Delhi 6

Μάιος 2001. Δελχί.
Ένας άνδρας που φέρει στο σώμα του τραύματα και σημάδια από δαγκωνιές, καταγγέλλει ότι του επιτέθηκε ένας τριχωτός πίθηκος που έμοιαζε πολύ με άνθρωπο, ύψους 1,20μ. με τρία κουμπιά στο στήθος και που φορούσε μεταλλικό κράνος. Στις 13 Μαΐου άλλοι 15 πολίτες προσφεύγουν με μώλωπες, αμυχές και δαγκωματιές στην αστυνομία δηλώνοντας και αυτοί στις αρχές ότι τους επιτέθηκε ένας μαύρος πίθηκος. Γεννιέται αμέσως ο θρύλος του «Kaala Bandar» (του «Μαύρου Πιθήκου»).
Σύντομα το τέρας αυτό γίνεται πρωτοσέλιδο και μάλιστα κυκλοφορεί εφημερίδα με τον τίτλο «Kaale Bandar ne li ek garbhvati mahila ki jaan» («Ο Μαύρος Πίθηκος σκότωσε μια έγκυο»). Η αλήθεια βέβαια είναι κάπως διαφορετική, αφού όπως αποδεικνύεται εκείνη την ημέρα, 15 Μαΐου, η έγκυος έπεσε από μια σκάλα την ώρα που οι γείτονές της φώναζαν πανικόβλητοι πως είδαν τον περιβόητο «πιθηκάνθρωπο».
Σύντομα, ο φόβος εξαπλώνεται και το Δελχί γνωρίζει σκηνές αλλοφροσύνης. Ένας μικροκαμωμένος περιπλανώμενος Ινδουιστής ασκητής («Sandhu») ξυλοκοπείται από το πλήθος που τον περνά για τον «Kaala Bandar».
Στις 18 Μαΐου, ένας οδηγός φορτηγού μεταφέρεται με θανάσιμα τραύματα στο νοσοκομείο καθώς έβγαλε εκτός πορείας το όχημά του από τον τρόμο του, βλέποντας και αυτός τον «Kaala Bandar».
Ένας ακόμη νεκρός προστίθεται, αυτή την φορά στην Νόιντα, 15 χιλιόμετρα έξω από το Δελχί: άνδρας πέφτει από το μπαλκόνι πανικόβλητος πιστεύοντας πως είδε τον Μαύρο Πίθηκο.
Η υστερία θα κρατήσει πάνω από έναν χρόνο, καθώς συνεχίζονται οι αναφορές για εμφανίσεις του τον Φεβρουάριο του 2002 στην Κανπούρ, ενώ τον Ιούλιο του ίδιου έτους πολίτες στο Νέο Δελχί δηλώνουν ότι είδαν μια κινούμενη μηχανή που έμοιαζε με πίθηκο και από τον οποίο ξεπηδούσαν κόκκινα και μπλε φώτα.
Μέσα σε όλα αυτά, πολλές Ινδές φοβίζουν πλέον τα άτακτα παιδιά τους λέγοντάς τους «Sudhar ja warna tujhe Kaale Bandar ko de dungi» που σημαίνει «Κάτσε φρόνιμα αλλιώς θα σε δώσω στον Μαύρο Πίθηκο». Ο «Μαύρος Πίθηκος» (Kaala Bandar) γίνεται κάτι σαν τον «Μπαμπούλα» για τα παιδιά, με την διαφορά ότι οι μεγάλοι πιστεύουν πως αυτός ο «Μπαμπούλας» δεν αποτελεί απλή απειλή για τα παιδιά, αλλά είναι υπαρκτό τέρας που ζει στο Δελχί, με τις εφημερίδες και τα κανάλια να αναφέρονται σε ρεπορτάζ για περαστικούς που είδαν τον ψηλό και ανθρωπόμορφο πλην τρομακτικό Μαύρο Πίθηκο.
