Μήνας: Οκτώβριος 2021

Το Τρινιδάδ των Ιησουιτών

Μία από τις περιφημότερες, και από τις τελευταίες ρεντουσιόνες, περιοχές όπου ασκείται συστηματικός προσηλυτισμός των Γκουαρανί και όπου οι τελευταίοι ζουν σε καθεστώς κοινοκτημοσύνης.ς που χτίζονται πέριξ του ποταμού Παρανά, κάπου δηλαδή στον παραγουανικό Νότο και τον αργεντίνικο Βορρά, είναι και η Σαντινίσιμα Τρινιδάδ ντε Παρανά, η οποία ιδρύεται το 1706. Οι Ιησουίτες όμως δεν θα μακροημερεύσουν στην περιοχή. Το 1767 θα εκδιωχθούν και οι έποικοι θα εξοντώσουν τους ιθαγενείς, θα λεηλατήσουν τις φάρμες και θα αρπάξουν τα κοπάδια τους.

Στον Πύργο Νεμπόισα του Βελιγραδίου

Στον δεξιό τοίχο μπαίνοντας κρέμεται μια επιτοίχια μπρούτζινη επιγραφή που γράφει με ελληνικά κεφαλαία «ΡΗΓΑΣ ΒΕΛΕΣΤΙΝΛΗΣ 1757 – 1798» και από κάτω με μικρά γράμματα αναφέρεται στον ρόλο του στην εθνική αφύπνιση των Ελλήνων, στον διά στραγγαλισμού θάνατό του από τους Οθωμανούς και στους Έλληνες συντρόφους του. Πιο δίπλα κρέμονται μερικοί χάρτες και ένας τεράστιος ξύλινος σταυρός. Αμέσως μετά, απέναντι από το γραφείο υποδοχής, εισιτηρίων και αναμνηστικών, ξεκινά η σκάλα που οδηγεί στους πάνω ορόφους, σε ένα πλήθος ενδιαφερουσών πληροφοριών που εκτίθενται και σε παράθυρα σκαλισμένα στους τοίχους, τα οποία προσφέρουν μια καταπληκτική θέα.

Η γαλήνια λαοτινή πρωτεύουσα στην όχθη του Μεκόγκ

Η Βιεντιάν φαίνεται καθαρή, ήσυχη, με χαμηλά σπίτια, μπουλβάρ, αξιοσημείωτης αισθητικής ναούς, ενδιαφέρουσα αρχιτεκτονική, η οποία αντανακλά τις επιρροές που δέχθηκε από Γαλλία μέχρι Κίνα, και πράσινο. Η ονομασία της, που θα πει «πόλη του σανταλόξυλου», μου φαίνεται ταιριαστή για μια χαριτωμένη και συμπαθητική πόλη με μυστηριακή αύρα.