Ετικέτα: ΝΟΤΙΑ ΑΜΕΡΙΚΗ

Καρναβαλικοί χοροί στο Κούσκο

Μασκοφορεμενοι καρναβαλιστές σατιρίζουν σε υψόμετρο 3.399 μέτρων τους Ευρωπαίους. Οι Κουσκένιας φορούν λευκά και πορφυρά φορέματα, λευκό ημίψηλο καπέλο με πορφυρή κορδέλα, καθώς επίσης και ψηλοτάκουνα παπούτσια. Και σχεδόν όλες φορούν μάσκες με ευρωπαϊκά χαρακτηριστικά.

Παραγουάη / Στο Πάνθεον των Ηρώων της Ασουνσιόν

Δευτέρα 7 Φεβρουαρίου 2005, Ασουνσιόν. Ο υδράργυρος φλερτάρει με τους 40°C, σε ένα από τα θερμότερα παραγουάνικα καλοκαίρια. Τελευταία ημέρα στην πόλη προτού αναχωρήσω αύριο για Πούντα ντελ Έστε, επισκέπτομαι το περίφημο λευκό νεοκλασικό Εθνικό Πάνθεον των Ηρώων. Την είσοδο φρουρούν δύο ναύτες. Περίεργο για περίκλειστη χώρα, ωστόσο εξηγείται. Η Παραγουάη διαθέτει πρόσβαση στον Ατλαντικό μέσω των ποταμών Παραγουάη και Παρανά, χιλιάδες ναύτες, δεκάδες σκάφη και στρατηγικής σημασίας ναυτικές βάσεις σε Ασουνσιόν, Μπαΐα Νέγρα, Σιουδάδ ντελ Έστε, Ενκαρνασιόν και αλλού. Μια λατινική επιγραφή στην είσοδο δηλώνει «Fides et Patria», Πίστη και Πατρίδα.

Ουρουγουάη / Μέχρι τον φάρο της Κολόνια

Δευτέρα 22 Ιανουαρίου 1680. Ο 44χρονος Πορτογάλος στρατιωτικός Μανουέλ Λόμπο, κυβερνήτης από πέρυσι του Ρίο Ντε Ζανέιρο, φτάνει επικεφαλής πέντε πλοίων με 400 στρατιώτες και τεχνίτες σε μια χερσόνησο στη βόρεια όχθη […]

Περού / Ο ναός του Βιρακότσα στα 3.450 μέτρα

Σύμφωνα με τον θρύλο, ο Βιρακότσα  Ίνκα πήρε το όνομα του θεού δημιουργού όταν τον είδε σε όραμα, ύστερα από το οποίο αποφάσισε να χτίσει τον ναό του στο Ρακτσί. Σε μια παραλλαγή του εμφανίστηκε κάποτε ένας θαυματοποιός τον οποίο οι κάτοικοι περιφρονούσαν, ενώ του πετούσαν και πέτρες. Δεν τον άφησαν στην ησυχία του παρά μόνον όταν άρχισε να βρέχει φωτιά. Ο άντρας αναχώρησε για τον ωκεανό και εκεί εξαφανίστηκε.

Κυριακάτικο απόγευμα στο Πάρκο Αλαμέδα

Ένα εντυπωσιακό κτήριο που δεσπόζει στο κέντρο του Πάρκου Αλαμέδα στο Κίτο συνδέεται με την επιστημονική διαπίστωση για πρώτη φορά της σφαιρικότητας της Γης με τους πεπλατυσμένους πόλους. Πρόκειται για το Αστρονομικό Παρατηρητήριο του Κίτο, το παλαιότερο αστεροσκοπείο της Νότιας Αμερικής, καθώς κατασκευάστηκε το 1864. Η διαπίστωση αυτή ήλθε χάρη σε μια αποστολή πίσω από την οποίαν κρυβόταν ο εθνικός ανταγωνισμός Βρετανών και Γάλλων. Οι μεν υποστήριζαν τη θεωρία του Νεύτωνος ότι η Γη είναι σφαιρική και ελαφρώς πεπλατυσμένη στους πόλους, οπότε η περιφέρειά της είναι μεγαλύτερη στον Ισημερινό. Οι δε την θεωρία του ξακουστού Γαλλοϊταλού αστρονόμου, μαθηματικού, τοπογράφου και σεληνογράφου Τζιοβάνι Ντομένικο Κασίνι πως η γη είναι ωοειδής, με επιμηκυνθέντες πόλους και ελαφρώς βραχυνθέντα Ισημερινό, οπότε η περιφέρειά της είναι μεγαλύτερη στους πόλους και τους μεσημβρινούς. Η όλη επιστημονική χαρτογράφηση χρηματοδoτήθηκε από μια χρηματιστηριακή κομπίνα του γεωδαίτη Σαρλ Μαρί Ντε Λα Κονταμέν και του Βολταίρου.

