Ένα από τα δεκάδες γκατ, όπως ονομάζονται τα σκαλοπάτια με τις εξέδρες που οδηγούν στην όχθη ενός ποταμού, κατά βάση ιερού, όπως του Γάγγη στο Βαρανάσι, είναι και το «Ράτζα Γκατ». Βρίσκεται δίπλα στο σιδηροδρομικό σταθμό της πόλης και την γέφυρα Μαλβίγυα. Επιγραφές από την εποχή της αυτοκρατορίας των Μωρύα των τελευταίων προχριστιανικών αιώνων και της τοπικής δυναστείας  Μαχανταβάλα του 12ου αιώνος την αναφέρουν ως ένα από τα ιερότερα σημεία του Βαρανάσι. . Εδώ είναι και ένα από τα 14 μέρη όπου τελείται το Άστι-βισάρτζαν, το τελευταίο ταξίδι του φθαρτού σώματος των νεκρών υπό μορφή τέφρας και υπολειμμάτων οστών στα ύδατα του Γάγγη και εδώ στο Ράτζα Γκατ συγκεντρώνονται μερικοί από τους πιο γνωστους ειδικούς για την τελετή βραχμάνους ιερείς.

Οι εορταστικές εκδηλώσεις αν και χριστιανικές αποτελούν μακρινό απόηχο της θρησκευτικής τελετής της θεάς του έρωτα, της γονιμότητος και των υδάτων, Αστλίκ. Ονομάστηκαν αρχικά «Βαρτάβαρ» επειδή οι Αρμένιοι της πρόσφεραν τριαντάφυλλα. «Βαρτ» σημαίνει «τριαντάφυλλο» στα αρμενικά και μαζί με το «βαρ» σημαίνει «εμφάνιση των υδάτων». Θεωρείται και γιορτή  της συγκομιδής. Κατά την τριήμερη εορτή είναι συνηθισμένο να βλέπεις ανθρώπους να ρίχνουν κουβάδες νερό από τα μπαλκόνια σε ανυποψίαστους περαστικούς ή και να αλληλομπουγελώνονται στους δρόμους. Το έθιμο θέλει το μπουγέλωμα να φέρνει καλοτυχία και υγεία σε αυτόν που το δέχεται και το σαβουάρ φαιρ επιβάλλει να το ανταποδώσει.

Στην δυτική όχθη του Γάγγη στo Βαρανάσι, σε ένα εντελώς απόκοσμο γκατ με κρεματόριο, υψώνεται ένας κεκλιμένος πύργος ύψους 12 μέτρων. Γέρνει προς τα πίσω, βορειοδυτικά. Πρόκειται για το μαντίρ -ναός- Ρατνεσβάρ Μαχαντέβ ή Ματρί-ριν, «Κεκλιμένος Ναός». Η κλίση του ειναι 9°, μεγαλύτερη των 4° του Πύργου της Πίζας. Η γκαρμπαγκρίχα του, τα άδυτα «άγια των αγίων», ο «ομφαλός του ναού» από τα σανσκριτικό «Γκάρμπα» ο ομφαλός και «Γκρίχα» ο οίκος, όπου φυλάσσεται το είδωλο της θεότητας κάθε ναού και όπου μόνο ο ιερέας έχει δικαίωμα πρόσβασης, βρίσκεται από το φθινόπωρο ως την άνοιξη κάτω απο το νερό.   Ο Άγγλος οριενταλιστής Τζαίημς Πρίνσεπ σχολίαζε το 1832 ότι ο ιερέας βούταγε στο νερό για να ιερουργήσει .

Επί Τουρκοκρατίας, ο Χαλίλ Σαλί Εφέντη αγόρασε και αποθήκευσε σανό σε χρονιά με καλή σοδειά και τον πούλησε με κέρδος την επόμενη χρονιά με την κακή σοδειά. Με τα κέρδη έχτισε στην Σόφια μια γέφυρα στις όχθες του Βλαντάγια. Αργότερα εκεί κρεμούσαν οι Τούρκοι τους εξεγερμένους. Το 1891 οι Βούλγαροι έχτισαν καινούργια γέφυρα στην θέση της παλαιάς, στην οποία τοποθέτησαν 4 λιοντάρια προς τιμήν των εκτελεσθέντων επαναστατών του 1877.

