Κισινάου. Η πιο πράσινη ευρωπαϊκή πρωτεύουσα με τις θηριώδεις σοβιετικού ύφους λαϊκές πολυκατοικίες, το μεγάλο υπαίθριο παζάρι, το Εθνικό Θέατρο Μιχάι Εμινέσκου, το Εθνικό Μουσείο Τεχνών, τα γλυπτά συμπλέγματα «ηρωισμού», τον ιστορικό σιδηροδρομικο σταθμό και τις υπαίθριες συναυλίες κλασσικής μουσικής.

Από τα πρώτα αξιοθέατα που επισκέπτομαι στο Κουβέιτ είναι το Σουκ Μουμπαρακίγια. Η είσοδος του παζαριού βρίσκεται μποστά στην πολυσύχναστη πλατεία Σάφατ, όπου είναι μαζεμένη θαρρείς όλη η νεολαία της πόλης ανάμεσα σε φαστ φουντ, καφέ και εστιατόρια και ένα μοντέρνας τεχνοτροπίας σιντριβάνι δίπλα σε μια τεράστια σημαία. Εδώ έφταναν στις αρχές του 20ού αιώνα καραβάνια που μετέφεραν από ινδικό αγελαδινό βούτυρο γκη και βρώμη μέχρι τρούφες της ερήμου φάκκα, μαλλί και θεραπευτικά βότανα. Η αγορά καταστράφηκε μετά την εισβολή των Ιρακινών το 1990, αλλά ξαναχτίστηκε, διατηρώντας ωστόσο το χρώμα της. Σε μια πτέρυγα είναι μαζεμένα καταστήματα με μεταξωτά, υφάσματα, περσικά χαλιά και αρώματα που πωλούνται μέσα σε περίτεχνα φιαλίδια που συνδυάζουν πολυτέλεια και έργα τέχνης.