Στην Αίθουσα Τέχνης του Αμβούργου, την Hamburger Kunsthalle, παρουσιάστηκε το 2018 η σπουδαία έκθεση «Entfesselte Natur: Das Bild der Katastrophe seit 1600″ («Απελευθερωμένη Φύση: Η Εικόνα της Καταστροφής από το 1600»). Εκτέθηκαν 120 πίνακες, γλυπτά, φωτογραφίες, εκτυπώσεις, ταινίες και βίντεο από μεγάλα μουσεία όπως Λούβρο και Ορσέ του Παρισιού, Εθνική Πινακοθήκη και Βικτωρία και Αλβέρτος του Λονδίνου, και Κούνστχαους της Ζυρίχης, με θέμα τις φυσικές καταστροφές και την αποτυχία των ανθρώπων να συμβιώσουν αρμονικά με την φύση. Πρόκειται για διάσημα αριστουργήματα τέχνης που καταπιάνονται με ναυάγια, πυρκαγιές, σεισμούς, εκρήξεις ηφαιστείων, και πλημμύρες.

Για 120 χρόνια, έως το 2021, το σομόν νεοκλασικό κτήριο στην Πλατεία Ταχρίρ της παλαιάς «ευρωπαϊκής» συνοικίας Ισμαηλία, ανατολικά του Νείλου, απετέλεσε πόλο έλξεως εκατομμυρίων επισκεπτών από όλον τον κόσμο, ώσπου να λειτουργήσει στην Γκίζα το μεγαλύτερο παγκοσμίως αρχαιολογικό μουσείο, το Μεγάλο Αιγυπτιακό Μουσείο.
Στις 3 Αυγούστου 1999 περιηγήθηκα στις αίθουσές του ιστορία 5.000 χρόνων.

Ένας θρύλος του Ελ Σαλβαδόρ λέει πως ο γιος του Εωσφόρου, ο Σιπίτιο είναι καταραμένος να έχει τα πέλματα ανάποδα και να μένει για πάντα παιδί. Ο Σιπίτιο επαναστατεί και προσπαθεί να λύσει την κατάρα γινόμενος πατροκτόνος και εργαζόμενος Γκάντι καλό της ανθρωπότητας.