Το 1851 εγκαινιάζεται στην Αμαραπούρα της Βιρμανίας η μήκους 1.209 μέτρων Ου Μπέιν, κατασκευασμένη εκ ολοκλήρου από τηκ, η οποία θα παραμείνει και στον 21ο αιώνα η μεγαλύτερη ξύλινη γέφυρα του κόσμου. Η κατασκευή, με κυρτό σχήμα στη μέση για να αντιστέκεται στον αέρα και το νερό, θα απαιτήσει 984 ξύλινους πασσάλους και χιλιάδες ξύλινες παλέτες.

Το 860 θα δημιουργηθεί το δίκτυο τεχνητών λιμνών που θα μείνει γνωστό ως «Λεκάνες των Αγλαβιδών» πέριξ, του Καϊρουάν. Με τον τρόπο αυτό οι κάτοικοι της θεωρούμενης τέταρτης ιερής πόλης του Ισλάμ μετά από Μέκκα, Μεδίνα και Ιερουσαλήμ θα έχουν στη διάθεσή τους επαρκή αποθέματα νερού, όπως ταιριάζει σε ένα σημαντικό θεολογικό, φιλολογικό και εκπαιδευτικό κέντρο όπως το Καϊρουάν. Στην δε Νέφτα νοτιότερα, όπου ένας κρατήρας βάθους 30 μέτρων στα βόρεια της οάσεως μαζεύει νερά, ένας αραβικός μύθος λέει ότι εδώ ο Κοστέλ, εγγονός του Νώε, ανακάλυψε μετά τον Κατακλυσμό την πρώτη πηγή πόσιμου ύδατος.

Κήποι, πάρκα, δένδρα και λόφοι γύρω από μια λίμνη της οποίας η όψη αλλάζει δραματικά, ανάλογα από πού θα την δεις. Αλλού η όχθη συνθέτει ειδυλλιακό τοπίο, αλλού σεληνιακό, αλλού αλπικό, αλλού κοσμοπολίτικο. Οι δε φίλοι του φανταστικού σινεμά θα λατρέψουν το τοπίο όπου γυρίστηκαν «Άρχοντας των Δαχτυλιδιών» και «Χόμπιτ».

Το νησί-πόλητους με τους στενούς λιθόστρωτους δρόμους του, το αποικιακό αριχτεκτονικό χρώμα, τις κόκκινες οροφές των κτηρίων με τα έντονα χρώματα των προσόψεων, τα γραφικά ανηφορικά σοκάκια, την πλατεία με την αποικιακού ύφους μητρόπολη, τον σκαλιστό ξαπλωμένο μαύρο Χριστό, του οποίου οι πιστοί φιλούν την καρδιά.