Γέμισμα σελήνης πίσω από το καμπαναριό του καθεδρικού της Γεννήσεως του Χριστού στο Τσισινάου.
25.07.2015.

Τα θυρανοίξια για την καθιέρωση της εκκλησίας πραγματοποιήθηκαν στις 15 Οκτωβρίου του 1836 παρότι η αποπεράτωση του ναού είχε προηγηθεί κατά 6 χρόνια, υπό την επίβλεψη του 54χρονου τότε κυβερνήτη της Νέας Ρωσίας (της λεγόμενης Νοβορωσίας η οποία συμπίπτει κυρίως με τον σημερινό Νότο της Ουκρανίας -μη περιλαμβανομένης της Κριμαίας- και την Βεσσαραβία, το βορειοανατολικό δηλαδή τμήμα της σημερινής Μολδαβίας) πρίγκιπα Μιχαήλ Σεμυόνοβιτς Βοροντσώφ και του μητροπολίτη Τσισινάου Γαβριήλ Μπανουλέσκου Μποντόνι. Ο τελευταίος είχε διατελέσει νωρίτερα επίσκοπος Μολδαβίας, επίσκοπος Κριμαίας, επίσκοπος Κιέβου και έξαρχος Μολδοβλαχίας.
Ο ναός αυτός έχει καταστραφεί αρκετές φορές, όπως για παράδειγμα στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο όταν τον Ιούνιο του 1941 βομβαρδίστηκε από τους Γερμανούς ή το 1962 όταν ανατινάχτηκε παραμονές Χριστουγέννων (νύχτα της 22ας Δεκεμβρίου) από το κομμουνιστικό καθεστώς.
25 Ιουλίου του 2015, επιστρέφοντας το βράδυ από την ολοήμερη βόλτα μου στην πόλη περνάω από την Πλατεία Μητροπόλεως του Τσισινάου. Η θέα της σελήνης πίσω από το καμπαναριό της εκκλησίας της Γεννήσεως αιχμαλωτίζει το βλέμμα μου και αφού την εντύπωσα στην μνήμη μου την αποτύπωσα και στην μνήμη της κάμερας του smartphone μου.
Το τετραώροφο καμπαναριό, το οποία είναι ως το υψηλότερο οικοδόμημα της πλατείας δεσπόζει σε αυτήν, με βοήθησε στο τέλος αυτής μου της πρώτης μέρας στην πόλη διακρίνοντάς του από κάποια απόσταση να προσανατολιστώ (καθώς πίσω από αυτό βρισκόταν και το ξενοδοχείο όπου διαμένω) είναι καινούργιο. Χτίστηκε μόλις το 1997 στην θέση του κατεστραμμένου παλαιότερου και σε μικρή απόσταση από την εκκλησία ωστόσο αρχιτεκτονικά «δένει» πλήρως με το νεοκλασικό στυλ της μητρόπολης. Από όλες τις φωτογραφίες που τράβηξα, αποφάσισα να παρουσιάσω αυτήν με το φεγγάρι πίσω του σε φάση γεμίσματος, με σελήνη 10 ημερών.

Κείμενο – φωτογραφία: Zalmoxis