Chandni Bar.

Το «Chandni Bar» («Μπαρ το Φεγγαρόφωτο») είναι μια πολυβραβευμένη ινδική κοινωνική δραματική ταινία του 2001. Την σκηνοθέτησε ο 33χρονος τότε Madhur Bhandarkar. Φόντο της είναι ο υπόκοσμος της Βομβάης, οι κλειστοφοβικές φτωχογειτονιές της, η πορνεία, τα dance bars, τα αναμορφωτήρια και τα όπλα. Πρωταγωνιστούν η 30χρονη Tabu (το πραγματικό της όνομα είναι Tabassum Fatima Hashmi) και ο 36χρονος Atul Kulkarni, τους οποίους πλαισιώνουν οι Ananya Khare, Rajpal Yadav, Minakshi Sahani και Vishal Thakkar.
Η ταινία επαινέθηκε με ενθουσιασμό από τους κριτικούς και κέρδισε μεταξύ άλλων τέσσερα βραβεία εθνικού κινηματογράφου το 2002 (καλύτερης πρωταγωνίστριας για την Tabu, καλύτερου δεύτερου ανδρικού ρόλου για τον Atul Kulkarni υποδυόμενο τον γκάνγκστερ, καλύτερου δεύτερου γυναικείου ρόλου για την Ananya Khare υποδυόμενη την κόρη της πρωταγωνίστριας Mumtaz και καλύτερης ταινίας για κοινωνικά θέματα). Ήταν ακόμη η ταινία που καθιέρωσε δύο μεγάλα ονόματα του σύγχρονου ινδικού σινεμά, την Tabu και τον διάσημο κωμικό Rajpal Yadav.
Στο έργο, η Μumtaz (την υποδύεται ηTabu) είναι μια νεαρή επαρχιώτισσα της οποίας η οικογένεια σκοτώνεται στις εθνοτικές διαμάχες του 1985 μεταξύ Ινδουιστών και Μουσουλμάνων. Μετακομίζει από την Σιταπούρ (μια πόλη 4,5 εκατομμυρίων που πήρε το όνομά της από την θεά Σίτα, σύμβολο της συζυγικής πίστης στην ινδική μυθολογία) στην Βομβάη με τον μόνο συγγενή της που διασώζεται, τον θείο της χάρη στο χαρακτηριστικό καπέλο του οποίου καταλαβαίνουμε αμέσως ότι πρόκειται για οικογένεια μουσουλμάνων. Ζουν σε συνθήκες φτώχειας και ο θείος της την πείθει να δουλέψει στο «Chandni Bar» προσωρινά, ώσπου να βρει μια κανονική δουλειά. Η Mumtaz είναι ντροπαλή, πιέζει όμως σιγά σιγά τον εαυτό της να χορεύει και να φλερτάρει με τους πελάτες. Πρώτο χορευτικό κομμάτι που ακούγεται στο μπαρ είναι το «Laila O Laila» ένα τραγούδι του 1980 ταυτισμένο με τα dance bars. Ο θείος της Mumtaz όμως δεν κρατά την υπόσχεσή του και ζει με τα λεφτά που κερδίζει η ανιψιά του, πίνοντας, καπνίζοντας και μένοντας άεργος. Δεν αργεί δε η στιγμή που μεθυσμένος θα βιάσει και την ανιψιά του.
Η Mumtaz τραβά το ενδιαφέρον ενός γκάνγκστερ, του Pottya Sawant (τον υποδύεται ο Atul Kulkarni). Καθώς του αναφέρει για τον βιασμό, ο γκάνγκστερ υπερασπίζεται την τιμή της, γρονθοκοπεί και σκοτώνει με το μαχαίρι του τον θείο της και στην συνέχεια παντρεύονται.
Με τον καιρό, αποκτούν έναν γιο, τον Abhay και μία κόρη, την Payal και η Mumtaz αποφασίζει να κρατήσει τα παιδιά της μακριά από τα dance bars και τους γκάνγκστερς.
Ο Pottya έρχεται στην συνέχεια σε σύγκρουση με τους άλλους γκάνγκστερς, χάνει τις διασυνδέσεις του και γίνεται στόχος της αστυνομίας και εν τέλει σκοτώνεται σε ενέδρα με αποτέλεσμα η Mumtaz να επιστρέψει στο  «Chandni Bar».
Τα χρόνια περνούν και ο Abhay με την Payal είναι πια έφηβοι μαθητές. Η Mumtaz δεν εργάζεται πια ως χορεύτρια, αλλά ως σερβιτόρα. Στην συνέχεια ο  Abhay συλλαμβάνεται για εκβιασμό και κρατείται σε αναμορφωτήριο για ένα έγκλημα που δεν διέπραξε και βιάζεται από δύο νεαρούς συγκρατούμενούς του. Η Μumtaz μάταια καταφεύγει στην αστυνομία. Βρίσκει κάποιες διασυνδέσεις για να απελευθερώσει τον γιό της , αλλά χρειάζεται λεφτά τα οποία βρίσκει πουλώντας το κορμί της, ενώ ακολουθώντας το παράδειγμα της μητέρας της, η Payal γίνεται χορεύτρια στο «Chandni Bar» εξοικονομώντας έτσι τα λεφτά που υπολείπονταν για να συμπληρώσει η Mumtaz το ποσό που της ζητήθηκε.
Με τα λεφτά εξαγοράζει την αποφυλάκιση του Abhay, ο οποίος όμως δεν είναι πια ο ίδιος. Είναι ένα ψυχρό άτομο που το μόνο που ζητά είναι εκδίκηση και εν τέλει σκοτώνει πυροβολώντας τους δύο βιαστές του μπροστά στα μάτια της μητέρας του μετά από μια περιπλάνηση ανάμεσα σε λιτανείες πιστών, παζάρια και πλανόδιους υπό ένα υποβλητικό αγωνιώδες μουσικό κρεσέντο. Στην συνέχεια,  η μεν Payal ακολουθεί τα χνάρια της μητέρας της, ο δε Abhay του πατέρα του, Pottya. Η ταινία κλείνει σαν ελληνική τραγωδία, με τον θρήνο της Mumtaz η οποία βλέπει να παίρνουν τα παιδιά από τις ιδιοτροπίες της μοίρας τους δρόμους εκείνους από τους οποίους μάταια προσπάθησε να τους αποτρέψει.