Οι κατοικίες και η Κενέσα, η συναγωγή, των Καραϊτών του Τρακάι, έχουν τρία παράθυρα στην πρόσοψη.  Ένα για τον Θεό, ένα για την οικογένεια, ένα για τον Βιτάουτας. Η καταγωγή των Καραϊτών είναι απροσδιόριστη και διχάζει τους εθνολόγους. Κάποιοι τους θέλουν αποσχισθέντες Ιουδαίους που έφθασαν τον 8ο αιώνα στην κυριαρχούμενη από τους Χαζάρους Κριμαία, στους οποίους κήρυξαν αρχικώς τη θρησκεία τους και ακολούθως στους Κιπτσάκους, τουρκικό φύλο που ξεκίνησε τον 9ο αιώνα από τα δυτικά σύνορα της Κίνας και έφθασε τον 10ο στην Κριμαία. Για άλλους κατάγονται από τους Χαζάρους, από τους Κιπτσάκους, από τους οποίους πήραν πολλά γλωσσικά στοιχεία, ή από τους Κουμάνους.

Η συλλογή είναι τεράστια. Πλούσιο φωτοακουστικό υλικό, πάνω από 2.000 βιντεοσκοπημένες μαρτυρίες φυλακισμένων και εξορισθέντων και ένας διψήφιος αριθμός αποκαλυπτικών φιλμ για την υπερπενηντακονταετή ταλαιπωρία των Λετονών σε λετονικά, γερμανικά, ρωσικά και αγγλικά.
Ο φωτισμός είναι χαμηλός, υποβλητικός.
Κυριαρχούν άσπρο και μαύρο σε τοίχους, φωτογραφίες, έγγραφα και φιλμς, με τη «διχρωμία» αυτή να «σπάει» από άλλα δύο χρώματα που οξύνουν το αίσθημα του ζόφου.
Το χακί των στρατιωτικών στολών και το κόκκινο. Κόκκινα παραλληλόγραμμα ταμπλό σε κάθετη διάταξη που θυμίζουν σημαίες και λάβαρα των εταίρων του Συμφώνου Ρίμπεντροπ – Μολότωφ, έχοντας στο κάτω μέρος είτε σφυροδρέπανο είτε σβάστικα. Και κυρίως πολλές ασπρόμαυρες φωτογραφίες θυμάτων και λιγότερες των θυτών.
Με πιο συγκλονιστικό το υλικό για τη ζωή στα στρατόπεδα εργασίας της Σιβηρίας και την καθημερινή αγωνιώδη επίπονη προσπάθεια των εξορισθέντων να επιβιώσουν φυσικά, ηθικά και ψυχολογικά στο αφιλόξενο παγωμένο περιβάλλον.