
Σάββατο 14 Μαρτίου 2009. Έχοντας ξεκινήσει από νωρίς το πρωί την εξόρμησή μου για να δω τα ουκ ολίγα αξιοθέατα στην περιοχή γύρω από το Κούσκο του Περού, φθάνω λίγο πρις τις […]
Σάββατο 14 Μαρτίου 2009. Έχοντας ξεκινήσει από νωρίς το πρωί την εξόρμησή μου για να δω τα ουκ ολίγα αξιοθέατα στην περιοχή γύρω από το Κούσκο του Περού, φθάνω λίγο πρις τις […]
Οδοιπορικό στο απομακρυσμένο βουδιστικό βασίλειο των Ιμαλαΐων Όταν το 2009 ο Νικολά Σαρκοζί δήλωνε ότι ο υπολογισμός του βαθμού ευημερίας μιας χώρας με κριτήριο το ΑΕΠ αποτελεί αίτιο οικονομικών κρίσεων, προκρίνοντας χρήση […]
Οι λόγοι να επισκεφτεί κάποιος Ευρωπαίος για τουρισμό το Μπαχρέιν είναι αρκετοί: Είναι χώρα που επιτρέπει περισσότερα και απαγορεύει λιγότερα στον Περσικό, με συγκριτικά φιλελεύθερη κοινωνία (το 2004 απέκτησε την πρώτη γυναίκα υπουργό), φιλικούς και ευγενικούς κατοίκους, χωρίς την υπεροψία των “πλούσιων πετρελαιάδων” και ευκαιρίες για shopping στα malls που φυτρώνουν σαν μανιτάρια στην Αραβική Χερσόνησο και τα “σουκ”, όπως λένε οι Άραβες το παζάρι.
Τετάρτη 13 Μαρτίου, 4 το απόγευμα. Ο ουρανός πάνω από την πόλη του Κουβέιτ καλύπτεται από ένα ωχροκίτρινο παραπέτασμα. Μαζί καλύπτεται και ο ήλιος, ο οποίος μόλις που διακρίνεται σαν μια μικρή, άσπρη, θαμπή κουκίδα, και μοιάζει να έχει νυχτώσει απότομα. Από τους δεκάδες επιβλητικούς ουρανοξύστες της πόλης (12 ξεπερνούν τα 150 μέτρα, με τον ψηλότερο να φτάνει τα 413 μέτρα) διακρίνονται μόνο οι σιλουέτες των πιο κοντινών. Οι μακρινοί έχουν “εξαφανιστεί”. Στους κεντρικούς δρόμους δεν κυκλοφορεί πεζός. Ακόμη και στην Αμπντουλάχ Αλ Σαλέμ, που πάντα έχει κίνηση, βλέπω μόνο δύο μετανάστες από τη Νότια Ασία να μπαίνουν τρέχοντας σε ένα κτήριο έχοντας μύτη και στόμα καλυμμένα με μαντίλες.
Η νότια έξοδος του Άνγκορ Τομ, της τελευταίας και ενδοξότερης πρωτεύουσας της αυτοκρατορίας των Xμερ που χτίστηκε τον 12ο αιώνα, οδηγεί σε μια τάφρο. Στις δύο πλευρές του γεφυρωτού δρόμου που περνάει […]
Μάρτιος 2006. Τελευταίος μου σταθμός, σε ένα ταξίδι που ξεκίνησε τον Ιανουάριο από την Καραϊβική και συνεχίστηκε μέχρι τον Ειρηνικό, είναι για 4 ημέρες το Καράκας. Θα προτιμούσα βέβαια να περνούσα αυτές […]