10 χρόνια μετά τις δολοπλοκίες του ακροδεξιού παρακράτους της «Χρυσοπηγής» που του στέρησαν τότε τον αρχιεπισκοπικό θρόνο, ο επί 27 έτη Ιερώνυμος Θηβών και Λεβαδείας είναι ο νέος αρχιεπίσκοπος Αθηνών. Λίγο πριν τη μία το μεσημέρι, άναψαν οι δύο φανοί έξω από την Μητρόπολη. Ο Ιερώνυμος εξελέγη από τη 2^η ψηφορία (δεν χρειάστηκε και τρίτη όπως στις 28 Απριλίου 1998) με 45 ψήφους (33 στην 1η ψηφοφορία) επί 74 ψηφισάντων όπως ανέφερε ο εκτελέσας χρέη γραμματέως (ως νεώτερος στην ηλικία) μητροπολίτης Μεσσηνίας (κυρίως των Σεραφειμικών και των «πατριαρχικών», ενώ στηρίχτηκε όπως εκτιμάται και από τους «αναποφάσιστους» αλλά και τους δυσαρεστημένους της εποχής Χριστόδουλου). Στις 13:30 ο νέος μητροπολίτης Αθηνών και αρχειπίσκοπος απεδέχθη την εκλογή του και ορκίστηκε να διαφυλάσσει την ιερή παράδοση και τους νόμους του κράτους.

Ανοικτός στα κοινωνικά προβλήματα, λόγιος και με κουλτούρα, δεν στηρίχθηκε ούτε από τα ΜΜΕ ούτε από την «Χρυσοπηγή» ούτε από τη Ρηγίλλης, ενώ στους υποστηρικτές του περιλαμβάνονται κυρίως μοναστήρια και το Φανάρι.

Ο Ιερώνυμος, κατά κόσμον Ιωάννης Λιάπης, γίνεται εφέτος 70 ετών και χειροτονήθηκε μητροπολίτης το 1981.

Ήταν υποψήφιος στην εκλογή του 1998 και τότε θεωρείται ότι του «στοίχισε» η απόσυρση της εύνοιας εκ μέρους του ηγέτη της «Χρυσοπηγής» Καλλίνικου (και ενώ η αδελφότητα το είχε ήδη στηρίξει στο παρελθόν με τον διορισμό του το 1978 σε γραμματέα της ιεράς συνόδου) και η στήριξη που παρείχε ο τότε Πειραιώς στον Χριστόδουλο. Αιτία αυτής της μεταστροφής λέγεται πως ήταν –και ενώ εφέρετο ως ο επικρατέστερος για τον αρχιεπισκοπικό θώκο- η επιλογή του να συνάψει συμμαχίες με «ορκισμένους εχθρούς» της Χρυσοπηγής, όπως ήταν ο τότε Δωδώνης και νυν Ζακύνθου Χρυσόστομος, τον οποίο ο Ιερώνυμος είχε προστατέψει από τις εναντίον του δολοπλοκίες της Χρυσοπηγής. Έτσι, όταν χήρευσε ο θρόνος του Σεραφείμ, η αδελφότητα αυτή επιδόθηκε σε λασπολογία εναντίον του Ιερώνυμου, κατηγορώντας τον για διαχειριστικά σκάνδαλα (τα οποία δεν αποδείχθηκαν) ώστε να χάσει την εκλογή και στη συνέχεια να τον… αθωώσει. Σήμερα, 10 χρόνια μετά, ο 79χρονος τοποτηρητής του αρχιεπισκοπικού θρόνου Καρυστίας και Σκύρου Σεραφείμ («Ζωικός») δεν έκρυβε στην προεκλογική περίοδο τα κάθε άλλο παρά φιλικά αισθήματά του για τον Ιερώνυμο, «σκαλίζοντας» πάλι την ίδια υπόθεση με τη φράση «εμείς τον αθωώσαμε»!

Το παρασκήνιο όμως του 1998 είχε και συνέχεια: ο μηχανισμός που στήριξε τον Χριστόδουλο του έστησε δολοπλοκία και χαρακτηριστική ήταν η ανάμιξη όπως μαθεύτηκε αργότερα του αρχιμανδρίτη Ιάκωβου Γιοσάκη, ο οποίος είχε φτάσει στο σημείο να ζητήσει από τον Ιερώνυμο να παραιτηθεί από την υποψηφιότητά του, την παραμονή της εκλογής το 1998. Την καταγγελία του Ιερώνυμου (σε τηλεοπτική εκπομπή) έσπευσε τότε να διαψεύσει όπως ήταν αναμενόμενο η Αρχιεπισκοπή.

Ο Ιερώνυμος φέρεται να είναι ο εκλεκτός του πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, σε αντίθεση με τον «ελλαδιστή» Ευστάθιο ο οποίος μειοψήφισε στον 2^ο γύρο και υπήρξε στο παρελθόν «κόκκινο πανί» για το Φανάρι. Ο Θηβών θεωρείται «Σεραφειμικός», σε αντίθεση με τον Σπάρτης ο οποίος ήλπιζε στις ψήφους από «Ιερωνυμικούς» και «Χριστοδουλικούς».

Ο Ιερώνυμος υπήρξε ο κύριος εκφραστής της αντιπολίτευσης στον Χριστόδουλο, υπενθυμίζοντας ότι όλοι οι μητροπολίτες είναι ίσοι, απέναντι στο «πάσης Ελλάδος» που τόνιζε με έμφαση ο Χριστόδουλος. Η Αντιπολίτευση του Ιερώνυμου πήρε τη μορφή δηλώσεων και αρθρογραφίας η οποία σε κάποιες περιπτώσεις έλαβε ακόμη και μορφή μανιφέστου όπου καταγγελλόταν η εκκοσμίκευση και η αλλοίωση του χαρακτήρα της εκκλησίας.

Το ζήτημα των δήθεν διαχειριστικών σκανδάλων για τα οποία είχε κατηγορηθεί ο Θηβών Ιερώνυμος και του στοίχισαν την εκλογή το 1998, κάποιοι θέλησαν να ανακινηθεί και στην εφετινή προεκλογική μάχη κάτι που όμως δεν επετεύχθη.

Στα υπέρ του Ιερώνυμου συγκατέλονται η κουλτούρα του (πανεπιστημιακός δάσκαλος, θεολόγοις, κ.λπ.) η ανεξαρτησία του από παραθρησκευτικές οργανώσεις, η έλλειψη επίδειξης (λ.χ. κυκλοφορούσε συχνά με ένα «σκαραβαίο», οι ανοικτές θέσεις του απέναντι στο Φανάρι, ενώ στα κατά η «μηδενική ανοχή» που επιδεικνύει στους «αιρετικούς» (λ.χ. καταδίωξη Χιλιαστών από τη Θήβα). Στα ευτράπελα της εκλογής, η διαρροή των αποτελεσμάτων της 1ης ψηφοφορίας στις 11:30 και οι έντονες αντιδράσεις των υποσυτηρικτών του Ευστάθιου Μονεμβασίας και Σπάρτης στη διαρροή αυτή.

Ενδιαφέρον έχει ακόμη, ότι παρά τα περί της μη ανάμιξης της κυβέρνησης στα εσωτερικά της εκκλησίας, η Ρηγίλλης αποδείχθηκε ιδιαίτερα ενημερωμένη, καθώς γνώριζε τουλάχιστον 24 ώρες πριν για το κλίμα που είχε διαμορφωθεί μεταξύ των 74 εκλεκτόρων…