Από το καραβάν σαράι του Τας Ραμπάτ, πάνω στον Δρόμο του Μεταξιού, περνούσαν τα καραβάνια μεταξύ της κοιλάδας Φεργκάνα στα ανατολικά του Ουζμπεκιστάν και Κάσγκαρ στην Κίνα. Τα καραβάνια είχαν περάσει προηγουμένως από το επικίνδυνο θρυλικό στενό Τορουγκάρτ στα ανατολικά, σύνορο με Κίνα, και θα συνέχιζαν για τα βουνά Τιάν Σαμ, οπότε, είτε εκινούντο από ανατολικά προς τα δυτικά είτε αντίθετα, το Τας Ραμπάτ αποτελούσε «όαση» ηρεμίας και ανάπαυσης σε μια εξαιρετικά δύσκολη όσο και επικίνδυνη διαδρομή. Ερευνητές είπαν πως αυτό το καραβάν σαράι είχε λειτουργήσει νωρίτερα ως μοναστήρι είτε Νεστοριανών είτε Βουδιστών μοναχών.

Το ύψους 17 μέτρων μεγαλύτερο  μονολιθικό άγαλμα στον κόσμο φαίνεται από 30 χιλιόμετρα απόσταση. Η στάση του ανυπόδητου σώματός του ονομάζεται καγιοτράγκρα, «απόρριψη του σώματος».
Αποτελεί, μαζί με την καθήμενη της γιόγκα, βασική στάση διαλογισμού των Τζαϊνιστών.
Στα πόδια του αναρριχώνται σκαλισμένοι κισσοί, μεγάλωσαν, λένε, καθώς διαλογιζόταν όρθιος ακίνητος για ένα χρόνο.
Γύρω από αυτά μια μυρμηγκοφωλιά συμβολίζει την αυτοθυσία.