Author Archives

Than Pan

Στις διαβόητες φυλακές της Ουσουάια

Η εργασία των κρατουμένων θα περιλαμβάνει δημιουργία υποδομών, υλοτομία, μέχρι και κατασκευή σιδηροδρομικής γραμμής, της νοτιότερης στον κόσμο, γνωστής ως Tren del Fin del Mundo, «Τρένο της Άκρης του Κόσμου». Αυτή τους εξασφαλίζει χρήματα για να στείλουν στις οικογένειές τους, πολλές εκ των οποίων δεν διαθέτουν άλλη πηγή εισοδήματος. Η φυλακή κλείνει το 1947 με απόφαση του Χουάν Περόν, σε μια επίδειξη ανθρωπιστικών αισθημάτων, και μετατρέπεται σε ναυτική βάση.

Στο θρυλικό Victor Cafe

Κάποια στιγμή ένας σερβιτόρος χτυπά καμπανάκι. Οι θαμώνες σιωπούν και στρεφόμαστε προς το μέρος του. Ανεβαίνει τα σκαλιά της αίθουσας και μεταμορφώνεται σε τενόρο που τραγουδά άρια του Αλφρέντο από τη δεύτερη πράξη της «Τραβιάτα» του Βέρντι. Μετά από τρία λεπτά, όσο κράτησε η άρια, παραγγέλνω. Οι ονομασίες των πιάτων, «Πάστα Καρούζο», «Τόσκα», «Πρίγκηψ Ιγκόρ», δελεάζουν κάθε φιλόμουσο.

Στην υποβλητική Παγόδα των Χελωνών ή του Θαλάσσιου Ναού της Τύχης

Χτίστηκε το 1909 από την καντονέζικη κοινότητα της πόλης. Η αλήθεια είναι πως δεν πρόκειται για την πιο εντυπωσιακή ανάμεσα στις πολυάριθμες παγόδες που θα συναντήσει κάποιος που θα επισκεφθεί το Βιετνάμ, όμως ο χώρος είναι, αν μη τι άλλο, υποβλητικός

Η Βιετναμέζα του Nhon

Ένα από τα συνολικά 83 γλυπτά Βιετναμέζων και ξένων καλλιτεχνών τα οποία εκτίθενται σε τρία πάρκα κατά μήκος του ποταμού Χουόνγκ (του Ποταμού του Αρώματος) στην πόλη Χουέ είναι και η «Κεφαλή Νεαρής Βιετναμέζας» του Le Thanh Nhon.

Το Φρούριο του Ασέν

Εισερχόμενος στην εκκλησία της Θεομήτορος του 12ου (κατ’ άλλους, του 13ου) αιώνα, το δέος είναι διπλό. Μυστικιστικό λόγω περιβάλλοντος και αισθητικό λόγω της εξαιρετικής βυζαντινής αρχιτεκτονικής, με τις καμάρες, τα τούβλα και την πέτρα να κυριαρχούν ως σχήμα και υλικό. Χαμηλός φωτισμός, μεταλλικά μανουάλια και τα σωζόμενα τμήματα των μεσαιωνικών, του 14ου αιώνα, τοιχογραφιών, μεταξύ των οποίων ξεχωρίζουν η Κοίμηση της Θεοτόκου, η Βάπτιση, οι Σαράντα Μάρτυρες της Σεβάστειας, οι Ισαπόστολοι Κωνσταντίνος και Ελένη. Όλα εξαιρετικά δείγματα της Παλαιολόγειας τέχνης, δίνουν ένα υποβλητικό χρώμα.

Ο «grandiose» μπρουταλισμός της Πρίστινας

Αρκετοί, διακρίνοντας ένα απωθητικό δυστοπικό αρχιτεκτονικό ύφος, συνδυάζουν τον όρο «μπρουταλισμός» με το «brutal» που σημαίνει «ζωώδες», παρότι προκύπτει από το «brut», το «ακατέργαστο». Ωστόσο, παρά το βαρύ και ψυχρό ύφος του, ο μπρουταλισμός ως παρακλάδι αρχιτεκτονικού μοντερνισμού αναδεικνύεται, λόγω και του «grandiose» χαρακτήρα του, σε mainstream ρεύμα, κυρίως για δημόσια κτήρια και μνημεία.

Στην έδρα του «Αυτοκράτορα των Ελλήνων»

Κυριακή του Πάσχα, 16 Απριλίου 1346. Η ανακήρυξη του Στέφανου Δουσάν σε αυτοκράτορα Σέρβων και Ελλήνων πραγματοποιείται στο φρούριο των Σκοπίων, στο υψηλότερο σημείο της πόλης με θέα τον Βαρδάρη, παρόντων του Βούλγαρου πατριάρχη Συμεών, του Σέρβου αρχιεπισκόπου Ιωαννίκιου Β’, ο οποίος από την ημέρα αυτή ελέω «αυτοκεφάλου» ονομάζεται πλέον πατριάρχης Σερβίας, του αρχιεπισκόπου Οχρίδος Νικόλαου Β’ και αντιπροσωπείας Αγιορειτών.

Το κλήμα του Μάριμπορ που δίνει κρασί επί 400 χρόνια

Το 2004 το Guiness Book of Records χαρακτήρισε το κλήμα αυτό ως το παλαιότερο στον κόσμο που εξακολουθεί να παράγει κρασί. Όπως υπογράφουν δε οι υπεύθυνοι του διάσημου βιβλίου των ρεκόρ «The Old Vine, in Maribor, Slovenia is at least 375 years old an may be over 400 years and is the world’s oldest living vine».

Μαργαρίτα Πούεβα: Το Αγόρι με τον Παπαγάλο

Μπορεί το «Αγόρι με τον Παπαγάλο» να μην ανήκει στα αντιπροσωπευτικά έργα της Μαργαρίτας Πούεβα τα οποία αντλούν έμπνευση από ορθόδοξη αγιογραφία και από πρωτόγονες αφρικανικές μάσκες, εν τούτοις αιχμαλωτίζει αμέσως την ματιά του παρατηρητή. Όχι άδικα, ακόμη και σήμερα, μετά τον θάνατό της το 2016 στην Γερμανία, παραμένει ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα της βουλγαρικής γλυπτικής, παρότι ξεκίνησε ως ζωγράφος.

Η Γέφυρα των Ταμπάκηδων στα Τίρανα

Η αρχιτεκτονική της γέφυρας εξακολουθεί να μαρτυρεί τη μεθοδικότητα και μαστοριά των κτιστών του 18ου αιώνα και η ονομασία της τη μαστοριά των βυρσοδεψών ήδη από τον 14ο αιώνα, όταν οι Βενετοί έφερναν υφάσματα από τη Δυτική Ευρώπη για βαφή.