Ο ποιητής Mirza Asadullah Baig Khan (27/12/1797 – 15/02/1869) έγραψε ποιήματα με τα ψευδώνυμα Ghalib (κυρίαρχος) και Asad (λιοντάρι) στην Ούρντου και την Περσική.

Ο Μίρζα Γκαλίμπ ήταν μια μεγάλη μορφή των ινδικών γραμμάτων. Έγινε γνωστός κυρίως για τον σουφικό μυστικισμό που αναδύεται από τα γραμμένα σε Ούρντου και Περσική ποιήματά του όπως και για την φιλοσοφημένη στάση του απέναντι στην ζωή υμνώντας τα πάθη, τον έρωτα, τον τζόγο, το ποτό και την αποκήρυξη των ταμπού του Ισλάμ. Δύο πολύ γνωστά περιστατικά από τον ταραχώδη βίο του ήταν ενδεικτικά της στάσης του απέναντι στη ζωή:
Στο πρώτο από αυτά, λέγεται πως είχε αναρωτηθεί για κάποιον σύγχρονό του που δήλωνε ποιητής, πώς ήταν δυνατό να επαίρεται για κάτι τέτοιο, όταν δεν έχει δοκιμάσει κρασί, δεν έχει τσακωθεί για ερωτικές περιπέτειές του και δεν έχει μπει ποτέ φυλακή (ο ίδιος είχε φυλακισθεί για τζόγο ενώ σε ένα του γράμμα έγραφε «είναι αλήθεια πως στον Παράδεισο θα πίνουμε την αυγή το αγνό κρασί που περιγράφει το Κοράνι, αλλά πού είναι στον Παράδεισο οι βόλτες με τους μεθυσμένους φίλους μας τις νύχτες;»).
Στο δεύτερο, θρυλείται πως όταν κατέλαβαν οι Άγγλοι το Δελχί και τον κάλεσαν σε ανάκριση, μιας και ανήκε στην αριστοκρατία της πόλης, με τίτλους ευγενείας που του είχε απονείμει το 1850 ο ίδιος ο αυτοκράτορας (άλλωστε από τον τίτλο Μίρζα Νόσα που του προσφέρθηκε κράτησε το πρώτο συνθετικό που σημαίνει «Εξοχότατος» και το πρόσθεσε στο όνομά του) ο ταγματάρχης των νικητών τον ρώτησε σε σπαστά Ούρντου αν είναι Μουσουλμάνος. Για να απαντήσει ο Mirza Ghalib: «κατά το ήμισυ». Ρωτηθείς για το τί ακριβώς εννοούσε με αυτό το «ήμισυ» απάντησε ξανά: «δεν τρώω χοιρινό, αλλά πίνω αλκοόλ»!