Δεκάδες πάγκοι είναι στημένοι σε όλη την έκταση της πλατείας, που έχει γίνει ένα απέραντο μπάρμπεκιου με φούρνους, ψησταριές, πάγκους, βιτρίνες, τραπέζια και καθίσματα.
Κοψίδια, γαρίδες, ταμάλες, φριχόλες, τσίλι, χυμοί, γλυκά, με τεράστια γούφερ ολόγυρα να παίζουν κούμπια και άλλους λατινοαμερικάνικους ρυθμούς. Κοιτάζω τις τιμές. «Carne a la parilla» 6 δολάρια. «Camarón al ajillo» 7 δολάρια. «Pechuga adobada» 5 δολάρια. Καφές 1,5 δολάριο.
Τετάρτη 14 Αυγούστου 1996. Η αντίστροφη μέτρηση για το 1ο Φεστιβάλ του Πουσάν έχει αρχίσει. Έτσι, 29 ημέρες πριν την επίσημη έναρξη, μια αρκετά μεγάλη περιοχή του κέντρου της πόλης, που έχει ανακαινιστεί ενόψει της εκδήλωσης, παίρνει την ονομασία Πλατεία PIFF. Τέσσερα χρόνια αργότερα θα μετονομασθεί και αυτή, ταυτόχρονα με τη νέα γραφή της πόλης και του αρκτικόλεξου του φεστιβάλ, σε Πλατεία BIFF. Ο Μάικ Λη κάνει καλό ποδαρικό στον καινούργιο θεσμό. Το 1ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Πουσάν, δεύτερης μεγαλύτερης πόλης της Νότιας Κορέας μετά τη Σεούλ, υποδέχεται έως τη λήξη του, το Σάββατο 21 Σεπτεμβρίου, 224 φιλοξενούμενους από 24 διαφορετικές χώρες. Παράλληλα, προσελκύει 184.071 θεατές οι οποίοι παρακολουθούν 73 ταινίες από 31 χώρες.
Than Pan 