Το νεογοτθικό στολίδι του Μεδεγίν

Προχωρώντας στην Πλάσα Μποτέρο, ένα επιβλητικό κτήριο νεογοτθικού ύφους μου τραβά την προσοχή. Τεράστια παράθυρα, τριχρωμία μπεζ-γκρι-εκρού και πληθώρα εμφανών ή και δυσδιάκριτων για το μη παρατηρητικό μάτι σχημάτων που συνθέτουν μια αρχιτεκτονική γεωμετρία με τόξα, τρίγωνα, παραλληλόγραμμα, ημισφαίρια, κύκλους, τεθλασμένες, πυραμίδες και διχοτόμους, και ένας μεγαλοπρεπής, κάπου 20 μέτρα ύψος, θόλος υψηλής σχεδιαστικής, αρχιτεκτονικής και κατασκευαστικής τέχνης. Το κτήριο φέρει το όνομα του Ραφαέλ Ουρίμπε Ουρίμπε: «Palacio de la Cultura Rafael Uribe Uribe.

Όπερα και μοντερνισμός στην πρωτεύουσα του καφέ

Τρίτη 26 Νοεμβρίου 1911. Η αριστοκρατία του Σάο Πάουλο υποδέχεται με ενθουσιασμό τα εγκαίνια του Theatro Municipal de São Paulo. Είναι εκλεκτικιστικού ύφους, δηλαδή του στυλ που κυριαρχεί στην Ευρώπη ήδη από το δεύτερο ήμισυ του προηγούμενου αιώνα, συνδυάζοντας στοιχεία αναγεννησιακά, μπαρόκ και αρτ νουβώ. Και εσωτερικά όμως το θέατρο φαίνεται επιβλητικό έτσι όπως είναι επενδεδυμένο με μάρμαρο και φύλλα χρυσού. Στη μεγάλη αίθουσα, η οποία χωρά 1.500 θεατές, επικρατεί το πορφυρό χρώμα και στην οροφή δεσπόζει ένας εντυπωσιακός κρυστάλλινος πολυέλαιος.

Στο σύνορο βορείου και νοτίου ημισφαιρίου

Η Ciudad Mitad del Mundo, λίγο έξω από το Κίτο, είναι μια μικρή δημόσια έκταση μέσα από την οποία περνά η γραμμή του Ισημερινού, βαμμένη στο έδαφος σε έντονο κίτρινο χρώμα, υποδεικνύοντας το όριο βόρειου και νότιου ημισφαιρίου. Ξεκινά από έναν πέτρινο κόλουρο οβελίσκο με μια πεπλατυσμένη σφαίρα στην κορυφή βάρους 5 τόνων και διαμέτρου 4,5 μέτρων, το «Μνημείο του Ισημερινού». Ήταν εδώ κοντά το σημείο όπου έφτασε Ιούνιο του 1736 αποστολή της Γαλλικής Γεωδαιτικής Αποστολής με γεωφυσικούς, τοπογράφους και γεωγράφους που υπολόγισαν την περίμετρο της Γης, κάτι που βοήθησε έκτοτε στην καθιέρωση πολλών διεθνών μέτρων και σταθμών.

Στο Κατέτσε της μπόσα νόβα και της ζετουλιανής εποχής

Το Κατέτσε δεν είναι ο ορισμός της τουριστικής περιοχής. Δεν είναι ούτε Κοπακαμπάνα ούτε Ιπανίμα. Ωστόσο, είναι το αντιπροσωπευτικότερο μέρος του Ρίο για όσους ενδιαφέρονται να βρουν πορτογαλικό αποικιακό χρώμα, μια ιδιαίτερη αρχιτεκτονική και τον απόηχο της χρυσής εποχής του Ρίο. Η περίοδος αυτή, της μπόσα νόβα, την οποία θυμούνται με νοσταλγία οι παλαιότεροι Καριόκας, συμπίπτει με την αίγλη του παλιού Ρίο. Αυτή θα εξαφανιστεί στις 21 Απρίλιου 1960, όταν η πρωτεύουσα, με την έδρα των τριών εξουσιών και τις πρεσβείες, θα μετακομίσει στην Μπραζίλια. Σταδιακά, η νέα πρωτεύουσα της Βραζιλίας θα γίνει η πλουσιότερη πόλη μεταξύ όλων των λατινοαμερικάνικων μεγαλουπόλεων.

Στο Μπουένος Άιρες του τάνγκο και του ταμπεραμέντου

Ο κοσμοπολιτισμός, η συνύπαρξη Άγγλων με Ισπανούς, Ελλήνων με Τούρκους ή της μεγαλύτερης ιουδαϊκής κοινότητας της Νότιας Αμερικής με τις πολυπληθείς παροικίες Σύρων και Λιβανέζων, κατέστησε πολυπολιτισμικό το Μπουένος Άιρες, πολύ νωρίτερα από άλλες μητροπόλεις, και η ακμάζουσα κάποτε οικονομία της χώρας, δίνουν ένα ιδιαίτερο χρώμα στην πόλη η οποία δικαίως χαρακτηρίζεται «Παρίσι της Λατινικής Αμερικής». Αυτά, μαζί με την ενδιαφέρουσα ιστορία της, το αριστοκρατικό παρελθόν της, τον σύγχρονο πολιτισμό της, το tango βεβαίως, τη ρυμοτομία, τον κόσμο της, με παρακίνησαν να την επισκεφθώ περισσότερες φορές από οποιαδήποτε άλλη πόλη της Λατινικής Αμερικής.