Άρκιπ Ιβάνοβιτς Κουίντζι: «Νύχτα με σεληνόφως πάνω από τον ποταμό Δνείπερο»

Όταν το 1880 ο 38χρονος τότε Άρκιπ Ιβάνοβιτς Κουίντζι (27.01.1842 – 24.07.1910) αποφάσισε να εκθέσει στην Αγία Πετρούπολη τον πίνακά του «Νύχτα με σεληνόφως πάνω από τον ποταμό Δνείπερο» δεν φανταζόταν ούτε ο ίδιος την ενθουσιώδη υποδοχή που θα είχε. Καθώς δεν αισθανόταν καθόλου σίγουρος για το έργο του, είχε καλέσει προηγουμένως στο ατελιέ του φίλους του και δημοσιογράφους για να βολιδοσκοπήσει αντιδράσεις. Μεταξύ δε αυτών που είχαν δει πρώτοι τον πίνακα ήσαν και αρκετές σημαντικές προσωπικότητες της εποχής, όπως ο μυθιστοριογράφος, ποιητής και θεατρικός συγγραφέας Ιβάν Τουργκένιεφ, ο ποιητής Γιάκοβ Πέτροβιτς Πολόνσκι, ο ζωγράφος και τεχνοκριτικός Ιβάν Κράμσκωφ και ο χημικός Ντμίτρι Ιβάνοβιτς Μεντελέγιεφ.
Ο πίνακας απεικονίζει την όχθη του Δνείπερου με την γραμμή του ορίζοντα να έχει πιεστεί χαμηλά για να δοθεί μεγάλη επιφάνεια στον ουρανό, με το φως του φεγγαριού να κατοπτρίζεται στα σύννεφα και στο ποτάμι.
Προτού καν εκτεθεί ο πίνακας, είχε κιόλας πουληθεί στον Μεγάλο Δούκα Κωνσταντίν Κωνσταντίνοβιτς έναντι τεράστιου ποσού (5.000 ρούβλια) ενώ λόγω της τεράστιας επιτυχίας του, ο Κουίντζι δημιούργησε δύο αντίγραφα, εκ των οποίων το ένα βρίσκεται στην Κρατική Πινακοθήκη Τρετιακόφ της Μόσχας και το άλλο στο Ανάκτορο Λιβάντια στην Γιάλτα.

Όταν ο πίνακάς του εξετέθη, το κοινό σχημάτιζε τεράστιες ουρές για να το δει και δεν ήταν λίγοι εκείνοι που επισκέφθηκαν εκ νέου την έκθεση μόνο και μόνο για να θαυμάσουν το ασυνήθιστα «ζωντανό» φως που αποδόθηκε με εξαιρετικό ρεαλισμό. Πολλές εικασίες και θεωρίες κυκλοφόρησαν για την «ζωντάνια» του σεληνόφωτος. Άλλοι την απέδωσαν στα χρώματα που χρησιμοποιήθηκαν, άλλοι έψαχναν για κάποιον κρυφό τεχνητό φωτισμό. Κάποιων μάλιστα η καλπάζουσα φαντασία τους ώθησε στο σημείο να διαδώσουν πως ο ελληνικής καταγωγής Ρώσος ζωγράφος (ο «Άρχιππος» όπως είναι στα ελληνικά το όνομά του γεννήθηκε στη Μαριούπολη της Κριμαίας, σήμερα ανήκει στην Ουκρανία, από πατέρα υποδηματοποιό) είχε υπογράψει συμβόλαιο με τον διάβολο για να μπορέσει να απεικονίσει τόσο φυσικά και τέλεια το σεληνόφως.
Ο Κουίντζι δίδαξε στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Αγίας Πετρούπολης από το 1892 ως το 1897 οπότε απολύθηκε επειδή υποστήριξε τις εκεί φοιτητικές κινητοποιήσεις και το 1909 ίδρυσε την κοινότητα καλλιτεχνών η οποία αργότερα πήρε το όνομά του.