Ο ηθοποιός Σακάτα Χανγκόρο ΙΙΙ ως περιπλανώμενος ιερέας, στην πραγματικότητα ο Μιναμότο Τσινζέι Χατσίρο Ταμετόμο.

«Ο ηθοποιός Σακάτα Χανγκόρο ο 3ος ως περιπλανώμενος ιερέας, ο οποίος στην πραγματικότητα είναι ο Μιναμότο Τσινζέι Χατσίρο Ταμετόμο» είναι ο τίτλος της διαστάσεων 31,4×14,2 εκ. ξυλογραφίας του Χοκουσάι.
Ο ηθοποιός Χανγκόρο είχε ειδικευθεί σε δύο τύπους χαρακτήρων: στους κακούς και  στους ήρωες δράσης.
Στον συγκεκριμένο πίνακα του Χοκουσάι εικονίζεται  να ποζάρει νύχτα μέσα σε κάποιο νεκροταφείο και να αποκαλύπτει  (στο δεύτερο μισό του δίπτυχου πίνακα, σε έναν άλλον ηθοποιό του έργου) ότι δεν είναι στην πραγματικότητα ένας τυχαίος περιπλανώμενος ιερέας, αλλά  ο Μιναμότο Τσινζέι Χατσίρο Ταμετόμο (1139 – 1170) ένας από τους τελευταίους επιζώντες της φατρίας του που ηττήθηκε κατά τους εμφυλίους πολέμους του 12ου αιώνα για την αυτοκρατορική διαδοχή.
Ο πραγματικός Ταμετόμο είχε αυτοκτονήσει εξόριστος μετά την ήττα της φατρίας του με σεπούκου (είναι ο πρώτος πολεμιστής που έχει καταγραφεί να έχει αυτοκτονήσει με αυτόν τον τελετουργικό τρόπο που είναι γνωστός και ως «χαρακίρι») αλλά στην περίοδο Έντο (αυτή διήρκεσε από το 1603 ως το 1868) είχε περάσει στην λαϊκή συνείδηση ως ένας επιζήσας των πολέμων  θρυλικός ήρωας, τόσο στο θέατρο όσο και σε μυθιστορήματα. Οι θρύλοι τον ήθελαν με μακρύτερο το αριστερό χέρι, κάτι που τον βοηθούσε ως τοξότη  και μάλιστα λεγόταν ότι ήταν τόσο δεινός στο τόξο ώστε κάποτε με ένα βέλος του κατόρθωσε να προκαλέσει την βύθιση ενός πλοίου.
Η συγκεκριμένη σκηνή είναι από το δράμα «Η Διακόσμηση του Χρυσού Ξίφους και ο Φύλακας του Τετράγωνου Ξίφους της Οικογένειας Μιναμότο».
Το κρανίο που κρατά ο Ταμετόμο ανήκει στην σκοτωμένο στην μάχη αρχηγό του και το στοιχείο αυτό υπονοεί και την εκδίκηση που ζητά να πάρει ο πολεμιστής ήρωας.