Ημέρα: 18 Οκτωβρίου 2021

Φαναριώτικες μνήμες στον ναό Σταυροπόλεως

Ηγεμονεύοντος του Νικολάου Μαυροκορδάτου στη Βλαχία, χτίζεται το 1724 από τον καταγόμενο από την Πωγωνιανή Ιωαννίνων ιερομόναχο και αρχιμανδρίτη Ιωαννίκιο Στρατονικέα η Μονή Σταυροπόλεως στον περίβολο του πανδοχείου του, με τα έσοδά του να χρηματοδοτούν την ανέγερση της Manastirea Stavropoleos ή αλλιώς Biserica Stavropoleos, δηλαδή του Ναού της Σταυροπόλεως, όπως επίσης ονομάζεται. Ο ναός χτίζεται σε «Μπρονκοβενέσκ στύλε», υβριδικό αρχιτεκτονικό ύφος της Βλαχίας με βυζαντινά, υστεροαναγεννησιακά, μπαρόκ και οθωμανικά στοιχεία. Θα ονομαστεί έτσι από τον Κωνσταντίνο Μπρινκοβεάνου (ο οποίος με τη σειρά του πήρε το όνομά του από τη γενέτειρά του, το χωριό Μπρινκοβάνι της Βλαχίας), ηγεμόνα της Βλαχίας μεταξύ 1688 και 1714. Ο ελληνομαθής και φιλέλληνας Μπρινκοβεάνου οργάνωνε φιλολογικές βραδιές με ανάγνωση κειμένων στην αρχαία ελληνική και βοήθησε αρκετούς Έλληνες να σπουδάσουν.

Ζυρίχη / Στην Πλατεία των Παρελάσεων

Αν Ελβετία σημαίνει «τράπεζες», «ρολόγια», «σοκολάτες» και «χρήμα», τότε το καταλληλότερο σημείο για να τα βρει κάποιος όλα αυτά μαζεμένα, είναι η Παράντενπλατς, η «Πλατεία Παρελάσεων» της Ζυρίχης, την οποίας η ιστορία αριθμεί σχεδόν μισή χιλιετία. Η πλατεία που οδηγεί στα γνωστότερα σημεία της μεγαλύτερης ελβετικής πόλης, όπως η παλαιά Ζυρίχη, η ομώνυμή της λίμνη και η Μπάνχοφστρασσε, μία από τις δέκα ακριβότερες οδούς του κόσμου έχοντας καταταγεί κάποιες χρονιές τρίτη ακριβότερη παγκοσμίως και πρώτη πανευρωπαϊκά, είναι συνώνυμη του ελβετικού πλούτου και πολυτέλειας.

Εμπορικοί πάγκοι, πανέρια και κιόσκια στο Μασέρου

Τα πεζοδρόμια είναι γεμάτα πάγκους, πλαστικά τελάρα, χαρτόκουτες. καροτσάκια. Κάποιοι έχουν καταλάβει λωρίδες του δρόμου έχοντας στήσει πανέρια με ρούχα, καπέλα, ζώνες, σακίδια, σαγιονάρες και ό,τι άλλο αντικείμενο καθημερινής χρήσης μπορεί να φανταστεί κανείς. Στο ανατολικό εμπορικό κέντρο, το East CBD (Central Business District) το οποίο επισκέπτονται τα χαμηλότερα εισοδήματα, η αναλογία πλανόδιων προς καταστήματα είναι συντριπτική υπέρ των πρώτων συγκριτικά με το υπόλοιπο κέντρο. Αντίθετα, στα δυτικά, όπου διαμένουν υψηλότερα εισοδήματα, κρατικοί υπάλληλοι, επαγγελματίες και expats, κυριαρχούν ξενοδοχεία, γραφεία και πολυκαταστήματα, με τους μικροπωλητές σχεδόν ανύπαρκτους.

Sonna Spa: αγορά ύπνου

Στην ινδική ταινία του 2013 «Sona Spa», οι «sleep workers», οι υπνεργάτριες, πληρώνονται προκειμένου να κοιμηθούν για λογαριασμό κάποιων άλλων ώστε οι τελευταίοι να κερδίσουν χρόνο, τον χρόνο του ύπνου, άρα και παραπάνω ζωή. Όσο αυτές κοιμούνται ο πελάτης θα νιώθει ξεκούραστος. Η πλοκή κορυφώνεται όταν οι δύο Sleep Workers αποκτούν πρόσβαση στο υποσυνείδητο των πελατών τους, μέσω των ονείρων που βλέπουν για λογαριασμό τους. Βλέπουν σκέψεις που δεν έχουν καν συνειδητοποιήσει οι πελάτες τους πως τις έχουν κάνει.

Στην ιστορική «Νέα Αγορά» της Ντάκα

Στην «Νέα Αγορά» μπαίνεις περισσότερο στην ατμόσφαιρα της Ντάκα. Πρέπει να παζαρεύεις και όχι να αρκείσαι στις υποτιθέμενες «φιξ» τιμές, όπως επίσης και να συνηθίσεις στην ιδέα του πλήθους.
Εδώ θα βρεις σχεδόν τα παντα: μαγειρεμένο φαγητό, καλλυντικά, έτοιμα ρούχα, ράφτες, φάρμακα, τσάντες, γλυκά, πίτες, οικιακά είδη, βιβλία, γυαλιά ηλίου, κινητά τηλέφωνα, τα πάντα. Και αν το συγκεκριμένο που ψάχνεις δεν το έχει κάποιος καταστηματάρχης, θα σε στείλει στο κατάλληλο μέρος να το βρεις. Άλλο συμπέρασμα είναι πως το «New Market» έχει καταργήσει την «πάλη των τάξεων» καθώς πετυχαίνεις περαστικούς από τα πιο χαμηλά έως τα πιο υψηλά εισοδηματικά στρώματα να έρχονται εδώ για ψώνια.