Με αξιώσεις ανάλογες εκείνων του 1998 οι οποίες τον έφεραν ως «φαβορί» για τη διαδοχή Σεραφείμ, ο εκ των βασικών διεκδικητών του αρχιεπισκοπικού θώκου Ιερώνυμος Θηβών και Λεβαδείας, ευελπιστεί να είναι την Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου 2008 ο νέος αρχιεπίσκοπος.
Αυτή τη στιγμή πιστεύεται ότι έχει εξασφαλισμένες 20 με 25 ψήφους, κυρίως μεταξύ των Σεραφειμικών και των «πατριαρχικών», ενώ στοχεύει στους «αναποφάσιστους» και στους δυσαρεστημένους της εποχής Χριστόδουλου. Προβάλλεται δε ως κάθε άλλο παρά ο κατεξοχήν «εκλεκτός» της δεξιάς παράταξης (είτε της Ρηγίλλης είτε του Μητσοτάκη)ν όπως λ.χ. ο έτερος εκ των 2 κυριοτέρων υποψηφίων, Σπάρτης Ευστάθιος.
Ο Ιερώνυμος, κατά κόσμον Ιωάννης Λιάπης, γίνεται εφέτος 70 ετών και χειροτονήθηκε μητροπολίτης το 1981.
Ήταν υποψήφιος στην εκλογή του 1998 και τότε θεωρείται ότι του «στοίχισε» η απόσυρση της εύνοιας εκ μέρους του ηγέτη της «Χρυσοπηγής» Καλλίνικου (και ενώ η αδελφότητα το είχε ήδη στηρίξει στο παρελθόν με τον διορισμό του το 1978 σε γραμματέα της ιεράς συνόδου) και η στήριξη που παρείχε ο τότε Πειραιώς στον Χριστόδουλο. Αιτία αυτής της μεταστροφής λέγεται πως ήταν –και ενώ εφέρετο ως ο επικρατέστερος για τον αρχιεπισκοπικό θώκο- η επιλογή του να συνάψει συμμαχίες με «ορκισμένους εχθρούς» της Χρυσοπηγής, όπως ήταν ο τότε Δωδώνης και νυν Ζακύνθου Χρυσόστομος, τον οποίο ο Ιερώνυμος είχε προστατέψει από τις εναντίον του δολοπλοκίες της Χρυσοπηγής. Έτσι, όταν χήρευσε ο θρόνος του Σεραφείμ, η αδελφότητα αυτή κατηγορήθηκε πως ωεπιδόθηκε σε λασπολογία εναντίον του Ιερώνυμου, κατηγορώντας τον για διαχειριστικά σκάνδαλα (τα οποία δεν αποδείχθηκαν) ώστε να χάσει την εκλογή και στη συνέχεια να τον… αθωώσει. Σήμερα, 10 χρόνια μετά, ο 79χρονος τοποτηρητής του αρχιεπισκοπικού θρόνου Καρυστίας και Σκύρου Σεραφείμ δεν κρύβει τα κάθε άλλο παρά φιλικά αισθήματά του για τον Ιερώνυμο, «σκαλίζοντας» πάλι την ίδια υπόθεση με τη φράση «εμείς τον αθωώσαμε»!
Το παρασκήνιο όμως του 1998 είχε και συνέχεια: ο μηχανισμός που στήριξε τον Χριστόδουλο (όπως τουλάχιστον καταγγέλλουν οι φίλοι του Ιερώνυμου) του έστησε δολοπλοκία και χαρακτηριστική ήταν η ανάμιξη όπως μαθεύτηκε αργότερα του αρχιμανδρίτη Ιάκωβου Γιοσάκη, ο οποίος είχε φτάσει στο σημείο να ζητήσει από τον Ιερώνυμο να παραιτηθεί από την υποψηφιότητά του, την παραμονή της εκλογής το 1998. Την καταγγελία του Ιερώνυμου (σε τηλεοπτική εκπομπή) έσπευσε να διαψεύσει όπως ήταν αναμενόμενο η Αρχιεπισκοπή.
Στα κοινά που συνδέουν τους δύο «μονομάχους» (Σπάρτης Ευστάθιο και Θηβών Ιερώνυμο) είναι η επιδίωξή τους να δώσουν τέλος στην προσωποκεντρική αρχιεπισκοπή προς όφελος ενός μάλλον συνοδικού πνεύματος. Όμως, αυτά που τους χωρίζουν, φαίνεται να είναι περισσότερα.
