Αρκετές πόλεις έχουν δανειστεί το όνομά τους από κάποια θεά. Η Αθήνα για παράδειγμα πήρε το όνομα της Αθηνάς, η Ντάκα της Ντακεσβάρι, η Καλκούτα της Κάλι,  η Τύνιδα της Τανίτ. Για να μην πούμε για τις πόλεις, κυρίως της Λατινικής Αμερικής, που ονομάστηκαν με κάποιο από τα επίθετα της Παναγίας. Νουέστρα Σενιόρα ντε λα Πάς, δηλαδή Παναγία της Ειρήνης είναι η επίσημη ονομασία της Λα Πας στην Βολιβία, Νουέστρα Σενιόρα Σάντα Μαρία ντε λα Ασουνσιόν η ονομασία της Ασουνσιόν και Σάντα Μαρία ντελ Μπουέν Άιρε ή Παναγία των Καλών Ανέμων, του Μπουένος Άιρες.
Έτσι λοιπόν και η Μουμπάι -όπως μετονομάσθηκε τον Νοέμβριο του 1995 η Βομβάη- που πλέον κατατάσσεται στις «Alpha Cities», πήρε το όνομά της από την Μούμπα Ντέβι. Από την θεά Μούμπα δηλαδή, αφού Ντέβι σημαίνει Μεγάλη Θεά και από το Άι που θα πει Μητέρα στην τοπική γλώσσα Μαράτι. Το όνομα Βομβάη ή Μπομπάι όπως ήταν διεθνώς γνωστή εγκαταλείφθηκε επισήμως – αν και πολλοί την αναφέρουν ακόμη έτσι- αφού ήταν η αγγλική εκδοχή του Μπομ Μπαάι δηλαδή του «Καλός Κόλπος» των Πορτογάλων κάτι που θεωρήθηκε υπόλειμμα της αποικιοκρατίας. Μία ετυμολογική ερμηνεία συνδέει την Μούμπα με την Μάχα Αμπά που στα σανσκριτικά θα πει Μεγάλη Μητέρα. Ξέρουμε ότι λατρευόταν στην πόλη τουλάχιστον από τον 15^ο αιώνα και πως ο ναός της χτίστηκε τον 17^ο αιώνα στο Μπόρι Μπούντερ, εκεί όπου σήμερα βρίσκεται ο κυριότερος σιδηροδρομικός σταθμός της πόλης, από μια γυναίκα που επίσης ονομαζόταν Μούμπα. Γκρεμίστηκε το 1737 από τους Άγγλους για να επεκτείνουν τις λιμενικές εγκαταστάσεις τους και ξαναχτίσθηκε στην σημερινή του θέση στην πολύβουη αγορά Ζαβέρι Μπαζάρ της συνοικίας Μπουλέσβαρ.
Εκτός από πολιούχος η Μούμπα θεωρείται ακόμη προστάτιδα των γηγενών όπως θεωρούνται οι Άγκρι και οι Κόλι που πλούτισαν ως αλατωρύχοι και ψαράδες αντίστοιχα, καθώς και των νεροκουβαλητών Τσαρ-Κάλσι. Καμία σχέση δηλαδή με τους πωλητές χρυσού, τα καταστήματα των οποίων έχουν κατακλύσει το Ζαβέρι Μπαζάρ.
Θα περίμενε κανείς πως ο ναός της θεάς που έδωσε το όνομά της στην τέταρτη σε πληθυσμό πόλη στον κόσμο θα ήταν τουλάχιστον μεγαλεπήβολος, άλλωστε η Ινδία μας έχει συνηθίσει σε επιβλητικά κτίρια. Και όμως, ο ναός της Μούμπα Ντέβι είναι μικρός, σχεδόν χαμένος μέσα σε ένα τεράστιο παζάρι, πίσω από πάγκους με λουλούδια, γιρλάντες από γιασεμιά και καλέντουλες και πωλητές αναθημάτων και αν καταφέρεις να τον βρεις αυτό θα οφείλεται στο πλήθος πιστών που συρρέουν σε αυτόν, από τους νεόνυμφους που πηγαίνουν να προσευχηθούν στην θεά μέχρι τις μητέρες που πάνε να της αφιερώσουν τις πρώτες τρίχες των παιδιών τους. Και βέβαια, από το πλήθος των ιερέων και των ασκητών σαν αυτόν που ήρθε να μου περάσει ένα κόκκινο κορδόνι γύρω από τον δεξιό καρπό, σε ανάμνηση της επίσκεψής μου.

Κείμενο – Φωτογραφία: Zalmoxis