Ιαπωνία / Στον σιδηροδρομικό σταθμό της Ναγκόγια

Ο σταθμός των 410.000 τετραγωνικών μέτρων εμβαδού της Ναγκόγια, πρόκειται για τρεις σταθμούς σε έναν, τον Ναγκόγια Μεϊέκι όπως ονομάζεται, και ειδικότερα τον κυρίως σταθμό που χρησιμοποιούν οι JR (Japan Railways), τον Ναγκόγια Μεϊτέτσου και τον Ναγκόγια Κιντέτσου. Καθένας διαθέτει καταστήματα, ενώ οι δύο πρώτοι στεγάζουν και πολυτελή δωμάτια ξενοδοχείων.
Πάνω από τον σταθμό των JR υψώνονται δύο δίδυμοι πύργοι που σχηματίζουν τον υψηλότερο σταθμό στον κόσμο και τον μεγαλύτερο σε εμβαδό. Οι δύο πύργοι διαθέτουν ονομασίες. Ο ελαφρώς υψηλότερος Πύργος των Γραφείων με καφέ και σπα στον 55ο και τελευταίο όροφο και ο κατά τι χαμηλότερος Πύργος Ξενοδοχείο των 59 ορόφων όπου στεγάζονται πολυκαταστήματα όπως της αλυσίδας Τακασιμάγια, που πουλάει από μαχαιροπίρουνα μέχρι ρούχα, το Ναγκόγια Μάριοτ, το βιβλιοπωλείο Σανσεϊντό με αγγλόγλωσσα βιβλία και περιοδικά, εστιατόρια και παράρτημα της Tokyun Hands, μιας φίρμας δημοφιλούς στους Ευρωπαίους φίλους του Japonisme.

Ιταλία / Η καρδιά της αυτοκρατορίας της Ρώμης

Το φόρουμ του Καίσαρος, στο βορειοανατολικό τμήμα της Αγοράς, γνωστής ως Φόρουμ Ρομάνουμ, εκτείνεται από το Αργκιλέτουμ, και φτάνει ώς το Άτριουμ Λιμπερτάτις, έδρα του αρχείου των Τιμητών ή Κηνσόρων. Ο Καίσαρ έχει επενδύσει χρήμα, χρόνο και ενέργεια στην αγορά. Η διενέργεια πολυδάπανων αγώνων σε μια από τις ακριβότερες περιοχές της Ρώμης και η προσωπική επίβλεψη των έργων δείχνουν τη σπουδαιότητα που της αποδίδει. Ταυτόχρονα, η ανάδειξη της αγοράς του ως επίκεντρου των δημοσίων υποθέσεων σε συνδυασμό με την ανέγερση του ναού της Αφροδίτης, όπου ο Ιούλιος Καίσαρ συνηθίζει να συναντά τους συγκλητικούς, κάτι που δεν αρέσει στους ίδιους, την καθιστούν όχι συμπληρωματική, όπως προγραμματιζόταν αρχικά, αλλά ξεχωριστή από το Φόρουμ Ρομάνουμ.

Βλέποντας σινεμά στο Μπανγκλαντές

Παρασκευή 7 Μαρτίου 2008. Με 250 τάκα εισιτήριο, δηλαδή κάπου στα 3 ευρώ, ικανοποιώ την περιέργειά μου να μπω σε κινηματογράφο της Ντάκα για να παρακολουθήσω ταινία μπανγκλαντεσιανής παραγωγής. Τα βεγγαλέζικά μου δεν μου επιτρέπουν να καταλάβω τους διαλόγους, όμως το θέμα γίνεται αμέσως και κραυγαλέα αντιληπτό: ο καλός, ο κακός και το κορίτσι που σώζει ο καλός από τις ανήθικες ορέξεις του κακού. Λίγο συναίσθημα, λίγο δράση, λίγο τσαχπινιά της πρωταγωνίστριας και έτοιμο το φιλμ.

Κοσμοπολίτικα χαλάσματα στο μεταπολεμικό Παρίσι της Ανατολής

Αργά το απόγευμα βγαίνω για βόλτα στην παραλιακή. Ουκ ολίγα είναι τα κτήρια με «πληγές» του εμφυλίου εμφανείς στην πρόσοψή τους. Από το πρωί που άφησα το Μπαλμπέκ περνώντας από το Ζάχλε το οποίο επίσης υπέφερε στο εμφύλιο, έχω μετρήσει εκατοντάδες κτήρια με πληγές ενός πολέμου που ονομάστηκε «εμφύλιος» παρότι συμμετείχαν Λιβανέζοι, Παλαιστίνιοι, Σύροι και Ισραηλινοί. Δημόσια κτήρια πολυκατοικίες, γραφεία. Σε αρκετά από αυτά, οι τρύπες και τα χαλάσματα από τις σφαίρες και τις οβίδες δεν στέκονται ικανές να κρύψουν μια απαράμιλλης κομψότητας αρχιτεκτονική που συνετέλεσε και αυτή τα μάλα για την ονομασία «Παρίσι της Ανατολής» που πήρε η πόλη. Όσες φορές και να δει κάποιος ένα τέτοιο θέαμα, η εικόνα δεν συνηθίζεται.

