Η φορολογική πολιτική η οποία ασκείται επί 4,5 χρόνια τώρα από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, μόνο «αποσπασματική» ή «ευκαιριακή» δεν είναι όπως εσφαλμένα πιστεύεται από πολλούς. Είναι μια φορολογική πολιτική με πολύ σαφή και συγκεκριμένη σκοπιμότητα, με ένα συνεπή δεξιό προσανατολισμό που ακολουθείται πιστά και ευλαβικά και ο οποίος συνίσταται στην μεταφορά κεφαλαίων από τους πολλούς, τους μικρούς και τους μικρομεσαίους, στους ολίγους, στους ισχυρούς.
Τα φορολογικά μέτρα Αλογοσκούφη της προηγούμενης εβδομάδας είναι ένας ακόμη κρίκος στην αλυσίδα της συστηματικής και επιστημονικά μεθοδευμένης αναδιανομής εισοδημάτων μέσω της καταλήστευσης των αδυνάτων και της πριμοδότησης των οικονομικώς ισχυρών, των οποίων υπάλληλος άλλωστε είναι (και) η σημερινή κυβέρνηση.
Στην αλυσίδα αυτή, κρίκοι της υπήρξαν οι στρεβλώσεις στην εισαγωγή του ευρώ, καθώς σε μια χώρα παντελώς ανέτοιμη, κερδισμένοι βρέθηκαν οι μεσάζοντες, οι παραγωγοί και οι μεταπράτες και χαμένοι οι καταλαλωτές. Υπήρξαν οι χαριστικές ρυθμίσεις στις επιχειρήσεις που κατακλέβουν τους εργαζόμενους και τα ταμεία τους με την εισφοροδιαφυφή. Υπήρξε το μείζον σκάνδακλο του χρηματιστηρίου. Υπήρξαν τα δομημένα ομόλογα…
Ας δούμε λοιπόν πώς συντελείται τα τελευταία 10 χρόνια (όχι βεβαίως ότι και πριν δεν συνέβαινε κάτι ανάλογο) αυτή η συστηματική αναδιανομή εισοδήματος σε βάρος των μικρών και προς όφελος των κατεχόντων:
Χρηματιστήριο.
Η υπόθεση του χρηματιστηρίου θα χαρακτηριστεί ως το μεγαλύτερο οικονομικό και κοινωνικό έγκλημα που έχει διαπραχτεί από συστάσεως ελληνικού κράτους και μία από τις πιο ληστρικές αναδιανομές πλούτου που έγινε μεταπολεμικά στην Ευρώπη σε βάρος των πολλών και προς όφελος ολίγων επιτήδειων. Ούτε λίγο – ούτε πολύ, χάθηκαν 35 τρισεκατομμύρια δραχμές, δηλαδή πάνω από το μισό ΑΕΠ της χώρας!
Για πρωτοφανές έγκλημα θα κάνει λόγο ο Κώστας Καραμανλής:
http://www.primeminister.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=3535
Ο μετέπειτα πρωθυπουργός με μελοδραματικό ύφος θα πει ότι «Ενάμισι εκατομμύριο νοικοκυριά είδαν τους κόπους μιας ζωής να εξανεμίζονται. Χάθηκαν 35 τρισεκατομμύρια δραχμές. Έτσι, δημιουργήθηκε η νέα φτώχεια». Ωστόσο, το «έγκλημα» αυτό θα μείνει ατιμώρητο όταν διαπιστωθεί πως ενέχονταν και οι λεγόμενοι «γαλάζιοι χρηματιστές», πολιτικοί της Νέας Δημοκρατίας (και εντός κοινοβουλίου) και επιχειρηματίες φίλοι της γαλάζιας παράταξης οι οποίοι είχαν εμπλακεί στη ληστεία.
Υποτίμηση της δραχμής.
Το 1998 η κυβέρνηση Σημίτη κλείνει 2 χρόνια στην πρωθυπουργία και εκείνη τη χρονιά συντελείται ένα οικονομικό έγκλημα: η υποτίμηση του ελληνικού νομίσματος (της δραχμής) κατά 14% με κεντρική ισοτιμία 357 δραχμές/ECU για να ενταχθεί από 14 Μαρτίου 1998 στον Μηχανισμό Συναλλαγματικών Ισοτιμιών του Ευρωπαϊκού Νομισματικούς Συστήματος, είναι αρκετά μεγαλύτερη απ όσο χρειάζεται (κάτι που αποδεικνύεται και εκ του γεγονότος ότι έως τον Μάιο η δραχμή θα ανατιμηθεί πάνω από 5% συγκριτικά με το γερμανικό μάρκο και την ECU) ώστε να κερδίσουν όσο το δυνατόν περισσότερα οι κερδοσκόποι.