Η ‘Αλμα-‘Ατα των Ρώσων είναι το Αλμάτυ των Καζάκων, το αρχαίο Αλμάτου που ισοπέδωσαν οι Μογγόλοι, η θρυλική Κόκκινη Μηλιά, το Χανάτο της Κοκάνδης, το εξεγερμένο Τουρκεστάν, η κοσμοπολίτικη εξορία του Τρότσκυ, η πατρίδα σημαντικών διανοούμενων και θεολόγων του κοσμικού Ισλάμ, μια πόλη εξίσου «ρωσική» όσο και καζακστανή.

Κουκλοθέατρο σε έναν ναΐφ κεκλιμένο πύργο, αρχιτεκτονικό παιχνίδισμα που κατασκεύασε με συντρίμμια του φονικού σεισμού του 2002 ο πολυμήχανος Γεωργιανός καλλιτέχνης Ριβάζ Γκαμπριάντζε. Με το που τον βλέπεις έχεις την εντύπωση πως όπου να ‘ναι θα σωριαστεί. Εϊναι τριώροφος και κάθε όροφος είναι ανόμοιος σε εμβαδόν και κλίση με τον προηγούμενό του.

Μασκοφορεμενοι καρναβαλιστές σατιρίζουν σε υψόμετρο 3.399 μέτρων τους Ευρωπαίους. Οι Κουσκένιας φορούν λευκά και πορφυρά φορέματα, λευκό ημίψηλο καπέλο με πορφυρή κορδέλα, καθώς επίσης και ψηλοτάκουνα παπούτσια. Και σχεδόν όλες φορούν μάσκες με ευρωπαϊκά χαρακτηριστικά.

Η συμμετρικά σχεδιασμένη πλατεία και τα κτήρια ολόγυρα κατοπτρίζουν τις ελπίδες και τον ενθουσιασμό της δεκαετίας που ακολούθησε την ανεξαρτησία της Σενεγάλης το 1960. Είναι η ίδια πλατεία όπου κατασκεύασαν το οχυρό οι Γάλλοι το 1857 όταν ίδρυσαν το Ντακάρ.

Με έκταση 631 στρεμμάτων, 350 φορές ο Άγιος Ανδρέας της Πάτρας που είναι ο μεγαλύτερος ναός της Ελλάδας, και περίμετρο 4.116 μέτρων, ο Σρι, που θα πει «Ιερός» Ρανγκαναθασουάμυ αποτελεί το τρίτο μεγαλύτερο συγκρότημα ναών οποιουδήποτε θρησκεύματος στον κόσμο μετά το Πασουπατινάθ των 2.460 στρεμμάτων στο Νεπάλ και το Άνγκορ Βατ των 1.626 στρεμμάτων στην Καμπότζη. Κάτι όχι και τόσο παράξενο καθώς σε αυτόν εδώ τον ναό που αποτελεί ξεχωριστή πόλη μέσα στην πόλη, συγκεντρώνονται κάθε χρόνο, συνήθως Ιανουάριο ή Δεκέμβριο έως και ένα εκατομμύριο πιστοί για να γιορτάσουν το Βαϊκούντα Εκαντάσι προς τιμήν του Βισνού, το οποίο διαρκεί 21 ημέρες. Μάλιστα, ο ναός εδώ είναι ο μεγαλύτερος από τους 108 Ντίβυα Ντέσαμ, τους 108 αναφερόμενους στα κείμενα των ινδουιστών αγίων, κυριότερους ναούς του Βίσνου.

Δύο επισκέψεις στο Πάρκο Μορασάν, στην καρδιά του Σαν Χοσέ, με διαφορά 13 χρόνων. Το αξιοθέατο που τραβά και τις δύο φορές την προσοχή μου είναι μια ροτόντα με ιωνικά κιονόκρανα, πανομοιότυπη με το Temple de l’Amour στο Ανάκτορο των Βερσαλλιών. Εγκαινιάσθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 1920, και χρησίμευσε για εξέδρα ομιλιών πολιτικών, συναυλιών Εθνικής Συμφωνικής και άλλες ορχηστρών, και επίκεντρο πολιτιστικών, λογοτεχνικών, ψυχαγωγικών, οπτικοακουστικών, γαστρονομικών και αθλητικών δραστηριοτήτων. Είναι ο Ναός της Μουσικής και βρίσκεται στο σημείο όπου είχε κατασκευαστεί το 1910 ένα κομψό οκταγωνικό αρ νουβώ περίπτερο.