Παρατηρώντας την εκκλησία, χρώματα και αναλογίες μου φαίνονται ταιριαστά με το περιβάλλον. Κάτι που δεν είναι εύκολο να το πετύχει κάποιος όταν μεταφέρει μπαρόκ αρχιτεκτονική σε ένα «ινδιάνικο» τοπίο. Την προσοχή μου τραβούν τρεις κύκλοι στην πρόσοψη. Στο κέντρο έχει τοποθετηθεί η καρδιά του Ιησού και στα δεξιά και τα αριστερά καρφιά, μια σκάλα, ξύλο, μαστίγιο και δόρυ, τα οποία παραπέμπουν στη Σταύρωση. Οι τρεις κύκλοι διαχωρίζονται από ρωμαϊκούς κίονες που μοιάζουν, χωρίς να είναι πραγματικά, «σολομωνικοί στύλοι» έτσι όπως έχουν σκαλιστεί έλικες.

Η κλοπή ενός αγάλματος μεσούντος του «Μαύρου Θανάτου», συντεχνίες και αδελφότητες του 13ου αιώνος, ένα θαύμα, μια βάρκα, Βραβαντινή αρχιτεκτονική και μια παλλάϊκή εορτή αιώνων. Η ιστορία της Βεατρίκης Σούουτκενς και η Νοτρ Νταμ Ντι Σαμπλό στο κέντρο των Βρυξελλών.