Μεγάλος χαμένος σε αυτή την ιστορία αποδεικνύεται ο απλός καταναλωτής μιας χώρας με όγκο εισαγωγών προς εξαγωγές κοντά στο 2,5:1.
Κερδισμένοι από την υποτίμηση βγαίνουν όσοι επενδύουν σε μετοχές, οι τράπεζες που επενδύουν διαθέσιμά τους σε ομόλογα, όσοι έχουν λογαριασμούς σε συνάλλαγμα, μεγαλοεξαγωγείς – μεταπράτες και μεγαλοξενοδόχοι. Την υποτίμηση ακολουθεί ένα διπλό πάρτυ: αφενός των κερδοσκόπων στη Σοφοκλέους οι οποίοι θα αγοράσουν φθηνότερα (για να φθάσουμε έτσι στο «μπουμ» του 1998 – 1999 και στην κατάληξή του την οποία ακόμη θυμούνται οι Έλληνες… ) και αφετέρου των ελληνικών και ξένων τραπεζών στις αγορές χρήματος και κεφαλαίων (συνάλλαγμα, ομόλογα, προθεσμιακές, κ.λπ.).
Χαρακτηριστικό είναι πως αμέσως μετά την υποτίμηση, αρχίζουν και κυκλοφορούν έντονες φήμες πως άτομο από το οικογενειακό περιβάλλον υπουργού του ΠΑΣΟΚ που γνώριζε τα σχέδια για την υποτίμηση και που εργάζεται σε χρηματοοικονομικό οίκο του εξωτερικού επωφελήθηκε από την «εσωτερική πληροφόρηση.
Ενδεικτικοί είναι οι τίτλοι εφημερίδων όπως:
της Αυριανής «Στα πράσα ο Γιάννος. Η κόρη του Παπαντωνίου πίσω από το δάνειο του 1 δις δολαρίων και την κερδοσκοπία κατά της δραχμής»,
της Βραδυνής «Μπλεγμένη η κόρη του Γιάννου. Ερώτηση-κεραυνός του Εβερτ για το δάνειο του 1 δις δολαρίων και της Καλημέρα « Πικρο-Δάφνη το 1 δις δολάρια. Αποπομπή Γιάννου ζητά ο Εβερτ».
http://www.hri.org/news/grpapers/typos/1998/98-03-18.typos.html
Στο «Βήμα» της 22ας Μαρτίου διαβάζουμε:
«Ο κ. Μ. Εβερτ αφήνει σοβαρούς υπαινιγμούς κατά του υπουργού Εθνικής Οικονομίας, επειδή η κόρη του υπουργού Δάφνη εργάζεται σε τράπεζα που μεσολάβησε για τη σύναψη του δανείου του 1 δισ. δολαρίων…».
http://www.tovima.gr/print_article.php?e=B&f=12473&m=A14&aa=1
Όπως και να έχει όμως η υπόθεση, οι Έλληνες βγήκαν φτωχότεροι με πρόφαση της είσοδο της δραχμής στο ΕΝΣ.
Φορολογική ασυλία σε τράπεζες και μεγάλες εταιρίες.
Με νομοσχέδιο που καταθέτει στη βουλή στις 11 Φεβρουαρίου 2002 ο υπουργός Οικονομίας του ΠΑΣΟΚ «εκσυγχρονιστής» Νίκος Χριστοδουλάκης, θεσπίζεται η μείωση κατά 10 εκατοστιαίες μονάδες για την 1η διαχειριστική χρήση και κατά 5 μονάδες για τη δεύτερη του φορολογικού συντελεστή με εισηγμένων Α.Ε. που θα προέλθουν από συγχωνεύσεις και η μείωση κατά 10 και κατά 5 μονάδες με τις ίδιες προϋποθέσεις για εισηγμένες στο χρηματιστήριο εταιρίες που συγχωνεύονται. Με άλλους νόμους θα δοθούν πρόσθετα κίνητρα για τις τράπεζες και όσοι παρακολουθούν τους ισολογισμούς των επιχειρήσεων, σύντομα θα διαπιστώσουν πως στην Ελλάδα είναι δυνατό μια κερδοφόρος τράπεζα να φορολογείται με τελικό συντελεστή 9% και ένας πολίτης με 40%!