Ο Ιερώνυμος φέρεται να είναι ο εκλεκτός του πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, σε αντίθεση με τον «ελλαδιστή» Ευστάθιο ο οποίος υπήρξε στο παρελθόν «κόκκινο πανί» για το Φανάρι.
Ο Θηβών θεωρείται «Σεραφειμικός», σε αντίθεση μςε τον Σπάρτης ο οποίος στηρίζεται στους «Ιερωνυμικούς» και στους «Χριστοδουλικούς».
Σε αντίθεση με το χαμηλό προφίλ του Ευστάθιου, ο Ιερώνυμος υπήρξε ο κύριος εκφραστής της αντιπολίτευσης στον Χριστόδουλο, υπενθυμίζοντας ότι όλοι οι μητροπολίτες είναι ίσοι, απέναντι στο «πάσης Ελλάδος» που τόνιζε με έμφαση ο Χριστόδουλος. Η Αντιπολίτευση του Ιερώνυμου πήρε τη μορφή δηλώσεων και αρθρογραφίας η οποία σε κάποιες περιπτώσεις έλαβε ακόμη και μορφή μανιφέστου όπου καταγγελλόταν η εκκοσμίκευση, η αλλοίωση του ευαγγελικού μηνύματος και ο ναρκισσισμός.
Ο Σπάρτης φέρεται ως εκλεκτός της Ρηγίλλης, ενώ πολλοί στο ΠΑΣΟΚ αν και δηλώνουν πως δεν ενδιαφέρονται, φαίνονται να προτιμούν τον Ιερώνυμο.
Σήμερα, οι Θηβών Ιερώνυμος και Σπάρτης Ευστάθιος φέρονται να προηγούνται, έχοντας ως βασικούς υποστηρικτές τουλάχιστον από 20 με 25 μητροπολίτες έκαστος, με τον Δημητριάδος Ιγνάτιο να τους ακολουθεί…
Κατηγορίες:ΕΚΚΛΗΣΙΑ
Than Pan 
Αυτός ο ακροδεξιός της Σπάρτης, φαίνεται λιγάκι πιο «πνευματικός», ίσως μπορέσει να ασχοληθεί ΜΟΝΟ με το πνεύμα αγάπης των πιστών και όχι με πολιτικές-διχαστικές υποθέσεις. Ο άλλος, λόγω κεκτημένης ταχύτητας από το 1998, ίσως εξελιχθεί σε νέο τηλεοπτικό αστέρα. Φαντάζομαι και οι δύο ούτε καν θα έχουν σκεφτεί να συζητήσουν την προοπτική της μη-κρατικοδίαιτης αυτόνομης Εκκλησίας η οποία να πληρώνει μόνη της τους ιερείς και όχι με τα χρήματα των φορολογουμένων, έτσι; Για να μην τους βάλουμε άλλα «δύσκολα» θέματα όπως υποχρεωτικός ορθόδοξος εκκλησιασμός στο σχολείο, μάθημα υποχρεωτικής ορθόδοξης κατήχησης, κτλ. Εκτός αν έχουν πάρει σαφή θέση, οπότε πάω πάσο.
Δημήτρη, στο ιερατείο σήμερα επικρατεί ένα παράδοξο: Όσο πιο «μοντέρνοι» εμφανίζονται κάποιοι ιεράρχες, τόσο περισσότερο εκφράζουν τον εναγκαλισμό και τη διαπλοκή κράτους – εκκλησίας. Τέτοια περίπτωση ήταν ο Χριστόδουλος, τέτοια περίπτωση είναι και ο τρίτος όπως λένε σε «κουκιά» Ιγνάτιος Δημητριάδος. Αντίθετα, οι συντηρητικοί ως προς ζητήματα εκκοσμίκευσης και εσωστρεφείς «σεραφειμικοί» δεν είναι ((πλην ελαχίστων εξαιρέσεων) ακριβώς ο τύπος των ιεραρχών που θα προσπαθήσουν να περάσουν γραμμή στην πολιτεία για ταυτότητες, εκκλησιαστικά σχολεία, μακεδονικό, κ.λπ. Ο Σπάρτης είναι μία ιδιάζουσα περίπτωση και όπως όλοι λένε, ο λιγότερο προβλέψιμος αλλά και μεγάλος «γρίφος». Είναι πράγματι «πνευματικός», όμως και αυτός ευελπιστεί σε ψήφους αδελφοτήτων (βλέπε «Χρυσοπηγή») που επιδιώκουν να επεμβαίνουν σε υποθέσεις της πολιτείας και μάλιστα με γραμμή ακροδεξιά. Οπότε…
Χμ…. Νομίζω ότι είστε κοντά στην αλήθεια…
Το πρόβλημα όμως είναι στο σκληρό «μαρκάρισμα» οικονομικών παραγόντων και κράτους. Κάποιο ρόλο παίζουν και οι «αδελφότητες».
