Ford Madox Brown: «Take your Son, Sir!»

Ένας από τους πιο αινιγματικούς πίνακες των διασήμων ζωγράφων, είναι και η ημιτελής ελαιογραφία «Take Your Son, Sir!» πάνω στην οποία εργάστηκε μεταξύ 1851 και 1856 ο Ford Madox Brown. Στο έργο απεικονίζεται μια γυναίκα να παρουσιάζει το νεογέννητο παιδί της στον πατέρα του.
Τα «ευρήματα» είναι αρκετά, αν και εμπνευσμένα από προηγούμενα έργα. Για παράδειγμα, η μητέρα φαίνεται μεν να προσφέρει το παιδί της στον πατέρα του, όμως ο τελευταίος, με βάση την γωνία, την προοπτική και την στάση στην οποία απεικονίζεται η γυναίκα, ταυτίζεται με τον ίδιο τον θεατή. Ωστόσο, ο πατέρας του παιδιού δεν υπονοείται απλώς, αλλά εμφανίζεται και αυτός μέσα στον καθρέφτη πίσω της, θυμίζοντας έτσι ένα ανάλογο «εύρημα» του Jan van Eyck με τον επίσης κυκλικό καθρέφτη στο πορτραίτο του ζεύγους Arnolfini του 15^ου αιώνα, στον οποίο κατοπτρίζεται ο ίδιος ο ζωγράφος. Το ίδιο αυτό εύρημα το εξελίσσει ο Ford Madox Brown, μετατρέποντας τον κυκλικό καθρέφτη σε φωτοστέφανο γύρω από το κεφάλι της μητέρας, με τα σχέδια της ταπετσαρίας του τοίχου να σχηματίζουν αστέρια.
Η γυναίκα φορά κρινολίνα που καλύπτουν ολόκληρο το κάτω μέρος του πίνακα και πάνω στο ημιτελές φόρεμα, κάτω από το μωρό και προς τα δεξιά, αναγράφεται ο τίτλος του έργου.
Οι ερμηνείες για το ποιά μπορεί να είναι αυτή η γυναίκα είναι αρκετές:
1. Πρόκειται για την δεύτερη σύζυγο του ίδιου του Brown, την Emma Hill, η οποία ήταν έγκυος και γέννησε ένα αγόρι όσο ο ζωγράφος δημιουργούσε τον πίνακα, τον Arthur, ο οποίος όμως πέθανε τον Ιούλιο του 1857 σε ηλικία 10 μηνών και έτσι, λόγω του πένθους και της θλίψης του ζωγράφου, ο πίνακας έμεινε ημιτελής.
2. Μερικοί κριτικοί βλέπουν στον πίνακα απλώς μια σύζυγο που παρουσιάζει το παιδί της στον άντρα της και όχι κατ΄ανάγκην την ίδια την σύζυγο του ζωγράφου.
3. Άλλοι θεωρούν ότι απεικονίζεται είτε μια παρατημένη γυναίκα να παρουσιάζει το παιδί στον εραστή της είτε μια πόρνη και στηρίζουν αυτήν τους την ερμηνεία στο μάλλον φτωχικό φόρεμά της, ενώ στέκονται και στα σφιγμένα δόντια της ως μια έκφραση πείσματος προς τον άνδρα να «αναγνωρίσει» το παιδί. Τεχνοκριτικοί όμως φέρνουν αντίρρηση τόσο στο ότι το μωρό φαίνεται να αποτελεί μια ανεπιθύμητη γέννα από μια εξίσου ανεπιθύμητη ερωμένη ή μια πόρνη, επικαλούμενοι την στάση του άνδρα με ανοιχτά χέρια σαν να καλωσορίζει το μωρό όσο και στο ότι πρόκειται για ένα φτωχικό φόρεμα, θεωρώντας πως απλώς το τελευταίο έχει μείνει «αφρόντιστο» και ημιτελές όπως και εν γένει ο πίνακας έχει μείνει ημιτελής.
4. Μια άλλη πιο «αιρετική» εκδοχή η οποία ανήκει στην ιστορικό της Τέχνης Marcia Pointon, ανακαλύπτει μια συμβολική διαμάχη μεταξύ Ζωής και Θανάτου, όπου η Ζωή συμβολίζεται στο μωρό του οποίου το σχήμα και η στάση παραπέμπει σε αναπαραστάσεις εμβρύων σε ιατρικά έντυπα και ο Θάνατος στην ωχρή όψη της γυναίκας. Μάλιστα, βλέπουν περισσότερο ένα «σάβανο» δεξιά της γυναίκας παρά ένα λίκνο.
5. Άλλοι πάλι βλέπουν λόγω του φωτοστέφανου και των άστρων την Παναγία, σε μια πόζα άλλωστε που θυμίζει έντονα Madonna και βρέφος, αν και σπανίως η Madonna εμφανίζεται με λευκά ρούχα (συνήθως φορά μπλε ή κόκκινα).
Ό,τι και αν είχε κατά νου πάντως ο Ford Madox Brown, ο πίνακας δεν παύει να προκαλεί το ενδιαφέρον των θεατών οι οποίοι δεν οδηγούνται κατ’ ανάγκη στο ίδιο συμπέρασμα για το ποιά και τί είναι η γυναίκα της ελαιογραφίας.