«Κοιμητήριο Τραφάλγκαρ» στο Γιβραλτάρ. Η παλαιότερη ονομασία του ήταν Σάουθπορτ Ντιτς, ονομασία που αποδίδει εύγλωττα την ιδιότητα της τάφρου. Εδώ είναι θαμμένοι οι ναύτες και αξιωματικοί οι οποίοι πέθαναν στο νοσοκομείο από τα τραύματά τους στην ιστορική ναυμαχία που άλλαξε τις γεωπολιτικές ισορροπίες, καθώς τα πτώματα των πεσόντων κατά τη διάρκεια της ναυτικής σύρραξης ρίχτηκαν στη θάλασσα, ενώ υπάρχουν και κάποιοι τάφοι οι οποίοι χρονολογούνται λίγο νωρίτερα, από το 1798, όταν ακόμη ήταν «παράρτημα» του Κοιμητηρίου του Αγίου Ιακώβου.

1835. Έξι χρόνια πέρασαν αφότου οι αρχές προχώρησαν σε ανακατασκευές, εξωραϊστικά έργα, δημιουργία αυλών και χάραξη δρόμων που αλλάζουν την εικόνα πέριξ της εκκλησίας του Αγίου Μαρτίνου σε μια υποβαθμισμένη λασπώδη και κακόφημη λονδρέζικη γειτονιά. Έτσι κατασκευάζεται και μια μεγάλη πλατεία σε τμήμα των Μεγάλων Βασιλικών Σταύλων που χρησιμοποιούσε το «Γουάιτχωλ», το ανάκτορο όπου κατοικούσαν οι Άγγλοι μονάρχες από το 1530 έως το 1698. Πλέον, Γουάιτχωλ, Στραντ, Άγιος Μαρτίνος, η οδός Παλλ Μαλλ και η λεωφόρος Μωλλ συγκοινωνούν μέσω αυτής της πλατείας. Αρχικά προτείνεται να ονομασθεί Πλατεία Γουλιέλμου Δ’ προς τιμήν της ανάρρησης του Ουίλλιαμ Δ’, τελευταίου βασιλιά του Οίκου του Ανοβέρου στον θρόνο στις 26 Ιουνίου 1830 η οποία επισφραγίσθηκε με την τελεστή ενθρόνισης στις 8 Σεπτεμβρίου 1831. Ωστόσο, με παρέμβαση του αρχιτέκτονα Τζωρτζ Λέντγουωλλ Ταίηλορ ονομάζεται Πλατεία Τραφάλγκαρ προκειμένου να τιμηθεί η νίκη του ναυάρχου Νέλσον 30 χρόνια νωρίτερα.