Όσα πλεονεκτήματα εμφανίζει η υποψηφιότητα του μητροπολίτη Δημητριάδος Ιγνάτιου για τον αρχιεπισκοπικό θρόνο, άλλα τόσα μειονεκτήματα παρουσιάζει. Για την ακρίβεια, κάθε ιδιότητά του που θα κριθεί και αξιολογηθεί στην εκλογική διαδικασία της 7ης Φεβρουαρίου, αποτελεί ταυτόχρονα και «ατού» αλλά και «ντεζαβαντάζ» αναλόγως του από ποια σκοπιά θα τις δουν οι υπόλοιποι ιεράρχες. Και ιδού μερικά μόνο από αυτά τα στοιχεία της ποιμαντορίας του που μπορεί να αποδειχθούν «δίκοπο μαχαίρι»:

1. Ο Ιγνάτιος θεωρείται από πολλούς «κλώνος» του Χριστόδουλου. Όχι μόνο επειδή υπήρξε επιλογή του ή επειδή βρίσκεται επικεφαλής της ίδιας μητρόπολης (Δημητριάδος) αλλά και επειδή  είναι και αυτός επικοινωνιακός, είναι «τέκνο» της Χρυσοπηγής, αλλά και πολλά άλλα ακόμη… Αυτό, από μία πλευρά συνιστά «πλεονέκτημα» στην «κούρσα της διαδοχής» Χριστόδουλου (με τον οποίο είχαν συλλειτουργήσει στην εορτή των Θεοφανίων το 2006 στη μητρόπολη Δημητριάδος) καθώς οι εκδηλώσεις του λαού έναντι του τελευταίου οφείλονταν σε προσωπικά χαρίσματα  που δεν απέχουν και πολύ από εκείνα του Ιγνάτιου, ασχέτως αν τα εκφράζει διαφορετικά. Από την άλλη πλευρά όμως, πολλοί ιεράρχες έχουν ταχθεί υπέρ του τερματισμού αυτού του ύφους «εξωστρεφούς» ποιμαντορίας.

2. Ο Δημητριάδος ανήκει στη νέα γενιά των μητροπολιτών. Είναι μόλις 52 ετών (γεννήθηκε το 1956). Αυτό του δίνει ένα προβάδισμα υπό την έννοια ότι θα είναι μια επιλογή «μακρόχρονης προοπτικής» (αν και ασφαλώς κανείς δεν μπορεί να είναι βέβαιος για τίποτε αν κρίνουμε από την ασθένεια Χριστόδουλου…). Από την άλλη πλευρά όμως, ήδη βγήκαν παλαιότεροι μητροπολίτες και δήλωσαν ανοικτά πως «οι νεώτεροι μπορούν να περιμένουν», κάτι με το οποίο συμφωνούν και όσοι προσβλέπουν σε «μεταβατικές λύσεις» στην ψηφοφορία της μεθεπόμενης Πέμπτης.

3. Είναι εκλεκτός της «Χρυσοπηγής», της αδελφότητας που εξέλεξε πριν 10 χρόνια τον Χριστόδουλο. Παρότι δεν δείχνει να ταυτίζεται με αυτήν, ξεκίνησε την ιερατική του καριέρα υπό την εποπτεία του πνευματικού ηγέτη της Χρυσοπηγής, Καλλίνικου. Η συγκεκριμένη αδελφότητα δεν έχει ταχθεί ενιαία υπέρ κάποιου υποψηφίου, αν και αρκετές επιρροές της έχουν εκδηλωθεί υπέρ του μητροπολίτη Σπάρτης, όμως και οι ζυμώσεις θα συνεχιστούν πιθανότατα μέχρι και «στο παρά πέντε». Η δύναμη της Χρυσοπηγής έχει θορυβήσει -έως και εκνευρίσει- αρκετούς ιεράρχες, όχι μόνο για τον τρόπο με τον οποίο έθεσε εκτός μάχης τον μητροπολίτη Θηβών στην εκλογή του 1998 (αιτιάσεις διαχειριστικών ατασθαλιών οι οποίες ουδέποτε αποδείχθηκαν) αλλά και για την εμπλοκή του ονόματός της στα παραεκκλησιαστικά σκάνδαλα πρόπερσι.

4. Έχει μεγάλη προβολή και εκτός εκκλησίας, χάρις στην εκπομπή του στην ΕΡΤ «Αρχονταρίκι». Αυτό λειτουργεί μεν υπέρ της εξωστρέφειας της εκκλησίας, ενοχλεί όμως τους εκφραστές της εσωστρέφειας.

