Ημέρα εθνικής υπερηφάνειας αναμένεται να αποδειχθεί για την Αιθιοπία η 4η Ιουνίου. Η Ιταλία, η οποία προ τριετίας της επέστρεψε τον περίφημο οβελίσκο της Αξούμ τον οποίο ο Μουσολίνι είχε αρπάξει το 1937, θα συνδράμει το πολυδάπανο πρόγραμμα της UNESCO για την τοποθέτησή του και πάλι στην αρχική του θέση, στο βόρειο τμήμα της Αιθιοπίας, όπου βρισκόταν η έδρα της μυθικής βασίλισσας της Σαβά.
Ο οβελίσκος της Αξούμ, μια γιγαντιαία στήλη του 3ου μ. Χ. αιώνα η οποία είχε αφαιρεθεί από την Αιθιοπία από τα στρατεύματα του Μουσολίνι και είχε μεταφερθεί στην Ιταλία πριν 7 δεκαετίες, θα τοποθετηθεί και πάλι από τις 4 Ιουνίου στην αρχική του θέση στο βόρειο τμήμα της χώρας, από την UNESCO και την Ιταλία, ανακοίνωσε σήμερα η UNESCO.
«Πρόκειται για μια επιχείρηση η οποία διενεργείται με το σήμα της ειρήνης» είπε ο διευθυντής του κέντρου παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO Francesco Bandarin, σε συνέντευξη τύπου, υπογραμμίζοντας ότι αυτό το μνημείο έχει «ιδιαίτερα μεγάλη σημασία για την Αιθιοπία και την Ιταλία».
Η Ιταλία που επέστρεψε το 2005 στην Αιθιοπία αυτό το ιδιαίτερα συμβολικό μνημείο, ανέλαβε όλο το χρηματικό κόστος της επιχείρησης που υπολογίζεται σε αρκετά εκατομμύρια δολάρια.
Αυτή η τεράστια στήλη από γρανίτη ύψους 23,4 μέτρων και βάρους 152 τόνων «είναι ένα σύμβολο της αιθιοπικής ταυτότητας. Λέμε «Hawult» που σημαίνει ότι είναι ένα αιώνιο μνημείο», ανέφερε από την πλευρά της η πρέσβειρα της Αιθιοπίας στην Γαλλία Tadelech Haile Michael.
Το 1937, Ιταλοί στρατιώτες είχαν τεμαχίσει σε τρία κομμάτια τον βάρους 180 τόνων περίφημο οβελίσκο της Αξούμ (ορθότερα, έναν από τους οβελίσκους) ηλικίας 17 αιώνων και τον μετέφεραν στην Ρώμη, στην Piazza Porta Capena (όπου από ειρωνεία της τύχης στεγάστηκε αργότερα ο World Food Organisation – FAO) και όπου επανασυρμολογήθηκε (ο οβελίσκος θεωρείται ένα από τα πλέον εξαίρετα δείγματα μηχανικής του Βασιλείου του Αξούμ).
Ήταν η εποχή όταν η φασιστική Ιταλία είχε ξεκινήσει τις «βρώμικες» (λόγω και της χρήσης χημικών όπλων) πολεμικές της περιπέτειες στην Αφρική (Λιβύη, Ερυθραία, Αιθιοπία, Σομαλία) με τα ιταλικά στρατεύματα να καταλαμβάνουν τον 1936 την πρωτεύουσα της Αιθιοπίας Αντίς Άμπαμπα. Με δεδομένη την αλαζονεία του Μουσολίνι και την παρανοϊκή εμμονή του για επιστροφή στο ρωμαϊκό imperium, γίνεται αντιληπτή η σημασία που είχε για το φασιστικό καθεστώς ο «ρωμαϊκός θρίαμβος» στο στήσιμο του οβελίσκου.
Το 1947 παρά τη συμφωνία του ΟΗΕ για την επιστροφή του μνημείου, η Ιταλία υπαναχώρησε, προκαλώντας μια μακροχρόνια διπλωματική διαμάχη με την Αιθιοπία, η οποία έληξε το 2005 με την επιστροφή των τριών τμημάτων του οβελίσκου στην πόλη.
Τα «αιθιοπικά ελγίνεια» όχι μονο επέστρεψαν αλλά ξαναστήνονται δαπάναις των πρώην υπεξαιρεσάντων τους. Τα ελληνικά;
Για την είδηση στο Agence France-Presse,κλικ στο
http://news.my.msn.com/lifestyle/article.aspx?cp-documentid=1413218
Κατηγορίες:ΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΙΑ, ΑΦΡΙΚΗ, ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΡΑΚΜΗ, ΙΤΑΛΙΑ, Μάρμαρα Παρθενώνα, ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
Than Pan 
Ζάλμοξη, σαν Ελληνας που ζεί στο Λονδίνο, η θέση μου πάντα προκαλεί αποστροφή στους συμπατριώτες μου Ελληνες, αλλά ας είναι…. :
Τα Ελγίνεια δεν είναι απλώς γλυπτά, είναι τμήματα ενός κτιρίου. Αρχιτέκτονας ών, έχω μια αυξημένη ευαισθησία στο οτι τα κτίρια πρέπει να στέκουν όσο περισσότερο πιό ολοκληρωμένα γίνεται. Δεν μπορείς να διαμελίζεις κτίρια, είναι βάρβαρο…. Επομένως βεβαίως και πρέπει να τα Ελγίνεια να επιστρέψουν στην Ελλάδα και να τοποθετηθούν πάνω στον Παρθενώνα.