Και για να μην ξεχνάμε και μερικά βασικά αξιώματα της οικονομίας: συνήθως, «συγχωνεύσεις ίσον απολύσεις»!
Φορο-Μπανανία
Μια πρόχειρη και μόνο ματιά στον κρατικό προϋπολογισμό του 2008 δείχνει πως τα φορολογικά έσοδα, σχεδιαζόταν να αυξηθούν κατά 12,9%. Από αυτά, τα 2 δισ. ευρώ θα προέρχονταν από πρόσθετους άµεσους και τα 4 δισ. ευρώ από πρόσθετους έµµεσους φόρους. Για την φοροεπιδροµή αυτή, αξίζει μια παρατήρηση, ότι προβλέπεται αύξηση εσόδων µεγαλύτερη από την αύξηση του ονοµαστικού ΑΕΠ (αύξηση ΑΕΠ + πληθωρισµός) κατά 5 ποσοστιαίες µονάδες!
Σε αυτό το μήκος κύματος κινούνται και οι φορολογικές ελαφρύνσεις που θεσπίζει από το 2004 ο υπουργός Οικονομίας της Νέας Δημοκρατίας Γιώργος Αλογοσκούφης. Ούτε λίγο ούτε πολύ μειώνει σε πρώτη φάση από 35% σε 25% τους φορολογικούς συντελεστές για τις ανώνυμες εταιρίες και σε δεύτερη φάση στο 20% όπως του ζήτησαν οι τραπεζίτες 1 μήνα πριν ανακοινώσει την απόφαση για τη αυτή.
Οι ελαφρύνσεις αυτές είναι τόσο προκλητικές που θυμίζουν «μπανανίες». Ας θυμηθούμε (για να ξανάλθουμε στο ΠΑΣΟΚ) πως ακόμη δε και η Ευρωπαϊκή Ένωση ζητά από επιχειρήσεις να γυρίσουν το 2008 πίσω τα λεφτά που πήραν παράνομα από απαλλαγές φόρων που προέβλεπε πριν 4 χρόνια ένας διάτρητος νόμος του Χριστοδουλάκη.
Υπερδανεισμός
Τι πιο χαρακτηριστικό από τον τίτλο ενός ρεπορτάζ που είχε στις 4 Ιουνίου η εφημερίδα Εξπρές: «Πλησιάζει στο 100% του ΑΕΠ η δανειακή επιβάρυνση επιχειρήσεων – νοικοκυριών»!
Πλέον, τα δάνεια που αναμένεται να έχουν χορηγήσει οι ελληνικές τράπεζες εντός και εκτός Ελλάδος ως το τέλος του 2008 θα υπερβαίνουν το 120% του ελληνικού ΑΕΠ!
Λογική κατάληξη λοιπόν, τα υπερκέρδη των τραπεζών…
http://www.e-forologia.gr/cms/viewContents.aspx?id=19910
Καταλήστευση των ασφαλιστικών ταμείων.
Περί τα 3,5 δις. ευρώ εκλάπησαν από τα ασφαλιστικά ταμεία την περίοδο 1999 – 2002 μέσω του χρηματιστηρίου και σαν να μην έφτανε μόνο αυτό, στο δρόμο του ΠΑΣΟΚ βρέθηκε με την πολιτική της και η Νέα Δημοκρατία, με τα περιβόητα «δομημένα ομόλογα» και το χέρι που βάζει στα αποθεματικά με τις ρυθμίσεις Πετραλιά.
Η εισφοροδιαφυγή.
Σε οποιοδήποτε σοβαρό κράτος, η συντελούμενη στην Ελλάδα εισφοροδιαφυγή, θα εθεωρείτο, έγκλημα. Στην Ελλάδα όμως, οι επιχειρηματίες που κλέβουν από κράτος και ταμεία τις εισφορές, αντί οδηγηθούν στη φυλακή, πιέζουν -και πάντοτε τα καταφέρνουν- για «ρυθμίσεις».
Η φοροδιαφυγή των μεγάλων.
Άλλος ένας παράγοντας που οδήγησε σε χρεοκοπία το ελληνικό κράτος, με αποτέλεσμα η κυβέρνηση να κλείνει τρύπες με μέτρα σαν αυτά τα τελευταία του Αλογοσκούφη, τα οποία οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε περισσότερα λουκέτα και σε αφανισμό των μικρομεσαίων επιτηδευματιών…
Μεγαλοοφειλέτες.
