Ο Άγιος Ιγνάτιος

Στις ανά τους αιώνες λαϊκές παραδόσεις των Ορθοδόξων Ελλήνων είναι πολύ συνηθισμένο το φαινόμενο να παρετυμολογούνται κατά το δοκούν τα ονόματα αρκετών αγίων με μοναδικό σκοπό να βρεθεί «χριστιανικό» άλλοθι για την αποδοχή δεισιδαιμονιών αλλά ακόμη και για την διατήρηση παγανιστικών εθίμων.
Από περετυμολογία λοιπόν, μόνο για τον μήνα Δεκέμβριο, ο Άγιος Στέφανος (27 Δεκεμβρίου) τιμάται από τους νιόπαντρους για να προστατεύει το «στεφάνι» τους,  της Αγίας  Άννης (9 Δεκεμβρίου) έλεγαν οι γυναίκες «Κάτσε να ξανασάνεις»ο Άγιος Σάββας  (5 Δεκεμβρίου) «σαβανώνει» (με το χιόνι) η Αγία Βαρβάρα (4 Δεκεμβρίου) «βαρβαρώνει» (δυναμώνει το κρύο) ο Άγιος Ελευθέριος (15 Δεκεμβρίου) χαρίζει «καλή λευτεριά» σε εγκύους και φυλακισμένους.
Αν όλες αυτές οι λαογραφικού ενδιαφέροντος παραδόσεις φαίνονται χαριτωμένες, δεν ισχύει το ίδιο με αυτήν που σχετίζεται με την σημερινή ημέρα.
Του Αγίου Ιγνατίου (20 Δεκεμβρίου) έλεγαν τα παλιά τα χρόνια στην Καστοριά: «τ’ Αγναντιού (του Αγίου Ιγνατίου) κρεμούν κούκλες στις καρκέλλες (χαλκάδες) της πόρτας του σπιτιού όποιου θέλουν να βλάψουν» τις οποίες τις φτιάχνουν με μαγικό τρόπο.
Είναι προφανής η παρετυμολόγηση του ονόματος του Αγίου Ιγνατίου με το «αγνάντι»που σημαίνει «απέναντι» και «αντίθετα» (τα εναντία =  τα ενάντια = τ’ αγνάντια) και η «σκοτεινής» προέλευσης εξήγηση της εν λόγω παρετυμολογίας. Πάντως, ο Άγιος Ιγνάτιος θεωρείται γενικότερα στην λαϊκή πίστη και προστάτης άγιος για τα καρδιολογικά.