Η αρχιτεκτονική του θεάτρου είναι προσεγμένη, αποδίδοντας μεγάλη σημασία στην ακουστική. Έτσι, το κοίλον, του οποίου η διάμετρος είναι γύρω στα 100 μέτρα, με την κλίση που του δόθηκε, επέτρεπε να ακούνε καθαρά τους διαλόγους στις παραστάσεις και οι θεατές στις τελευταίες κερκίδες του άνω διαζώματος. Σχεδόν τέσσερις αιώνες εμπειρία των Ρωμαίων στο ανέβασμα θεατρικών έργων, από το 240 π.Χ., όταν δόθηκε η πρώτη παράσταση, και 2,5 αιώνες από την κατασκευή του πρώτου πέτρινου θεάτρου από τον Πομπήιο το 55 π.Χ. ήταν αρκετό διάστημα για να αφήσουν μια εξαιρετική κατασκευή. Ακόμη και ο προσανατολισμός του, καθώς το θέατρο «κοιτάζει» προς τον Βορρά, επελέγη με γνώμονα να μην ενοχλούνται από τον ήλιο οι θεατές, αφού οι παραστάσεις δίνονταν στη διάρκεια της ημέρας.

Το φόρουμ του Καίσαρος, στο βορειοανατολικό τμήμα της Αγοράς, γνωστής ως Φόρουμ Ρομάνουμ, εκτείνεται από το Αργκιλέτουμ, και φτάνει ώς το Άτριουμ Λιμπερτάτις, έδρα του αρχείου των Τιμητών ή Κηνσόρων. Ο Καίσαρ έχει επενδύσει χρήμα, χρόνο και ενέργεια στην αγορά. Η διενέργεια πολυδάπανων αγώνων σε μια από τις ακριβότερες περιοχές της Ρώμης και η προσωπική επίβλεψη των έργων δείχνουν τη σπουδαιότητα που της αποδίδει. Ταυτόχρονα, η ανάδειξη της αγοράς του ως επίκεντρου των δημοσίων υποθέσεων σε συνδυασμό με την ανέγερση του ναού της Αφροδίτης, όπου ο Ιούλιος Καίσαρ συνηθίζει να συναντά τους συγκλητικούς, κάτι που δεν αρέσει στους ίδιους, την καθιστούν όχι συμπληρωματική, όπως προγραμματιζόταν αρχικά, αλλά ξεχωριστή από το Φόρουμ Ρομάνουμ.