Ληξιπρόθεσμα χρέη 17 δισεκατομμυρίων ευρώ έχουν συσσωρευθεί προς το κράτος (δηλαδή προς όλους τους πολίτες αυτής της χώρας). Ποιοι τα χρωστούν αυτά; Μήπως οι μισθωτοί; Μήπως οι μικροσυνταξιούχοι; Όχι, μόνο 10.000 οφειλέτες χρωστούν πάνω από 200.000 ευρώ ο καθένας Φυλακή; Ποια φυλακή;
Ο κομματισμός του Κράτους.
Με τελευταία δείγματα τα χιλιάδες «γαλάζια παιδιά» που τοποθετούνται στο Δημόσιο. Η στελέχωσή του Δημοσίου με κομματικούς κηφήνες, συντείνει επίσης στην υπερχρέωση της χώρας με ένα δημόσιο χρέος που ξεπερνά πλέον τα 252 δισεκατομμύρια ευρώ και το οποίο χρέος φθάνει μέχρι και το 2058, χρεώνοντας άλλες δυο γενιές!
Ανατιμήσεις.
Κάτι με τις στρογγυλοποιήσεις του ευρώ, κάτι με την αναξιοπιστία του κρατικού μηχανισμού κάτι με τους ανύπαρκτους ελέγχους, μία από τις μεγαλύτερες ληστείες είναι και η ακρίβεια που έχουν επιβάλει τα καρτέλ σε τρόφιμα και καύσιμα.
Αυτές οι μέθοδοι (και όχι μόνο αυτές, απλώς αναφέρθηκαν ενδεικτικά) είναι οι αιτίες για τις οποίες ο Έλληνας «δεν βγαίνει» και σαν άλλος Βέγγος τρέχει να τα φέρει βόλτα φωνάζοντας «Δεν προλαβαίνω! Δεν προλαβαίνωωω»!
Κατηγορίες:ΔΙΑΦΘΟΡΑ, ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΡΑΚΜΗ, ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
Than Pan 
καλημέρα και καλό μήνα.
Στην Ελλάδα των μεταπρατών, των ραντιέρηδων και των κρατικοδίαιτων βιομηχανιών οι μικρομεσαίοι, γέννημα μιας ανώμαλης πολιτικής περιόδου, υπήρξαν για πολλά χρόνια οι μοναδικές παραγωγικές δυνάμεις και δικαίως αποκλήθηκαν «ραχοκοκαλιά» της οικονομίας.
Σήμερα στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία οι μικρομεσαίοι δεν είναι παρά αναχρονιστικά κατάλοιπα και γι αυτό όλοι οι υπηρέτες του χρηματιστικού κεφαλαίου που έχει πάρει το πάνω χέρι θέλουν να εξαφανίσουν με τις πολιτικές περί ανατγωνισμού και για όσους αντιστέκονται και με τη φορολογία.
Όμως τα τελευταία μέτρα Αλογοσκούφη δεν είναι στην ίδια λογική, είναι μέτρα πανικού, ασυνάρτητα και αναχρονιστικά, καθαρά ληστρικά που σε τίποτα δεν διαφέρουν από τις απολοτριώσεις που έκανε κάποτε η 17Ν αφού σκοπεύουν στο να μαζέψει άμεσα ζεστό χρήμα για να αποφύγει την επιτήριση από τον Αλμούνια.
Οι επιπτώσεις θα φανούν σε ένα δυό χρόνια και τότε θα αποδειχτεί ότι οι μεγαλύτεροι χαμένοι θα είναι οι συνταξιούχοι.
Κι αυτό γιατί μαζί με την κατάργηση του αφορολόγητου με πρόσχημα τη φοροδιαφυγή κάποιων -πολλών- ελευθεροεπαγγελματιών και εμπόρων θα υπερφορολογήσει και τη γενιά των 700 ευρώ που αμείβεται με δελτίο παροχής υπηρεσιών ενώ με την επαναφορά των τεκμηρίων διαβίωσης που θεσπίστηκαν πριν από μισό και αιώνα πολλοί συνταξιούχοι που αξιώθηκαν κάποτε να αποκτήσουν ένα εξοχικό κι ένα αυτοκίνητο θα πρέπει να πληρώνουν ολόκληρη τη σύνταξή τους σε φόρους και θα χάσουν και το ΕΚΑΣ ξεπερνώντας τεκμαρτά τα εισοδηματικά κλιμάκια.
