Κατεβαίνω στο Καρριέντο και περνάω απέναντι την Λεωφόρο Ρισάλ , στην Πλατεία Λάκσον. Απέναντι βλέπω το επιβλητικό κτήριο Ρόμαν Σάντος της BPI, Τράπεζας των Φιλιππίνων Νήσων με τη νεοκλασική πρόσοψη, τους 4 ιωνικούς κίονες, το ελληνόμορφο τριγωνικό αέτωμα και την ζωφόρο, γωνία Εσκόλτα και Πλατείας Λάκσον. Ο δρόμος πήρε το όνομά του το 1594 από τον «Εσκολτάρ», αξιωματικό συνοδό των φρουρών έξω από τα τείχη της παλαιάς πόλης. Δεξιά στη γωνία βρίσκεται η εκκλησία της Σάντα Κρους και πριν από αυτήν ένα πολυκατάστημα. Στη μέση της πλατείας δεσπόζει το άγαλμα του Λάκσον. Τα αποκαλυπτήρια πραγματοποιήθηκαν 9.30 το πρωί της Πέμπτης 26 Δεκεμβρίου 2013 από τον δήμαρχο Γιόσεφ Εστράδα για τα 101 χρόνια από τη γέννηση του Λάκσον, στο «Τρίγωνο της Ελευθερίας» μπροστά στον ιστό της σημαίας του δημαρχιακού μεγάρου, ενώπιον των τέκνων του Λάκσον Μίλι Λάκσον – Λαπίρα, Μπίνγκο Λάκσον και Αρσένιο Λάκσον.

Στο κινέζικο νεκροταφείο της Μανίλα είναι πολύ συνηθισμένες οι επισκέψεις και διανυκτερεύσεις συγγενών των τεθνεώτων, κυρίως τα σαββατοκύριακα, μέσα στα μαυσωλεία για να προσφέρουν τρόφιμα και να ανάψουν αρωματικά στικς. Οι τάφοι έχουν όλες τις ανέσεις. Ηλεκτρικό ρεύμα, τρεχούμενο νερό, σύστημα αποχέτευσης, πολυθρόνες, τραπέζια, τηλεφωνικές γραμμές, επανω όροφο, σήμα για κινητά τηλέφωνα, ακόμη και εστιατόριο που λειτουργεί εδώ εντείνοντας την αίσθηση πως βρίσκεσαι σε απόκεντρη συνοικία κανονικής πόλης.