Το είδαμε και αυτό: Η ολυμπιακή φλόγα μεταφέρθηκε μεν στο San Francisco χθες, ωστόσο αποφασίστηκε να φυλαχτεί σε κάποια… αποθήκη (!) σε μία προσπάθεια να «προφυλαχθεί» από τυχόν επεισόδια, λόγω των χιλιάδων διαδηλωτών που είχαν συγκεντρωθεί κατά μήκος της διαδρομής που είχε προγραμματιστεί στην παραλιακή οδό της πόλης. Η μεταφορά της φλόγας είχε συνοδευτεί νωρίτερα από επεισόδια τόσο στο Λονδίνο όσο και στο Παρίσι (τις δύο πόλεις που είχαν «μονομαχήσει» για την ανάληψη των ολυμπιακών αγώνων του 2012).

Στην San Francisco σημειώθηκαν εντάσεις ανάμεσα σε υποστηρικτές του Πεκίνου (η Chinatown του Frisco είναι και η μεγαλύτερη στις ΗΠΑ) και σε αντίπαλες ομάδες ακτιβιστών που κατήγγειλαν την κινεζική πολιτική, κυρίως στο Θιβέτ. Έτσι, οι αρχές της πόλης αποφάσισαν να μειώσουν τη μήκους 10 χιλιομέτρων διαδρομή που θα ακολουθούσε η φλόγα, σε μία προσπάθεια ελαχιστοποίησης των κινδύνων να επαναληφθούν τα επεισόδια.

Με αφορμή τα επεισόδια στις δυτικές μεγαλουπόλεις απ΄ όπου πέρασε η φλόγα, ξέσπασε και ένας εμφύλιος μεταξύ των ολυμπιακών επιτροπών. Άλλοι πρότειναν να σταματήσει η λαμπαδηδρομία προκειμένου να αποφευχθούν ανάλογα φαινόμενα και άλλοι να συνεχιστεί, όπερ και εγένετο.

Τι συμβολίζει όμως η ολυμπιακή φλόγα για τους Έλληνες και τι για τον κόσμο στις πέντε ηπείρους;

Τα στοιχεία που έχουν να κάνουν με αυτήν είναι τα εξής:

ΧΡΗΜΑ.

Η λαμπαδηδρομία για πολλούς είναι χρήμα, διαφήμιση (άρα πάλι χρήμα) χορηγίες (επίσης χρήμα) ανάδειξη τουριστικών προορισμών (δηλαδή ξανά χρήμα).

Από τους ολυμπιακούς αγώνες του 1984 στο Λος Άντζελες, η λαμπαδηδρομία απέκτησε και χορηγό (με 15 εκατομμύρια δολάρια η Coca Cola διαφημίστηκε παγκοσμίως) ενώ οι διοργανωτές πούλησαν το δικαίωμα μεταφοράς της προς… 3.000 δολάρια για κάθε λαμπαδηδρόμο (!) με την Ελλάδα να αντιδρά αρχικά, να απειλεί, αλλά τελικά να παραδίδει στους αμερικανούς τη φλόγα! Έκτοτε, η μεταφορά της ολυμπιακής φλόγας γίνεται με ένα εσμό χορηγών, διαφημιστικών μέσων, οχημάτων με εταιρικά σήματα σε πόρτες, καπό και ουρανό, με ετικέτες, κ.λπ. και καταντά… «δολαριοδρομία».

Ας μην ξεχνάμε ακόμη τα συνωμοσιολογικά σενάρια που κυκλοφόρησαν το 2004, ότι δηλαδή ο Κεντέρης «δόθηκε» στην WADA για αντιντόπινγκ κοντρόλ κατόπιν εντολής της Adidas, επειδή διαφήμιζε την Puma και επρόκειτο να είναι ο τελευταίος λαμπαδηδρόμος που θα άναβε τον ολυμπιακό βωμό στο ΟΑΚΑ, κάτι που ενδεχομένως θα απογείωνε τον τζίρο της τελευταίας σε βάρος του μεριδίου της πρώτης στην παγκόσμια αγορά.

ΝΑΖΙΣΜΟΣ.

