Τα εθνικού περιεχομένου μνημεία αποτελούν ευκαιρία να μάθει κάποιος την ιστορία ενός τόπου. Όπως τώρα που στέκομαι μπροστά στο «Μαυσωλείο των Τριών Ηγετών» ή  Εθνικό Μνημείο Σουχραβάρντυ Ουντυάν. Χάρη στο μέγεθος και το ιδιαίτερο σχήμα του, υπερβολικό παραβολοειδές, που αναπαριστά ισλαμικές αψίδες, είναι αδύνατο να περάσει απαρατήρητο. Ολοκληρώθηκε το 1963 σε σχέδια των Μασούντ Άχμεντ και Σ.Α. Ζαχιρουντίν. Εδώ έχουν ταφεί τρεις πολιτικοί του 20ου αιώνα, πριν τον σχηματισμό  του Μπανγκλαντές το 1971, οι οποίοι αν και πρωθυπουργοί του ενιαίου τότε Πακιστάν ήλθαν σε αντίθεση με την πολιτική, στρατιωτική και επιχειρηματική ελίτ του τότε «Δυτικού Πακιστάν».

Σε σημερινές τιμές, το κόστος κατασκευής του μεν τάφου του Χουμαγιούν αποτιμάται σε 50 εκατομμύρια ευρώ, του δε συγκροτήματος στο σύνολό του υπολογίζεται στα 450 εκατομμύρια ευρώ, κατατάσσοντάς το έτσι το 7ο ακριβότερο ταφικό μνημείο στον κόσμο, πίσω από ένα άλλο μνημείο – σύμβολο όχι απλώς της Ινδίας αλλά και και αυτό της ίδιας δυναστείας, των Μουγκάλ, το παγκοσμίου φήμης Τατζ Μαχάλ στην Άγκρα. Η αρχιτεκτονική του είναι συναρπαστική. Το ύφος του συνδυάζει αρμονικά, χωρίς να φαίνονται παράταιρα μεταξύ τους, τέσσερα διαφορετικά στιλ. Κεντρασιατικό, περσικό, μουγκάλ και τουρκικό. To εκτάσεως 3 στρεμμάτων μαυσωλείο, το οποίο δεσπόζει σε έναν κήπο 30 στρεμμάτων, χτίστηκε με τη χρήση δύο συστατικών που για πρώτη φορά συνδυάστηκαν μεταξύ τους σε τέτοια έκταση, μιας αργολιθοδομής που θυμίζει ξερολιθιά χαλικιών ανάμεσα σε συμπαγή κομμάτια πέτρας μαζί με αμμόλιθο. Αυτά τα δύο δομικά υλικά σχηματίζουν ένα τετράγωνο οικοδόμημα το οποίο στέφεται στα 47 μέτρα ύψος από έναν θόλο.

Το Μουλτάν είναι γνωστό ως η πόλη των 4 «G»: Gard, Gada, Gurma, Goristan («Σκόνη, Καύσωνες, Ζητιάνοι και Τάφοι» στην γλώσσα Φαρσί), για τα οποία «ευθύνονται» η έρημος ολόγυρα και τα δεκάδες μαυσωλεία του και που οι ντόπιοι προτιμούν, αντί για τα 4 «G», να την ονομάζουν «Πόλη των Σούφι» και «Πόλη των Αγίων». Η μοιραία για τον Μέγα Αλέξανδρο πόλη και η μυθική εξορία του Σατανά μετά την Πτώση.