Ετικέτα: ΟΠΕΡΑ

Στη νοτιότερη πόλη της αφρικανικής ηπείρου

Πολλοί θεωρούν ως νοτιότερη πόλη της αφρικανικής ηπείρου το Καίηπ Τάουν. Ωστόσο, νοτιότερα από τις σημαντικές πόλεις της Νότιας Αφρικής (εξαιρουμένων δηλαδή κάποιων μικρών οικισμών) είναι το Πορτ Ελίζαμπεθ, με διαφορά ελάχιστων λεπτών της μοίρας. Πολλοί ακόμη νομίζουν ότι το Πορτ Ελίζαμπεθ πήρε το όνομά του από τη Βασίλισσα της Αγγλίας, Ελισσάβετ Α’. Όμως, η παραθαλάσσια αυτή πόλη της Νότιας Αφρικής στα Ανατολικά του Ακρωτηρίου φέρει το όνομα μιας κοινής θνητής.

Όπερα στο Σαν Χοσέ από τον 19ο αιώνα

1897. Στο Σαν Χοσέ εγκαινιάζεται το Εθνικό Θέατρο της Κόστα Ρίκα. Πρώτη παράσταση στις 21 Οκτωβρίου είναι ο «Φάουστ» του Σαρλ Γκουνό, οπερατική μεταφορά του κλασικού έργου του Γκαίτε, από την Compagnie d’ Opéra Française. Το ίδιο έργο είχε επιλεγεί στα εγκαίνια της Μητροπολιτικής Όπερας της Νέας Υόρκης στις 22 Οκτωβρίου 1883 στο κτήριο της 39ης και Μπρόντγουεϊ.

Η επιβλητική κομψότητα της Όπερας της Βιέννης

Η επιβλητικότητα στο εσωτερικό είναι πανταχού παρούσα. Στη μνημειακή μαρμάρινη σκάλα. Στα μπαλκόνια. Στα αγάλματα των επτά Καλών Τεχνών του Γιόζεφ Γκάσερ, αρχιτεκτονική, γλυπτική, ποίηση, χορός, μουσική, δράμα και ζωγραφική. Στους μαρμάρινους κίονες. Στη λεπτοδουλειά στις σκαλισμένες καμάρες. Στους πίνακες του Γιόχαν Πρελόιτνερ που συμβολίζουν το Μπαλέτο και την Όπερα. Στα φωτιστικά, στην τοιχογραφία της οροφής που αναπαριστά την Τύχη να σκορπά τα δώρα της. Στους καθρέφτες. Και όλα μαζί συνθέτουν μια χλιδή η οποία ουδόλως ξεφεύγει από τα όρια του αισθητικά ωραίου.

Στο θρυλικό Victor Cafe

Κάποια στιγμή ένας σερβιτόρος χτυπά καμπανάκι. Οι θαμώνες σιωπούν και στρεφόμαστε προς το μέρος του. Ανεβαίνει τα σκαλιά της αίθουσας και μεταμορφώνεται σε τενόρο που τραγουδά άρια του Αλφρέντο από τη δεύτερη πράξη της «Τραβιάτα» του Βέρντι. Μετά από τρία λεπτά, όσο κράτησε η άρια, παραγγέλνω. Οι ονομασίες των πιάτων, «Πάστα Καρούζο», «Τόσκα», «Πρίγκηψ Ιγκόρ», δελεάζουν κάθε φιλόμουσο.

Ο Ελεύθερος Σκοπευτής του Βέμπερ

Ο Βέμπερ θα συνθέσει τον Ελεύθερο Σκοπευτή πάνω στο λιμπρέτο του Γιόχαν Φρήντριχ Κιντ, ιδέα του οποίου ήταν η μεταφορά της νουβέλας των Άπελ και Λάουν. Δύο ακόμη ιστορίες του Άπελ, «Die Bilder der Ahnen» και Die Ahnen») θα επηρεάσουν τους Μπάιρον, Μαίρη Σέλλεϋ, Πέρσυ Σέλλεϋ και Πολιντόρι να συγγράφουν ανάλογες ιστορίες, μεταξύ των οποίων τα «The Vampyre» και «Frankenstein», τα πρότυπα για κατοπινά έργα γοτθικού τρόμου.