Η προοπτική είναι πριν απ’όλα η αποδέσμευση της Ιεραρχίας από τους τρεις αυτούς παράγοντες και ο ενεργός ρόλος σε πρώτη φάση κληρικών, μοναχών και κάμποσων λαϊκών.
Φαντάζεστε πως ενα εκλεκτορικό σώμα που λειτουργεί ως κλειστό κλαμπ (78 αυτή τη φορά) πόσο απωθεί το ρόλο του Αγίου πνεύματος;
Αν εγώ πάντως ήμουν Ιερόνυμος και έβλεπα ότι δεν θα εκλεγώ θα στήριζα τον Ιγνάτιο, που είναι μετριοπαθής….
πως σας φαίνεται αυτό το σενάριο;
Tsouknida,
μάλλον είααι «μέσα στα πράγματα». Όποιος από τους δύο αποκλεισθεί από τον πρώτο ή δεύτερο γύρο, οι εκλέκτορές του πιθανόν να πάνε στον άλλον. Εάν αποκλεισθεί ο Ιγνάτιος, δύσκολα θα ξεχάσει το άδειασμα που του έκαναν οι «αδελφοί» της Χρυσοπηγής (το σενάριο ότι η συγκεκριμένη αδελφότητα επιθυμεί να βγάλει τον Ευστάθιο την Πέμπτη και μετά, όταν… «μεγαλώσει» τον Ιγνάτιο, το έχω ακούσει, αλλά δεν ξέρω πόσο βάσιμο είναι με όλα αυτά τα σενάρια που παίζουν…). Πάντως και εγώ αν ήμουν Ιερώνυμος, Ιγνάτιο θα στήριζα. Εξάλλου, όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως ο λαός θέλει κάποιον νέο Χριστόδουλο (Ιγνάτιος) (δίχως αυτό να σημαίνει πως «ο λαός» έχει πάντα δίκο ή ότι ψηφίζει κιόλας…).
manitaritoubounou,
«…Το πρόβλημα όμως είναι στο σκληρό “μαρκάρισμα” οικονομικών παραγόντων και κράτους. Κάποιο ρόλο παίζουν και οι “αδελφότητες”…».
Πολύ σωστή παρατήρηση: να θυμηθούμε για παράδειγμα κάποιον από τους 4-5 υποψηφιίους για διαδοχή του Χριστόδουλου (πιθανό να καταλαβαίνεις ποιον εννοώ…) και την πρόταση που είχε κάνει εν όψει των ολυμπιακών αγώνων του 2004, να κατασκευαστούν ξενοδοχεία που θα αναλάμβανε κατόπιν η εκκλησία (με λεφτά του κράτους εννοείται). Οποιοσδήποτε άλλο αν ήταν στην θέση της εκκλησίας σε αυτή την πρόταση, αντιπολίτευση και ΜΜΕ θα μίλαγαν για διαπλοκή και θα ζητούσαν παραιτήσεις…
«…Η προοπτική είναι πριν απ’όλα η αποδέσμευση της Ιεραρχίας από τους τρεις αυτούς παράγοντες και ο ενεργός ρόλος σε πρώτη φάση κληρικών, μοναχών και κάμποσων λαϊκών…».
Θα συμφωνήσω στο σκέλος των κληρικών. Οι απλοί ιερωμένοι (τουλάχιστον ο κύριος κορμός τους, διότι και εκεί υπάρχουν «παράσιτα») είναι το αδικημένο «προλεταριάτο της εκκλησίας». Είμαι επιφυλακτικός για τους μοναχούς, για πολλούς λόγους (ενδεικτικά και μόνο, διότι θα πρέπει να είναι απερίσπαστοι στον δρόμο που επέλεξαν).