Μικέζ και Γιάκεζ: τα ανδροειδή μασκώτ της Τεργέστης

Τα «αυτόματα», δύο ανδροειδή τα οποία κινούνται μηχανικά, είναι προγραμματισμένα από τις κινήσεις των δεικτών του ρολογιού να κτυπούν 24 φορές την ημέρα, μία για κάθε ώρα, την καμπάνα. Τα ανδροειδή αυτά που υπήρξαν πρόγονοι των «ρομπότ» έχουν προϊστορία. To 1206, o 70χρονος Κούρδος μαθηματικός και εφευρέτης Ισμαήλ αλ-Τζαζάρι συνέγραψε λίγο πριν πεθάνει το «Κιτάμπ φι μα’ριφάτ αλ-χιγιάλ αλ-χαντασίγια» που στα αραβικά θα πει «Βιβλίο της Γνώσης των Μηχανικών Ευρημάτων». Σε αυτό περιέγραφε την λειτουργία 50 μηχανικών συσκευών, μεταξύ των οποίων και το περίφημο «Ρολόι του Ελέφαντα», χάρη στο οποίο χαρακτηρίστηκε από πολλούς ως ο «Πατέρας της Ρομποτικής και της Σύγχρονης Μηχανικής».

Η Πύλη Όλων των Εθνών

Μια τόσο εκτεταμένη αυτοκρατορία όπως των Αχαιμενιδών, οι υπήκοοι της οποίας σε Μεσοποταμία, Νότιο Καύκασο, Ανατολία, Μακεδονία, Αίγυπτο, Αραβικό Βορρά, Βόρεια Λιβύη, τμήμα της Κεντρικής Ασίας και Κοιλάδα Ινδού ανέρχονται στο 44% του παγκόσμιου πληθυσμού, το μεγαλύτερο ποσοστό πληθυσμού κράτους στην Ιστορία. απαιτεί τον ανάλογο κοσμοπολιτισμό. ‘Ετσι, ο Ξέρξης χτίζει τη μεγαλοπρεπή Πύλη Όλων των Εθνών. Από αυτήν περνούν όλοι οι ξένοι πρέσβεις προτού εισέλθουν στα ανάκτορα για να υποβάλουν σέβη στον Πέρση αυτοκράτορα. Την είσοδο στα ανατολικά φυλάσσουν δύο ανθρωπόμορφοι ταύροι με φτερά και περσική κεφαλή με γενειάδα, γνωστοί με την ονομασία Γκοπάτ Σαχ, και την είσοδο στα δυτικά φυλάσσουν δύο κολοσσαίοι Λαμάσσους, ταύροι με ασσυριακού τύπου γενειοφόρες κεφαλές.

Ανδόρρα / Πάντρεμα αρχαϊκής και ρομανικής τέχνης

Επίσκεψη στον ναό της Αγίας Κολόμα του 8ου αιώνα στα Πυρηναία. Το κυριότερο χαρακτηριστικό της είναι ο λομβαρδικού ύφους και ύψους 18 μέτρων κυλινδρικός πύργος του καμπαναριού που χτίστηκε το 1175.  Έχει τέσσερις ορόφους και ως εκ τούτου είναι ο μοναδικός στο είδος του στη χώρα και ένας από τους ελάχιστους στα Πυρηναία. Τα παλιά τα χρόνια κάθε οικογένεια του χωριού είχε για έναν μήνα το προνόμιο να χτυπά την καμπάνα. Οι τοιχογραφίες του 12ου αιώνος αποδίδονται στον «Μάστορα της Αγία Κολόμα» μολονότι δεν πρόκειται για μόνο έναν δημιουργό, αλλά για περισσότερους νομάδες αγιογράφους πουν τηρούν την τοπική αγιογραφική παράδοση.

Βενεζουέλα / Η Μέριδα από τα 4.765 μέτρα

Το βορειοδυτικό άκρο των Άνδεων, η Κορδιγιέρα ντε Μέριδα, όπου βρίσκεται και το Έθιμο Πάρκο της Σιέρα Νεβάδα, εκτείνεται στη Βενεζουέλα. Σε αυτήν δεσπόζουν αρκετές κορυφές που ξεπερνούν το υψόμετρο των 4.600 μέτρων, όπως το Πίκο Εσπέχο των 4.765 μέτρων κοντά στην πόλη Μέριδα. Στην κορυφή όπου ανεβαίνω με το μεγαλύτερο σε υψόμετρο παγκοσμίως τελεφερίκ μήκους 12,5 χιλιομέτρων, δεσπόζει το άγαλμα της Βίργεν ντε Λας Νιέβες, της Παρθένου του Χιονιού, προστάτιδας των αλπινιστών, από του οποίου το βάθρο φαίνεται το Πίκο Μπολίβαρ που είναι και η ψηλότερη κορυφή στη χώρα με 4.981 μέτρα

Κουβέιτ / Κοσμοπολίτικο παζάρι στον Περσικό

Από τα πρώτα αξιοθέατα που επισκέπτομαι στο Κουβέιτ είναι το Σουκ Μουμπαρακίγια. Η είσοδος του παζαριού βρίσκεται μποστά στην πολυσύχναστη πλατεία Σάφατ, όπου είναι μαζεμένη θαρρείς όλη η νεολαία της πόλης ανάμεσα σε φαστ φουντ, καφέ και εστιατόρια και ένα μοντέρνας τεχνοτροπίας σιντριβάνι δίπλα σε μια τεράστια σημαία. Εδώ έφταναν στις αρχές του 20ού αιώνα καραβάνια που μετέφεραν από ινδικό αγελαδινό βούτυρο γκη και βρώμη μέχρι τρούφες της ερήμου φάκκα, μαλλί και θεραπευτικά βότανα. Η αγορά καταστράφηκε μετά την εισβολή των Ιρακινών το 1990, αλλά ξαναχτίστηκε, διατηρώντας ωστόσο το χρώμα της. Σε μια πτέρυγα είναι μαζεμένα καταστήματα με μεταξωτά, υφάσματα, περσικά χαλιά και αρώματα που πωλούνται μέσα σε περίτεχνα φιαλίδια που συνδυάζουν πολυτέλεια και έργα τέχνης.