Με το χωρητικότητος 15 ατόμων ασανσέρ ανεβαίνω στο 23ο όροφο. Από τα 73 μέτρα η θέα είναι μαγευτική. Βλέπω την κορυφογραμμή του Μινσκ, κανάλια, πάρκα, λεωφόρους και απέναντι ένα συγκρότημα κατοικιών δεκαετίας 1970 στο προάστιο Βοστόκ, του οποίου τα κολοσσιαία σοβιετικής αισθητικής ψηφιδωτά του Αλεξάντερ Κιστσένκο στις προσόψεις είναι εντυπωσιακά. Η βάρους 140.000 τόνων -χωρίς τα βιβλία- βιβλιοθήκη περιέχει στα 113.669 τετραγωνικά της, το ένα τέταρτο της έκτασης του Βατικανού, 70.000 χειρόγραφα και παλαιές εκδόσεις, βιβλία, μικροφίλμ, ψηφιακά αρχεία, χάρτες, οπτικοακουστικό υλικό, 4.700 τίτλους εφημερίδων, πάνω από 3 εκατομμύρια περιοδικά από τον 19ο αιώνα και 500.000 αντίγραφα προς χρήση των αναγνωστών που μπορούν να φτάσουν και τους 3.500 στα 20 αναγνωστήρια.

Σάββατο 18 Ιουλιου 2015. Παρότι είναι νωρίς το πρωί, ήδη έχουν εναποτεθεί άνθη δίπλα στη βάση του παρεκκλησιού που περιβάλλουν μορφές σαν στοιχειωμένες. Πρόκειται για τις πενθούσες μητέρες, αδελφές και χήρες των νεκρών Λευκορώσων στρατιωτών, οι περισσότεροι στην ηλικία που τυπικώς αποκαλούνται «teenagers», στον πόλεμο του Αφγανιστάν. Πιο δίπλα έχει κατασκευαστεί σιντριβάνι με τη μορφή ενός αγοριού του οποίου τα χαρακτηριστικά θυμίζουν άγγελο – άλλωστε η ονομασία του είναι Φύλακας Άγγελος. Χάρη στην ευρηματικότητα και τη φαντασία του δημιουργού του, ένας ειδικός μηχανισμός έχει κατασκευαστεί έτσι ώστε να πέφτουν ανά κάποια δευτερόλεπτα από τη μύτη σταγόνες νερού που παραπέμπουν σε δάκρυα.