Η μαζική υστερία των κατοίκων του Δελχί θα κρατήσει κάποιο διάστημα αλλά σταδιακά θα ξεχαστεί και ενώ οι έρευνες που θα διενεργηθούν θα καταλήξουν στο συμπέρασμα πως δεν υπήρξε κανένας Μαύρος Πίθηκος. Κάποιοι θρησκευόμενοι μιλούν για αβατάρ του θεού – πίθηκου Χανουμάν, άλλοι κάνουν συσχετισμούς με τον «Χιονάνθρωπο των Ιμαλαΐων» ενώ συνωμοσιολόγοι βλέπουν Πακιστανούς πράκτορες πίσω από αυτές τις εμφανίσεις του Μαύρου Πιθήκου.
Οκτώ χρόνια μετά την εμφάνισή του Kaala Bandar, στις 20 Φεβρουαρίου 2009, κάνει πρεμιέρα στον κινηματογράφο η δραματική ινδική ταινία «Delhi-6» σε σκηνοθεσία Rakeysh Omprakash Mehra με πρωταγωνιστές τον Abhishek Bachchan και την Sonam Kapoor και μαζί τους, τους Om Puri, Waheeda Rahman, Rishi Kapoor, Atul Kulkarni, Deepak Dobriyal και Divya Dutta.
Η υπόθεση διαδραματίζεται στην περιοχή Chandni Chowk του Παλαιού Δελχί, εκεί όπου μεγάλωσε ο Mehra, το δε «6» στον τίτλο της ταινίας είναι η συντόμευση του Ταχυδρομικού Κώδικα του Chandni Chowk (110006). Στην τρίτη –βραβευμένη και αυτή- ταινία του (μετά το «Aks» και το «Rang De Basanti») ο Mehra μεταφέρει στην μεγάλη οθόνη τον μύθο του «Kaala Bandar».
Ο ήρωας της ταινίας, ο Roshan (τον υποδύεται ο Abhishek Bachchan) συνοδεύει την ετοιμοθάνατη καρκινοπαθή γιαγιά του Annapurna (την υποδύεται η Waheeda Rahman) με την οποία ζουν στις ΗΠΑ, στην προγονική κατοικία τους, στο πολύβουο και πολυάνθρωπο Παλαιό Δελχί. Ο Roshan είναι και αισθάνεται περισσότερο Αμερικανός και ελάχιστα Ινδός. Η διαμονή του εκεί, από τις πρώτες κιόλας στιγμές που θα βρεθεί στην Ινδία, είναι γι αυτόν τον ένα διαρκές πολιτισμικό σοκ (οδηγώντας λόγου χάριν το νοικιασμένο κάμπριο από το αεροδρόμιο προς το σπίτι, σταματά στο φανάρι και ξαφνικά διαπιστώνει έκπληκτος ότι μια καμήλα έχει σκύψει το κεφάλι της πάνω από το δικό του). Το σοκ αυτό επιτείνουν οι απίθανοι, στα όρια του σουρεαλισμού, χαρακτήρες των γειτόνων του: ο εξωστρεφής κοσμοπολίτης Ali Baig (Rishi Kapoor) οι τσακωμένοι αδελφοί Madangopal (Om Puri) και Jaigopal (Pavan Malhotra) με τις γυναίκες τους και τις οικογένειές τους, ο «halwai» (ζαχαροπλάστης που ανήκει στην 3^η ιεραρχικά κάστα των Vaishya) Mamdu (Deepak Dobriyal) ο αφελής Gobar (Atul Kulkarni) και πολλοί άλλοι.
Ήδη με το που φτάνει στην Ινδία, τα κανάλια μεταδίδουν συνεχώς τις αφηγήσεις μαρτύρων και τις θεωρίες των ειδικών για τον τρομακτικό «Πιθηκάνθρωπο».