ΟΜΩΣ
Αυτό που συζητείται είναι να γίνει ένα μουσείο Ακρόπολης (αμαρτωλή ιστορία απο πολλές απόψεις) ώστε να φύγουν τα μάρμαρα απο ένα μουσείο για να πάνε σε ένα άλλο. Αν είναι ετσι τότε να μου λείπει. Καλύτερα να μείνουν εδώ και να σταλούν και μερικά στην Νέα Υόρκη και στο Τόκυο. Είναι η βιτρίνα της Ελλάδας σε μία Μητρόπολη. Και μπορώ να τα βλέπω και πολλοί Ελληνες που ζούνε στο εξωτερίκο.Πολλοί Ινδοί, Αυστραλοί, Κινέζοι, Νοτιοαμερικάνοι, θα κάνουν ένα αντε δύο ταξίδια στην Ευρώπη και η συντριπτική πλειοψηφία θα πάνε στο Λονδίνο,τα μάρμαρα στο Βρεταννικό Μουσείο είναι ο μόνος τρόπος να δούνε και να καταλάβουν τι εστί Ελλάδα.
(ούτε η Καλομοίρα δεν μπορεί να βοηθήσει τόσο)
Σημειοτέον ότι η πλειοψήφεία των Εγγλέζων απο τον Πρίγκηπα Καρολο μέχρι τον μέσο Εγγλέζο δεν νοιάζεται ποσώς για το αν θα μείνουν η θα φύγουν τα μάρμαρα και μάλιστα είναι υπέρ. Ο μόνος που είναι φανατικά υπέρ του να μείνουν στο Λονδίνο είναι ο διευθυντής του Βρεταννικού Μουσείου γιατι το Βρεταννικό μουσείο χωρίς τα Ελγίνεια χάνει το 40% της λάμψης του.
Υπάρχουν και κάποιοι σωβινιστές Εγγλέζοι (μειοψηφία) που θέλουν να μείνουν τα μάρμαρα εδώ, αλλά η αποψή μου είναι οτι θα μπορούσαν να είναι πολλοί λιγότεροι αυτοί αν οι Ελληνές δεν ζητούσαν τα μάρμαρα (απο την Μερκούρη μέχρι σήμερα) με τον γνωστό Ελληναράδικο τσαμπουκα, και ψευτο – λεβεντο-μαγκια. (Με καταλαβαίνεις ε Ζάλμοξη; 😉 )
Φιλελεύθερε, στο θέμα του μουσείου συμφωνούμε 100%!
Κι εγώ πιστεύω πως η θέση των μαρμάρων είναι στον Παρθενώνα και όχι σε ένα μουσείο είτε αυτό ονομάζεται Βρετανικό είτε Ακροπόλεως!
Μπορώ να σου απαριθμήσεω εκατοντάδες παραδείγματα απ΄ όλο τον κόσμο για «κομμάτια» που όχι μόνο σε άλλη χώρα, αλλά ακόμη και στην ίδια χώρα αν τα πάρεις από τον «φυσικό» χώρο τους και τα βάλεις μέσα σε ένα μουσείο, χάνουν την λάμψη τους. Θυμάμαι π.χ. όταν πριν λίγα χρόνια έξω από ένα μουσείο στο Βαλπαραϊσο (στη Χιλή) είδα ένα «μοάι» (τα χαρακτηριστικά πέτρινα αγάλματα που έστησαν κάποτε οι κάτοικοι του Νησιού του Πάσχα) δεν μου έκανε αίσθηση ούτε καν να το φωτογραφίσω εκεί που το είχαν. Αντίθετα, στο Νησί του Πάσχα ακόμη και τα ρημαγμένα μοάι (αυτά που γκρέμισαν στην επανάσταση που έλαβε χώρα πριν καταρρεύσει ο πολιτισμός του νησιού στην προαποικιακή περίοδο) δεν προλάβαινα να τα φωτογραφίζω!
Για τον τρόπο που λες ότι οι Έλληνες ζητούν πίσω τα μάρμαρα, προφανώς και δεν είναι ο σωστός, αφού αποδείχθηκε αναποτελεσματικός!
Ζάλμοξη , θα υπάρξουν κάποιες περιπτώσεις γλυπτών που το πρωτότυπο φυσικό τους περιβάλλον έχει αλλάξει δραματικά. Που θα τοποθετήσεις την Αφροδίτη της Μήλου; (Αν και στην περίπτωση του νησιού του Πάσχα υποθέτω οτι το φυσικό περιβάλλον δεν πρέπει να έχει αλλάξει, αρα γιατί οι Χιλιανοί πήραν το άγαλμα; εχουν υπάρξει αρκετές θεωρίες οτι τα μουσεία είναι φυλακές)
Αλλά όταν υπάρχει ο Παρθενώνας εκεί, πρέπει ο στόχος να είναι όσο το δυνατόν ολοκληρωμένος με τα πρωτότυπα μέλη του.