Οι διοργανωτές προτιμούν να μην αναφέρονται -για ευνόητους λόγους- λεπτομερώς στην ιστορία της ολυμπιακής λαμπαδηδρομίας. Αυτή ξεκίνησε με την τελετή αφής για τους ολυμπιακούς αγώνες του 1936 στο Βερολίνο και ήταν έμπνευση των προπαγανδιστών του Γ’ Ράιχ (τυπικώς ως εμπνευστής φέρεται ο Καρλ Ντημ). Η φωτιά, αγαπημένο «άρειο» σύμβολο των Ναζί (π.χ. λαμπαδηδρομίες σε Βερολίνο, Νυρεμβέργη και αλλού) επελέγη για να παραστήσει το άρειο πνεύμα και τη διάδοσή του.

ΠΟΛΙΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ

Το 1952 οι ολυμπιακοί αγώνες διεξήχθησαν στο Ελσίνκι. Όμως, αντί να πραγματοποιηθεί μέχρι εκεί η καθιερωμένη λαμπαδηδρομία, η φλόγα μεταφέρθηκε… αεροπορικώς στην Κοπεγχάγη (!) και από εκεί στην φινλανδική πρωτεύουσα και τούτο για… να μην περάσει από κομμουνιστικές χώρες!

«ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΙΑ»

Κατά του θεσμού της αφής της φλόγας και της λαμπαδηδρομίας είναι οι φανατικοί χριστιανοί, καθώς θεωρούν το όλο τυπικό ως… «ειδωλολατρικό». Αφενός επειδή γίνεται επίκληση στον Απόλλωνα και στον Δία και αφετέρου διότι η μεταφορά της φλόγας παραπέμπει σε παγανιστικά δρώμενα. Πριν 2 εβδομάδες, σε αρκετά ιστολόγια ξέσπασε πόλεμος επιχειρημάτων (συχνά με λεξιλόγιο εντελώς ξένο προς το «ολυμπιακό πνεύμα») μεταξύ δωδεκαθεϊστών/εθνικών/νεοπαγανιστών αφενός και φανατικών χριστιανών αφετέρου. Οι περισσότερες αναφορές έγινα για τον Κινέζο αντιπρόσωπο στην αφή που είπε «Η Ιερή Ολυμπιακή Φλόγα που προέρχεται από τον Θεό Απόλλωνα, μεταφέρει τις ελπίδες μας για ένα κοντινό ζεστό μέλλον» και στην πρωθιέρεια Μαρία Ναυπλιώτου η οποία απήγγειλε την επίκληση: «Απόλλωνα θεέ του ήλιου και της ιδέας του φωτός, στείλε τις ακτίνες σου και άναψε την ιερή δάδα για τη φιλόξενη Πόλη του Πεκίνου. Και Εσύ, ω Δία, χάρισε ειρήνη σε όλους του λαούς της γης και στεφάνωσε του νικητές του ιερού αγώνα». Και βεβαίως μπορεί εύκολα να φανταστεί κάποιος το εύρος, το ύφος και τα επιχειρήματα του φραστικού πολέμου που ξέσπασε στα δύο στρατόπεδα, με αναφορές από τον Αβραάμ και τον Ιουλιανό μέχρι τους Ταλιμπάν και τους Ναζί.

Για πολλούς Έλληνες, η ολυμπιακή φλόγα είναι σημείο αναφοράς για τη εθνική υπερηφάνεια και θα έπρεπε να κατοχυρωθεί παγκοσμίως ως ελληνική ιδιοκτησία. Αρκετοί μάλιστα ικανοποιήθηκαν, χωρίς όμως να το ομολογούν, καθώς τα τελευταία γεγονότα με τους διαδηλωτές από όπου πέρναγε η φλόγα, το σβήσιμό της στο Παρίσι ή η φυγάδευσή της στο Σαν Φρανσίσκο, επαναφέρει στο προσκήνιο τα ολυμπιακά ιδεώδη, ξεχνώντας όμως πως αυτά ποδοπατήθηκαν βάναυσα από τις αποκαλύψεις –οι οποίες παίρνουν μορφή χιονοστιβάδας- για τα κυκλώματα αναβολικών στη «γενέτειρα των ολυμπιακών αγώνων».