Παρότι Αμερικανός που δίνει διαρκώς την εντύπωση πως είναι επισκέπτης των λίγων ημερών (τραβά για παράδειγμα συνεχώς φωτογραφίες λιγότερο ή περισσότερο «τουριστικές» με το κινητό του) η πόλη σταδιακά τον απορροφά. Το υπονοεί αυτό και με τους στίχους ενός ποιήματος που του απαγγέλλει Ali Baig για τους στενούς δρόμους του Δελχί που κανείς δεν θέλει να αφήσει. Σταδιακά δένεται με τον μικρόκοσμο της γειτονιάς του. Γεννημένος από πατέρα Ινδουιστή και μητέρα Μουσουλμάνα επισκέπτεται με την ίδια άνεση τόσο το ινδουιστικό μαντίρ με την γιαγιά του όσο και το τζαμί με τους φίλους του.
Κάποια μέρα, η γιαγιά του Roshan, η Annapurna, λιποθυμά λόγω του ζαχάρου. Προσπαθώντας να την μεταφέρει στο νοσοκομείο βρίσκει τους δρόμους πηγμένους από την κυκλοφορία λόγω μιας αυτοσχέδιας τελετής γύρω από μια αγελάδα που γεννά. Διαμαρτύρεται, φωνάζει να του ανοίξουν τον δρόμο, όμως κανείς –ούτε καν η αστυνομία- δεν τολμά να διακόψει την τελετή. Κάποια στιγμή διαπιστώνει πως η γιαγιά του όχι μόνο έχει συνέλθει αλλά παίρνει κιόλας μέρος στην τελετή ζητώντας την ευλογία του ιερέα, ο οποίος τον χαρακτηρίζει τυχερό και ευλογημένο που παρακολούθησε το ιερό ζώο, την αγελάδα, να ξεγεννά.
Το ενδιαφέρον του κινεί μια όμορφη κοπέλα, η κόρη του Madangopal, Bittu (Sonam Kapoor). H Bittu είναι ερωτευμένη με τον φωτογράφο Suresh (Cyrus Sahukar) ο οποίος ταυτόχρονα έχει σχάση με την νεαρή σύζυγο του ενεχυροδανειστή της γειτονιάς Lala Bhairam (Prem Chopra) και ο οποίος υπόσχεται στην Bittu να την βοηθήσει να μπει στον κόσμο του θεάματος καθώς η ίδια ετοιμάζεται κρυφά να λάβει μέρος στο δημοφιλές τηλερηάλιτυ «Indian Idol».
Ένα βράδυ ο Roshan βγαίνει για μπιλιάρδο και μπύρα με τον Ali Baig και πληροφορείται με έκπληξη από τον τελευταίο πως παρέμεινε εργένης καθώς την τελευταία στιγμή η μητέρα του αποφάσισε να παντρευτεί τον πατέρα του Roshan αντί για εκείνον. Στον μικρόκοσμο της γειτονιάς ζει και μια «Ανέγγιχτη» (από τους παρίες που ζουν εκτός καστών, στον πάτο της κοινωνικής ιεραρχίας) που αδειάζει τα σκουπίδια, η Jalebi (Divya Dutta). Ως «Νταλίτ» ή «Ανέγγιχτη» απαγορεύεται να την ακουμπήσουν οι ανήκοντες στις κάστες. Κάποια στιγμή που ο Roshan την αγγίζει βοηθώντας την να μεταφέρει έναν κάδο, η γιαγιά του και οι γείτονες τον αναγκάζουν να τριφτεί με στάχτη και να κάνει τον προβλεπόμενο τελετουργικό καθαρμό με νερό, κάτι που αρνείται.
Στην γειτονιά περιφέρεται και ο λίγο φαιδρός – λίγο ματαιόδοξος   αστυνόμος Ranvijay.
Κάποια στιγμή ο Roshan βοηθά την Bittu στο σχέδιό της να χαλάσει την επίσκεψη – προξενιό στο σπίτι της ενός υποψήφιου μνηστήρα που έχει διαλέξει ο πατέρας της, Madangopal. Ο ίδιος όμως αρχίζει σταδιακά να ερωτεύεται την φίλη και γειτόνισσά αυτή όμως του έχει ήδη κάνει γνωστό ότι ενδιαφέρεται για τον φωτογράφο Suresh που πιστεύει ότι θα υποστηρίξει τα όνειρά της.
