To Barrio Chino de la Habana (η «Chinatown» της Αβάνας) είναι μία από τις παλαιότερες κινεζικές συνοικίες σε ολόκληρη στην Αμερικανική ήπειρο. Οι πρώτοι Κινέζοι, προερχόμενοι κυρίως από το Χονγκ Κονγκ, το Μακάο και την Ταϊβάν, έφθασαν στην Κούβα το 1847 ως μισθωτοί εργάτες γης για να δουλέψουν στις φυτείες ζαχαροκάλαμου όταν εγκαταλείφθηκε ο θεσμός της δουλείας που στηριζόταν στους Αφρικανούς σκλάβους. Μέσα στα επόμενα 35 χρόνια, οι Κινέζοι στο νησί θα ξεπερνούσαν τους 120.000. Σταδιακά όμως, ο αριθμός τους άρχισε να φθίνει. Παρότι το 1898 έφθασαν στο νησί ΚινεζοΑμερικανοί από την Καλιφόρνια για να πολεμήσουν στον ΙσπανοΑμερικανικό Πόλεμο που οδήγησε στην ανεξαρτησία της Κούβας, ο αριθμός τους μειώθηκε τότε, για πρώτη φορά, καθώς κάποιοι Κινέζοι που ήταν πιστοί στους παλαιούς αποικιοκράτες, αναχώρησαν για την Ισπανία.

Η επιμιξία των Κινέζων άρχισε όταν αγόραζαν σκλάβες προερχόμενες από την Αφρική για να τις ελευθερώσουν και να τις πάρουν συζύγους. Σιγά σιγά ξεκίνησαν και κανονικές σχέσεις με λευκές και μαύρες Κουβανές, προς το τέλος του 19ου και τον 20ο αιώνα. Τα παιδιά τους όμως «αφομοιώνονταν» και έτσι μαζί με τα Μανδαρίνικα και τα Καντωνέζικα, η κοινότητα άρχισε σταδιακά να μιλά και Ισπανικά, αλλά ακόμη και Αγγλικά και οι Κινέζοι προσδιορίζονταν συν τω χρόνω ως Κουβανοί κινεζικής καταγωγής.
Στην δεκαετία του 1920 έφθασαν άλλοι 30.000 Κινέζοι από την Καντώνα. Στην δεκαετία του 1980 είχαν περιοριστεί στους 4.000 και πλέον μόλις 300 «καθαρόαιμοι» Κινέζοι έχουν απομείνει που μιλούν τα κινεζικά (κατά βάση μανδαρίνικα) και αυτοί με μεγάλο μέσο όρο ηλικίας.
Βέβαια, εκτός από αυτούς που μιλάνε κινέζικα, οι κινεζικής καταγωγής Κουβανοί ανέρχονται σύμφωνα με το CIA World Factbook σε 114.240 και ομιλούν Μανδαρίνικα, Καντωνέζικα και Κουβανο-Ισπανικά. Οι περισσότεροι ζουν στις ΗΠΑ και κυρίως στην πολιτεία της Φλόριντα, ενώ αρκετοί ζουν στο Πουέρτο Ρίκο, την Δομινικανή Δημοκρατία και τον Καναδά.
Παρότι κάποτε ήταν μία από τις μεγαλύτερες κινεζικές συνοικίες σε όλη την Αμερικανική ήπειρο, καταλαμβάνοντας 44 οικοδομικά τετράγωνα, σήμερα η Chinatown της Αβάνας έχει παρακμάσει και περιορίζεται μόλις σε λίγες δεκάδες σπίτια γύρω από την Calle Zanja. Ο λόγος είναι πως μετά την Κουβανική Επανάσταση το 1959 πολλοί Κινέζοι επιχειρηματίες πέρασαν απέναντι, στις ΗΠΑ, και δεδομένου του εμπάργκο που ακολούθησε τις επόμενες δεκαετίες σε βάρος της Κούβας, η συντήρηση των παραδοσιακών κτιρίων του Barrio Chino από μια κυβέρνηση με περιορισμένους πόρους προς διαχείριση (και ενώ δεν υπάρχει ιδιωτική οικονομία για να αναλάβει ή έστω να υποστηρίξει ένα τέτοιο σχέδιο) θεωρήθηκε περιττή πολυτέλεια. Μόλις τα τελευταία χρόνια, το Πεκίνο μέσω κρατικών εταιρειών, καθώς και ιδιώτες Καναδοί -κινεζικής καταγωγής- επιχειρηματίες έχουν αρχίσει να επενδύουν, δίνοντας νέα πνοή στην Chinatown που κινδύνευε να εξαφανισθεί. Ενδεικτικό είναι πως πλέον έχει απομείνει μόνο μία εφημερίδα για τους Κινεζόφωνους της Κούβας, η Kwong Wah Po, η οποία τυπώνεται κάθε Τετάρτη με παλιά τυπογραφικά σε 650 αντίτυπα. Προσπάθειες πάντως διατήρησης της κοινότητας στη ζωή ξεκίνησαν με την λειτουργία της Escuela de la Lengua y Artes για να ενθαρρυνθούν οι κινεζικής καταγωγής Κουβανοί να «ξαναμάθουν» την γλώσσα και οι οποίοι ειδικεύονται κυρίως ως αισθητικοί, κομμώτριες, μηχανικοί, εστιάτορες και διαχειριστές μικρών παντοπωλείων. Όλα αυτά συμβαίνουν κατά βάση στο Barrio Chino όπου λειτουργεί και σχετικό μουσείο.