Για την υποτίμηση και το πούλημα της είδησης μπορώ εγκύρως να σου πω πως ο Γιάννος «είναι αθώος του αίματος» αφού η κόρη του Δάφνη δεν είχε καμία εμπλοκή και η είδηση «πουλήθηκε» από άλλους που βρίσκονταν πολύ κοντά σε μια άλλη Δάφνη και με το προϊόν της πώλησης ανεγέρθηκε τριόροφος βίλα κατά Πεντέλη μεριά.
@ monahikoslikos,
καλό μήνα!
¨…Σήμερα στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία οι μικρομεσαίοι δεν είναι παρά αναχρονιστικά κατάλοιπα …».
Σε αυτήν ακριβώς την επιδίωξη -να φύγουν από τη μέση οι μικρομεσαίοι- για να επιβάλουν τους όρους τους οι μεγάλοι ((«θα σας εξαφανίσωμεν» που έλεγε και ο Μαυρογιαλούρος) μάλλον θα δούμε πολλά ακόμη. Προβλέπω δε, ότι κάποια στιγμή ακόμη και τα χιλιάδες μικροκαταστήματα τύπου «Δέλτα της γειτονιάς» δεν θα κλείσουν, αλλά θα ενταχθούν σε αλυσίδες.
Για τον Παπαντωνίου, όπως βλέπεις δεν υιοθετώ τις κατηγορίες αφού ουδέποτε αποδείχθηκαν, όμως χωρίς καπνό δεν υπάρχει φωτιά και αυτήν όπως γράφεις, την άναψαν κάποιοι κοντά σε μια άλλη Δάφνη…
Υ.Γ. Την αδικείς την 17Ν συγκρίνοντάς της με τα ληστρικά μέτρα Αλογοσκούφη…
Τωρα , μεταξύ μας, η αναδιανομή του εισοδήματος είναι μια νομοτελειακή πορεία των πραγμάτων παντού στον κόσμο. Το χρήμα έχει μια τάση να διαλανθάνει της προσοχής μας , ειδικότερα όταν νομίζουμε ότι το κατέχουμε. Αν το καλοσκεφθείς , πάντως, δεν είναι κακή ιδέα να περιφέρεται ανα τας ρήμας και να κάνει πλούσιους ή και πλουσιότερους κάποιους ανθρώπους. Με αυτή τη λογική μπορεί καποια στιγμή , ισως εκεί περί τα γεραματα, να φτάσει και σε μένα. Και τότε θα δεις φίλε μου τί θα κάνω…. Οσο για τις Δαφνες , τους Παπαντωνίου και τους λοιπούς παρατρεχάμενους, ξέρεις πόσους τέτοιους είχε το ελληνικό κράτος από την εποχή της συστάσεως του ; Α, καλά….
Ξέρεις, κάτι. Χαμένος ειναι αυτός που δεν προλαβαίνει τις εξελίξεις, ή δεν θέλει να τις αποδεχτεί ή δεν μπορεί να τις αδράξει. Για να λογικευτούμε όμως, να πω ότι κάτι πρέπει να γινει επιτέλους για να πάψουν οι μισθωτοι και οι συνταξιουχοι να πληρώνουν τα σπασμένα. Δεν ειναι ευκολο να βρεθεί ο ενδεδειγμένος τόπος, δεδομένης και της ελληνικής νοοτροπίας, δεδομένης και της βούλησης του κράτους να ….στηρίζει την παραοικονομία, ζωογονο πηγη της αγοράς κλπ… Τα μέτρα δεν ειναι ληστρικά, είναι χαζά. Γι αυτό και πρέπει να ξανακαθήσουν να τα μελετήσουν και μετά να εμφανιστούν ενώπιον του κόσμου. Ζούμε στην ελληνική κοινωνία και ξέρουμε καλά τι συμβαίνει.
Ριτς,
αποκαλώ αυτά τα τελευταία μέτρα Αλογοσκούφη ληστρικά, διότι με το αριστερό χέρι τα παίρνουν από τους μικρούς (π.χ. εξοντώνουν τον μικροεπιτηδευματία με την κατάργηση του αφορολογήτου και ταυτόχρονα με το δεξί τα δίνουν στους μεγάλους (π.χ. μειώνουν δραστικά τιους συντελετές φορολόγησης των ΑΕ).