Εκείνες τις ημέρες ο Kaala Bandar εμφανίζεται στο Παλαιό Δελχί. Οι γείτονες φέρνουν έναν ιερέα, τον Shani baba για να ξορκίσουν την δαιμονική επιρροή του Kaala Bandar. Στην διάρκεια της τελετής όμως, ο Shani που αντιπαθεί την συμβίωση Ινδουιστών – Μουσουλμάνων πείθει τους ινδουιστές ότι είδε όραμα πως 317 χρόνια νωρίτερα υπήρχε ένα ιερό του θεού Χανουμάν εκεί όπου είναι χτισμένο το τοπικό τζαμί. Έτσι, το κλίμα δυναμιτίζεται και αρχίζει ένας κύκλος βίας όπου οι πολίτες μετατρέπονται σε τυφλό όχλο που από διαδηλώσεις και συγκεντρώσεις περνά σε πράξεις βίας. Ο Μουσουλμάνος Mamdu προτείνει για αντεπίθεση να κάψουν ένα δένδρο που επέχει ρόλο υπαίθριου ναΐσκου για τους Ινδουιστές.
Ο Roshan προσπαθεί να τους συμφιλιώσει, όμως η διπλή θρησκευτική καταγωγή του τον καθιστά ύποπτο και στις δύο κοινότητες.
Την στιγμή που τον πετούν έξω από τον ναό, ο «τρελός της γειτονιάς» του φέρνει μπροστά στο πρόσωπο έναν καθρέφτη όπως συνηθίζει να κάνει και με όλους τους γείτονες όταν βρίσκονται σε θυμό. Ο Roshan αναγνωρίζει στον καθρέφτη τον Θεό «μέσα του» κάτι που θεωρούν βλάσφημο οι Μουσουλμάνοι γείτονες και παράλογο οι Ινδουιστές. O Roshan καταλαβαίνει ότι αυτό που εννοούσε ο «Τρελός της γειτονιάς» δείχνοντάς τους τον καθρέφτη ήταν πως ο Kaala Bandar δεν είναι πραγματικό τέρας, αλλά ζει εντός τους, ως μορφή του Κακού το οποίο πρέπει να πολεμήσουν.
Την βραδιά που η Bittu αποφασίζει να φύγει με τον Suresh, ο Roshan φορά μια στολή και μάσκα πιθήκου. Ο Suresh μέσα στον τρόμο του εγκαταλείπει με άνανδρο τρόπο την Bittu με τον Kaala Bandar και τότε ο Roshan αποκαλύπτεται στην Bittu η οποία ανταποκρίνεται στα συναισθήματά του και αγκαλιάζονται. Την στιγμή εκείνη ο Mamdu πυροβολεί τον Roshan που φορώντας ακόμη την στολή, τον περνά για το τέρας.
Στο τέλος η γειτονιά αντιλαμβάνεται πως ο Roshan ήταν ο παράγοντας που με τις ενέργειές του αποφεύχθηκε η αιματοχυσία και καλούν ασθενοφόρο. Όμως, πεσμένος στο δρόμο, ο Roshan δεν ανταποκρίνεται στις προσπάθειες να τον συνεφέρουν και έτσι   πιστεύουν ότι πέθανε. Βλέπει σε όραμα τον παππού του (μετά το θάνατό του) στην ταράτσα ενός κτιρίου στο Δελχί. Ο παππούς Roshan (Amitabh Bachchan) του αποκαλύπτει ότι υπάρχει ένας Kaala Bandar στη δική του καρδιά και γι ‘αυτό ήθελε να ζητήσει συγγνώμη στην κόρη του, τη μητέρα του Roshan, που δεν αποδέχθηκε το γεγονός ότι παντρεύτηκε έναν Ινδουιστή. Σε εκείνο το σημείο, ο Roshan ανταποκρίνεται στις προσπάθειες ανάνηψής του και συνέρχεται.
Καθώς πέφτουν οι τίτλοι τέλους όλοι οι χαρακτήρες της ταινίας περνούν μπροστά από έναν καθρέφτη με ένα χαμόγελο συμφιλίωσης με το εντός τους κόσμο.