Με λευκά γράμματα πάνω από την είσοδο ενός κομψού διώροφου πράσινου κτηρίου της Τζωρτζ Τάουν αναγράφεται στα αγγλικά «Yap Temple» και στα κάγκελα της ταράτσας πάνω από την επιγραφή το έτος κατασκευής: 1924. Πρόκειται για το κόνγκσι της φρατρίας Γιαπ. Ακριβώς δίπλα βρίσκεται η είσοδος του ναού.

Το 860 θα δημιουργηθεί το δίκτυο τεχνητών λιμνών που θα μείνει γνωστό ως «Λεκάνες των Αγλαβιδών» πέριξ, του Καϊρουάν. Με τον τρόπο αυτό οι κάτοικοι της θεωρούμενης τέταρτης ιερής πόλης του Ισλάμ μετά από Μέκκα, Μεδίνα και Ιερουσαλήμ θα έχουν στη διάθεσή τους επαρκή αποθέματα νερού, όπως ταιριάζει σε ένα σημαντικό θεολογικό, φιλολογικό και εκπαιδευτικό κέντρο όπως το Καϊρουάν. Στην δε Νέφτα νοτιότερα, όπου ένας κρατήρας βάθους 30 μέτρων στα βόρεια της οάσεως μαζεύει νερά, ένας αραβικός μύθος λέει ότι εδώ ο Κοστέλ, εγγονός του Νώε, ανακάλυψε μετά τον Κατακλυσμό την πρώτη πηγή πόσιμου ύδατος.

Στην θέση της τεχνητής λίμνης του 1434 όταν η Πνομ Πεν ανακηρύχθηκε πρωτεύουσα της Καμπότζης, κατασκεύασαν το 1937 οι Γάλλοι την μεγαλύτερη αγορά της Ασίας σε ρυθμό αρ ντεκό με σήμα κατατεθέν τον θόλο στα 26 μέτρα΄ύψος.

Στο χωριό με το μεγαλύτερο υψόμετρο της Βενεζουέλας, στα 3.140 μέτρα, τον Άγιο Ραφαήλ Μουκουτσίες, ο 84χρονος λαϊκός καλλιτέχνης Χουάν Φελίξ Σάντσες δημιούργησε μια εκκλησία απόκλειστικά από πέτρες, μαζί με κοχύλια και κοράλλια. Ταιριασμένες σε σχήμα και μέγεθος μία προς μία, χωρίς λείανση, οι πέτρες θυμίζουν τεράστιο τρισιδιάστατο παζλ έτσι όπως αρμόζουν η μία με την άλλη, συμβολίζοντας την ένωση, την δύναμη, την σταθερότητα και την συνεργασία.

Για 120 χρόνια, έως το 2021, το σομόν νεοκλασικό κτήριο στην Πλατεία Ταχρίρ της παλαιάς «ευρωπαϊκής» συνοικίας Ισμαηλία, ανατολικά του Νείλου, απετέλεσε πόλο έλξεως εκατομμυρίων επισκεπτών από όλον τον κόσμο, ώσπου να λειτουργήσει στην Γκίζα το μεγαλύτερο παγκοσμίως αρχαιολογικό μουσείο, το Μεγάλο Αιγυπτιακό Μουσείο.
Στις 3 Αυγούστου 1999 περιηγήθηκα στις αίθουσές του ιστορία 5.000 χρόνων.