To Port Elizabeth δεν είναι και η μεγαλύτερη πόλη της Νότιας Αφρικής. Μάλιστα, δεν συγκαταλέγεται καν στις 10 μεγαλύτερες της χώρας, καθώς τυπικώς (αφού Soweto, Johannesburg, Pretoria, καταλαμβάνοντας την 1η, 2η και 3η θέση της λίστας υπολογίζονται ως 3 διαφορετικές πόλεις και όχι ως μία, ως Gauteng δηλαδή) κατατάσσεται 14η σε πληθυσμό.
Αυτή λοιπόν η 14η σε πληθυσμό πόλη της Νότιας Αφρικής μόνο επαρχία δεν θυμίζει. Αν υπάρχει δε κάτι που να επιβεβαιώνει πλήρως αυτήν την διαπίστωση, είναι το «Port Elizabeth Opera House».
Το 2012 έκανα ένα ταξίδι στις χώρες του αφρικανικού Νότου. Τελευταίος σταθμός μου ήταν η Νότια Αφρική και από τις πρώτες πόλεις που επισκέφθηκα σε αυτήν την χώρα ήταν και το Port Elizabeth.
20 Φεβρουαρίου, λίγο πριν τις 3 το μεσημέρι, ανεβαίνοντας την Whites Road και λίγο πριν φθάσω στον λόφο του Donkin Reserve και του φάρου που προσφέρει πανοραμική θέα στην πόλη (πρόκειται για ένα από τα κυριότερα αξιοθέατα του Port Elizabeth) βλέπω ένα βικτωριανό κτίριο σε ροζ και λευκό χρώμα που είναι αδύνατο να μην το προσέξει κάποιος. Πρόκειται για το «Port Elizabeth Opera House» που λειτούργησε το 1892 για να ανακηρυχθεί εθνικό μνημείο το 1980. Είναι το παλαιότερο θέατρο της «Μαύρης Ηπείρου» και του Νοτίου Ημισφαιρίου και στην τοποθεσία αυτή κρεμούσαν πριν χτιστεί το θέατρο οι αρχές τους θανατοποινίτες, με αποτέλεσμα να σώζονται ουκ ολίγες αναφορές και θρύλοι για εμφανίσεις φαντασμάτων στην περιοχή.
Τα εγκαίνια του θεάτρου, το κτίριο του οποίου κατασκευάσθηκε σε σχέδιο του αρχιτέκτονα G.W. Smith έγιναν την 1η Δεκεμβρίου 1892 από τον δήμαρχο McIlwraith και η πρώτη παράσταση που δόθηκε στο «κομψότερο θέατρο του κόσμου» όπως είχε χαρακτηριστεί ήταν ένα έργο του Sir James Matthew Barrie. Αν το όνομα αυτό σε κάποιους δεν λέει τίποτε, ο Barrie ήταν ο δημιουργός του Peter Pan. Το έργο αυτό ήταν το «Walker, London» που είχε ανέβει νωρίτερα εκείνη την χρονιά με πρωταγωνίστρια μια νεαρή ηθοποιό, την Mary Ansell η οποία 2 χρόνια αργότερα, στις 9 Ιουλίου 1894 θα γινόταν σύζυγος του Barrie δανείζοντας έκτοτε το όνομά της σε πολλούς γυναικείους χαρακτήρες έργων του δημιουργού του Peter Pan.
Τα πρώτα 12 χρόνια, προτού χρησιμοποιηθεί γκάζι, το θέατρο λειτουργούσε με το φως των κεριών (ακόμη και ο σιδηρόδρομος στην πόλη πέρασε 2 χρόνια μετά τα εγκαίνια του θεάτρου).
Το 1916 η «African Consolidated Theaters» απέκτησε το θέατρο και το χρησιμοποίησε ως κινηματογράφο και 50 χρόνια αργότερα το αγόρασε η «Cape Provincial Administration» η οποία και το ανακαίνισε και το έθεσε τον επόμενο χρόνο (1967) σε λειτουργία.
Φωτογραφία – Κείμενο: Zalmoxis
Κατηγορίες:Uncategorized