Malvina Hoffman: «The Offering» (1920).

Το 1933 εγκαινιάσθηκε στο πλαίσιο της Διεθνούς Έκθεσης του Σικάγο και της “Century of Progress International Exposition” για τα 100 χρόνια της πόλης που ήταν ένα από τα θέματά της, μια επιμέρους έκθεση με θέμα το δημοφιλές τόσο για την κοινωνική του όσο και για την καλλιτεχνική του αξία «Hall of the Races of Mankind». Ο Stanley Field, διευθυντής του Field Museum of Natural History της πόλης ανέθεσε στην 48χρονη τότε Malvina Hoffman να δημιουργήσει γλυπτά με θέμα τους ανθρώπους διαφορετικών πολιτισμών ανά τον κόσμο.
Η Hoffman δεν ήταν μια τυχαία καλλιτέχνις, καθώς έγινε παγκοσμίως διάσημη με τα μπρούτζινα αγάλματα ανθρώπων σε φυσικό μέγεθος, δούλεψε ακόμη τον γύψο και το μάρμαρο, ενώ υπήρξε και συγγραφέας. Στα έργα της συγκαταλέγονται πορτραίτα διασήμων προσωπικοτήτων της εποχής της, αλλά και απλοί άνθρωποι στην καθημερινότητά τους. Ένα ακόμη θέμα που την έκανε δημοφιλή ήταν και τα γλυπτά χορευτών μεταξύ των οποίων και της Anna Pavlova.

Η Malvina Hoffman το 1920.

Κατά την διάρκεια της δεκαετίας του 1960 το έργο της αμφισβητήθηκε για στερεότυπα αναφορικά με τις ανθρώπινες φυλές και σύμφωνα με το American Historical Review “»The sculptures in the ‘Races of Mankind’ had perpetuated an older typological approach by presenting ‘race’ in the form of literally static bronze figures depicting idealized racial ‘types’.»
Αποσύρθηκαν προσωρινά, ύστερα από 30 χρόνια, τα εκθέματα από το μουσείο αλλά η δημοσιότητα που πήρε το θέμα ήταν η αφορμή να πωληθούν αρκετά έργα της σε συλλέκτες, όπως η Geraldine R. Dodge, της οικογενείας των Rockefeller.
Η Hoffmann παντρεύθηκε τον Samuel B. Grimson, ο οποίος την συνόδευσε στα ταξίδια της για την μελέτη ιθαγενών για την ανθρωπολογική της μελέτη η οποία βασίσθηκε σε περισσότερες από 2.000 φωτογραφίες.
Το 1925 εξελέγη στην National Academy of Design της οποίας έγινε πλήρες μέλος το 1931.
Το 1965 εξέδωσε το τελευταίο της βιβλίο με τίτλο “Υesterday is Tomorrow” και το επόμενο έτος πέθανε σε ηλικία 80 ετών.