Παρατηρώντας την εκκλησία, χρώματα και αναλογίες μου φαίνονται ταιριαστά με το περιβάλλον. Κάτι που δεν είναι εύκολο να το πετύχει κάποιος όταν μεταφέρει μπαρόκ αρχιτεκτονική σε ένα «ινδιάνικο» τοπίο. Την προσοχή μου τραβούν τρεις κύκλοι στην πρόσοψη. Στο κέντρο έχει τοποθετηθεί η καρδιά του Ιησού και στα δεξιά και τα αριστερά καρφιά, μια σκάλα, ξύλο, μαστίγιο και δόρυ, τα οποία παραπέμπουν στη Σταύρωση. Οι τρεις κύκλοι διαχωρίζονται από ρωμαϊκούς κίονες που μοιάζουν, χωρίς να είναι πραγματικά, «σολομωνικοί στύλοι» έτσι όπως έχουν σκαλιστεί έλικες.

1563. Ο βασιλιάς της Ισπανίας Φίλιππος Β’, ο επονομαζόμενος «Συνετός», δωρίζει στον νεοδιορισθέντα καθολικό επίσκοπο της Κομαγιάγουα, Χερόνιμο δε Κορέγια, ένα μηχανικό ρολόι που είχε τοποθετηθεί στην Αλάμπρα, το ανάκτορο των Μαυριτανών στο εμιράτο της Γρανάδα. Λέγεται ότι το ρολόι αυτό κατασκευάστηκε από Άραβες το 1100. Κάποιοι άλλοι πάλι θα το χρονολογήσουν από το 1374. Το ρολόι αυτό θα τοποθετηθεί εν τέλει το 1586 στον καθεδρικό ναό της πόλης, την Μερσέδ. Θεωρείται το δεύτερο αρχαιότερο ρολόι σε λειτουργία στον κόσμο, αν και με βάση τις χρονολογίες μάλλον είναι το παλαιότερο.

Είμαι ο μοναδικός Ευρωπαίος που περνάει σήμερα τα σύνορα. Τρεις ένστολοι μετρούν και ξαναμετρούν στο διαβατήριό μου τις ημέρες που έχω κλείσει στην Κεντρική Αμερική. Έκλεισα την 14η ημερα, μάξιμουμ διάστημα εμφανίσεως των συμπτωμάτων του κορωνοϊού και είμαι στην 15η , οπότε χάρη σε αυτές τις λίγες ώρες δικαιούμαι να πάρω άδεια εισόδου στο Ελ Σαλβαδόρ.