Τις τελευταίες ημέρες του 2012, ο 53χρονος αρχιεπίσκοπος Χοσέ Λουίς Εσκόμπαρ Άλας δίνει εντολή να αφαιρεθούν από την πρόσοψη του καθεδρικού τα 2.700 κεραμικά της τοιχογραφίας του Φερνάντο Γιορτ. Αυτό εξοργίζει τους Σαλβαδοριανούς και ακόμη περισσότερο όταν πληροφορούνται ότι ο αρχιεπίσκοπος πήρε την απόφαση χωρίς να συνεννοηθεί με την κυβέρνηση. Οι κάτοικοι ξεσηκώνονται, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης «παίρνουν φωτιά», πρωτοβουλίες πολιτών σχηματίζονται, όπως οι Indignados por el mural οι οποίοι δημιουργούν σελίδα στο Facebook με «φωτογραφία προφίλ» την τοιχογραφία. Οι αντιδράσεις ωστόσο αποδεικνύονται μάταιες. Παρά την επίσημη καταδίκη του υπουργείου Πολιτισμού και την ανακοίνωσή του ότι αυτή ενέργεια αντιτίθεται στην κρατική νομοθεσία προστασίας της πολιτιστικής κληρονομιάς, η τοιχογραφία καταστρέφεται, πράξη που θα αποτελεί το υπ’ αριθμό ένα θέμα συζητήσεων στη χώρα κατά το επόμενο διάστημα.

Δεκάδες πάγκοι είναι στημένοι σε όλη την έκταση της πλατείας, που έχει γίνει ένα απέραντο μπάρμπεκιου με φούρνους, ψησταριές, πάγκους, βιτρίνες, τραπέζια και καθίσματα.
Κοψίδια, γαρίδες, ταμάλες, φριχόλες, τσίλι, χυμοί, γλυκά, με τεράστια γούφερ ολόγυρα να παίζουν κούμπια και άλλους λατινοαμερικάνικους ρυθμούς. Κοιτάζω τις τιμές. «Carne a la parilla» 6 δολάρια. «Camarón al ajillo» 7 δολάρια. «Pechuga adobada» 5 δολάρια. Καφές 1,5 δολάριο.

Ένας θρύλος του Ελ Σαλβαδόρ λέει πως ο γιος του Εωσφόρου, ο Σιπίτιο είναι καταραμένος να έχει τα πέλματα ανάποδα και να μένει για πάντα παιδί. Ο Σιπίτιο επαναστατεί και προσπαθεί να λύσει την κατάρα γινόμενος πατροκτόνος και εργαζόμενος Γκάντι καλό της ανθρωπότητας.

Είμαι ο μοναδικός Ευρωπαίος που περνάει σήμερα τα σύνορα. Τρεις ένστολοι μετρούν και ξαναμετρούν στο διαβατήριό μου τις ημέρες που έχω κλείσει στην Κεντρική Αμερική. Έκλεισα την 14η ημερα, μάξιμουμ διάστημα εμφανίσεως των συμπτωμάτων του κορωνοϊού και είμαι στην 15η , οπότε χάρη σε αυτές τις λίγες ώρες δικαιούμαι να πάρω άδεια εισόδου στο Ελ Σαλβαδόρ.