Κισινάου. Η πιο πράσινη ευρωπαϊκή πρωτεύουσα με τις θηριώδεις σοβιετικού ύφους λαϊκές πολυκατοικίες, το μεγάλο υπαίθριο παζάρι, το Εθνικό Θέατρο Μιχάι Εμινέσκου, το Εθνικό Μουσείο Τεχνών, τα γλυπτά συμπλέγματα «ηρωισμού», τον ιστορικό σιδηροδρομικο σταθμό και τις υπαίθριες συναυλίες κλασσικής μουσικής.

Το θρυλικό «Κάιμπερ Πας» θεωρείται η «Δυτική Πύλη» της ινδικής υποηπείρου, αφού από αυτό εδώ το πέρασμα εισήλθαν για να την κατακτήσουν ήδη από τον 15ο αιώνα π.Χ. οι Ινδοευρωπαίοι. Μια χιλιετία αργότερα, τον 5ο αιώνα π.Χ., εισέβαλε χρησιμοποιώντας το ίδιο αυτό πέρασμα ο Δαρείος Α’. Την επιλογή αυτήν των Ινδοευρωπαίων και του Δαρείου ακολούθησαν αργότερα οι στρατηγοί του Αλέξανδρου Ηφαιστίων και Περδίκκας, τον 4ο π.Χ. αιώνα, και πολύ αργότερα ο Τζένγκις Χαν, ο Ταμερλάνος και οι Μουγκάλ. Από το ίδιο πέρασμα έλεγχαν τα αφγανικά σύνορα οι Βρετανοί, ενώ η περιοχή έπεσε στα χέρια ακόμη του Ασόκα, οπότε και άκμασε εδώ ο Βουδισμός, όπως επίσης και των Σιχ. Στη στρατιωτική ιστορία, επί αιώνες, επί χιλετίες πιο σωστά, όποιος έλεγχε το «Χάιμπερ Πας» έλεγχε και τη μοναδική βατή σύνδεση της Κεντρικής Ασίας με την ινδική υποήπειρο. Ο λόγος δεν είναι άλλος από το ότι εκτός αυτού του περάσματος οι επιλογές ήταν είτε μια απέραντη έρημος από την πλευρά της Περσίας είτε δύσβατες κακοτράχαλες οροσειρές από την πλευρά του Αφγανιστάν.