Στη διαπίστωσή σου πως «…η αναδιανομή του εισοδήματος είναι μια νομοτελειακή πορεία των πραγμάτων παντού στον κόσμο…» συμφωνώ, υπό την έννοια ότι το εισόδημα αναδιανέμεται φεύγοντας από τους πολλούς και συσσωρεύεται στους ολίγους. Αυτό έγινε στην 8ετία G.W. Bush, αυτός είναι και ο ομολογημένος στόχος του McCain. Έχει «υποσχεθεί» νέες ελαφρύνσεις για τις επιχειρήσεις ανάλογες με αυτές του απερχόμενου προέδρου («…would extend the Bush tax cuts… slash corporate taxes…» Businessweek, 18.08.08).
Από Δάφνες (τις μεν ή τις δε) όντως ποτέ δεν υπήρξε έλλειμμα από συστάσεως της Τζαμαχιρία αλ Γιουνανία…
Το διάβασα σιγά – σιγά, γιατί είναι πολύ μεστό κείμενο.
Πολύ καλά και πολύ ορθά όλα όσα γράφεις. Θα «διαφωνήσω» στο θέμα του χρηματιστηρίου, μια και είμαι εναντίον του θεσμού και καλά θα κάνει ο καθε σοβαρός να ΜΗΝ παίζει. Αν έχασε, καλά να πάθει! Και δεν συνέβη μόνο εις παρισσίους……..
Επίσης αν ενοείς τη Δάφνη Σημίτη, την θεωρώ ένα απο τα πιο σεμνά πρόσωπα που πέρασαν απο την πολιτική σκηνή και λυπάμαι να ακούω να την ειρωνεύονται!
Για τον χριστοδουλάκη, μηχανικός που του ρθε το άγιο πνεύμα και τον φώτισε οικονομολόγο, γράψε άλλα τόσα! Φιλελευθερος, παγκοσμιοποιημένος, με ένα λόγο απαράδεκτος αν δεις και την πολιτική του πορεία.
καλο μήνα δεν είπαμε!
Υ.Γ.
Αυτο το 10% του φόρου απο τις μικρές επιχειρήσεις το έπαιρνε και πρίν.
Κανένας μικρο-επιχειρηματίας, δεν ήθελε να υποστεί την διαδικασία ελέγχου, όχι γιατι ήθελε να κλέψει αυτός, αλλά γιατι ήξερε, ότι η εφορία ήθελε να κλέψει. Οπότε όλοι με το κλείσιμο της 5ετίας πλήρωναν το 10% για να χουν την ησυχία τους.
Αρα, τα έσοδα του κράτους απο αυτη τη φορολόγηση ΔΕΝ θα αυξηθούν.
ange-ta,
καλό μήνα!
Δεν υιοθετώ τίποτε για καμία Δάφνη όταν δεν έχω στοιχεία. Ωστόσο, είμαι καχύποπτος με τους πολιτικούς και ειδικά με την εξουσία, καθώς δεν ζούμε στη Σουηδία ή στην Νορβηγία αλλά στο Γιουνανιστάν.
Το 10% είναι καινούργιο. Πρόκειται για συντελεστή σε ένα νεοδημιουργηθέν κλιμάκιο το οποίο αντικαθιστά το αφορολόγητο των ελευθέρων επαγελματιών. Μάλλον με το «πλήρωναν για να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο» εννοείς την «αυτορρύθμιση», την προηγούμενη «περαίωση» και την «συνάφεια» που είχε θεσμοθετήσει πριν 9 χρόνια το ΠΑΣΟΚ.
Για το χρηματιστήριο θα συμφωνήσω εν μέρει μόνο, στο ότι κακώς νόμισαν πολλοί πως πρόκειται για ένα μηχανάκι που κόβει χρήμα, όμως θα σου θυμήσω πως και πολιτικοί με δηλώσεις τους και «σοβαροί» (τρομάρα τους) μεγαλοεπιχειρηματίες με τις προβλέψεις για 7.000 και για 8.000 μονάδες και η Τράπεζα της Ελλάδος με τα «μετοχοδάνεια» και τα ΜΜΕ με τη γνωστή αλητεία τους, έσπρωχναν τον κόσμο ως πρόβατο επι σφαγή στη Σοφοκλέους.