5. Ο Ιγνάτιος Γεωργακόπουλος (αυτό είναι το κατά κόσμο όνομά του) έχει -όπως είχε και ο Χριστόδουλος- καλές σχέσεις με τη νεολαία είτε λόγω της εκπομπής στην τηλεόραση είτε ακόμη λόγω της ενασχόλησής του με νεολαιίστικα ζητήματα, όπως π.χ. για την ίδρυση εκκλησιαστικών εκπαιδευτηρίων, καθώς έχει δραστηριοποιηθεί με τη λειτουργία σχολείων της εκκλησίας σε Πειραιά και Βόλο, έχοντας μάλιστα αναφερθεί υπό τύπον επιχειρηματολογίας και σε ανάλογα παραδείγματα από την καθολική και προτεσταντική Δύση ή ακόμη και από την μουσουλμανική Ανατολή. Όπως όμως είναι ευνόητο, κάθε αναφορά σε θέματα παιδείας εκτός ελέγχου της κεντρικής εξουσίας, γεννά και τις αναμενόμενες αντιδράσεις, κυρίως δε «επί ιδεολογικού».

6. Βρίσκεται σε ανοικτή γραμμή επικοινωνίας με κληρικούς και διανοούμενους στο εξωτερικό, κάτι όμως που επίσης ενοχλεί τους πιο εσωστρεφείς ιεράρχες και καχύποπτους λαϊκούς…

7. Διαθέτει κύκλο υποστηρικτών (τους μητροπολίτες Παροναξίας, Λαρίσης, Πειραιώς, Γόρτυνος, κ.λπ.) όμως εποφθαλμιά τις ψήφους του Άνθιμου Θεσσαλονίκης (Χίου, Σιδηροκάστρου, Αλεξανδρουπόλεως, Ζιχνών κ.λπ.) εάν ο τελευταίος είτε δεν εκδηλώσει ενδιαφέρον για υποψηφιότητα είτε αποκλεισθεί μετά την 1η ψηφοφορία, καθώς το 1998 είχε δώσει τις 13 ψήφους που έλαβε στην 1η και 2 ψηφοφορία,  στον «ομοϊδεάτη» του Ιγνάτιου, Χριστόδουλο. Αυτή ακριβώς η εντύπωση που έχει προκληθεί για «κατοχυρωμένο διψήφιο αριθμό υποστηρικτών» συσπειρώνει τις ψήφους των πιο σκληρών «Σεραφειμικών» και «Ιερωνυμικών».

8. Η ευαισθησία του Δημητριάδος απέναντι σε αποκλεισμένες κοινωνικά ομάδες. Αυτό του δίνει πόντους από τα πιο ανοιχτά μυαλά, τα οποία όμως βρίσκονται στην πλειονότητά τους εκτός της εκκλησίας και πάντως δεν ψηφίζουν. Αντίθετα,  ακροδεξιά έντυπα που απευθύνονται και σε συντηρητικούς «πιστούς» (όπως λ.χ. ο «Στόχος» στις 5.10.2006) του έχουν επιτεθεί για απόψεις του όπως λόγου χάριν ότι «οι μετανάστες είναι και αυτοί παιδιά του Θεού και έχουν προσφέρει στην ελληνική οικονομία», τις οποίες διατύπωσε για να απαντήσει σε όσους μιλούσαν για την  εγκληματικότητα των «ξένων». Ο Ιγνάτιος μάλιστα είχε παρατηρήσει πως και μεταξύ των Ελλήνων παρατηρούνται τα ίδια ποσοστά εγκληματικότητας (στην εκπομπή «Αρχονταρίκι») κάτι που προφανώς δυσαρεστεί τους ακροδεξιούς ιεράρχες.

9. Οι σχέσεις με το Βατικανό. Αν πολλοί ιεράρχες θεώρησαν «έγκλημα καθοσιώσεως» την επίσκεψη Χριστόδουλου στο Βατικανό  και την προηγηθείσα υποδοχή του προηγούμενου Πάπα (Κάρολ Βοϊτύλα) πιθανότατα θα θεωρούν «συνοδοιπόρο» και τον Δημητριάδος Ιγνάτιο. Αυτός, μαζί με τον επίσκοπο Αχαΐας Αθανάσιο και τον μητροπολίτη Σύρου Δωρόθεο (ο τελευταίος μόνο «φιλοπαπικός» που δεν αποκαλείται από τους αντιπάλους του) ασχολήθηκαν με τις «τεχνικές» (και όχι μόνο αυτές) πτυχές της επίσκεψης Χριστόδουλου στο Βατικανό.

10. Στο θέμα των ταυτοτήτων, στη γραμμή Χριστόδουλου βρέθηκε στην πρώτη γραμμή και ο Ιγνάτιος (μαζί με Άνθιμο κ.λπ.).