«…ενα εκλεκτορικό σώμα που λειτουργεί ως κλειστό κλαμπ (78 αυτή τη φορά) πόσο απωθεί το ρόλο του Αγίου πνεύματος…».
Έχω ξαναγράψει για την περίπτωση του Αναστασίου (του νυν Αλβανίας). Άραγε το Άγιο Πνεύμα έπεισε το ιερατείο να προτιμήσει για τον Πειραιά τον Καλλίνικο αντί του Αναστασίου;
Δεν είναι καθόλου τηλεοπτικός ο Ιερώνυμος και γι αυτό δεν πρόκειται να βγει μάλλον. (όλα τα πλάνα που παίζουν τα ΜΜΕ είναι από τοπικό κανάλι) Δεν έχει αυλή και δεν το στηρίζει κανένα ΠΑΣΟΚ. Δεξιός είναι ο άνθρωπος (απλά το διευκρινίζω γιατί τα ΜΜΕ και όσοι δεν γνωρίζουν λένε διάφορα) απλά δεν φωνάζει. Να σταματήσει λοιπόν αυτή η καραμέλα.
Για όσους σήμερα λένε διάφορα εγώ θα πω μόνο ότι στην προηγούμενη διαδοχή η εκκλησία έχασε μια ευκαιρία με τον Ιερώνυμο. Σήμερα όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά και ο ίδιος είναι διαφορετικός.
Εμείς οι Βοιωτοί ούτε κλαίμε ούτε γελάμε που λένε.
Αυτά τα λίγα από κάποιους που γνωρίζουν τον Θηβών καλύτερα.
@ exeisminima.
καλησπέρα!
Έγραψα επί λέξει: «…πολλοί στο ΠΑΣΟΚ αν και δηλώνουν πως δεν ενδιαφέρονται, φαίνονται να προτιμούν τον Ιερώνυμο…».
Είναι σαφές πως στο άρθρο αναφέρω ότι το ΠΑΣΟΚ προτιμά τον Ιερώνυμο και όχι ο Ιερώνυμος το ΠΑΣΟΚ. Και δεν θα μπορούσε άλλωστε, αφού τα τελευταία χρόνια τον παρακολουθώ να φωτογραφίζεται αρκετές φορές με κυβερνητικούς, υπουργούς, κ.λπ. Αυτό όμως δεν αναιρεί το γεγονός πως είναι η πιο επιθυμητή επιλογή του ΠΑΣΟΚ (έστω, για να είμαστε ακριβείς, η λιγότερο ανεπιθύμητη, αν συγκριθεί με τους σκληροπυρηνικούς διεκδικητές του αρχιεπισκοπικού θρόνου, όπως λ.χ. ο Ευστάθιος ή ο Άνθιμος.).
Συμφωνώ πως -ίσως- στην προηγούμενη εκλογή η εκκλησία έχασε μια ευκαιρία με τον Ιερώνυμο.
Δεν είμαι και τόσο «απσισιόδοξος» πως δεν θα βγεί…
@zalmoxis εχεις δίκιο όπως το έγραψες. Πολλοί στο ΠΑΣΟΚ προτιμούν Ιερώνυμο. Απλά επειδή (λογικό είναι) κάποιοι παρασύρονται από τα ΜΜΕ και βάζουν ταμπέλες που δεν υπάρχουν θεώρησα πως επρεπε να το φωνάξω λίγο παραπάνω…
Πραγματικά αν και οπως έμαθα αυριο θα υπάρχει κανάλι στην πλατεία της Θήβας και γενικότερα υπάρχει εδώ ενα κλίμα αισιοδοξίας για τον Ιερώνυμο, εγώ πιστεύω ότι θα επικρατήσει μια πιο ήπια μορφή Χριστόδουλου που θα είναι ο Σπάρτης.
Επίσης έγραψα πως σήμερα είναι διαφορετικός ο Ιερώνυμος και ο μόνος λόγος που βλέπω ότι επιμένει στην υποψηφιότητα του είναι αυτός της προσωπικής του δικαίωσης. Δεν ξέρω αν μπορεί σήμερα να προσφέρει στην εκκλησία όσα θα μπορούσε πριν λίγα χρόνια. Προσωπικά τότε τον θεωρούσα Αγιο Θηβών πραγματικά σήμερα όχι.
ΙΔΩΜΕΝ, εμείς πάντως δεν μπορούμε παρα να είμαστε με το μέρος του.
Αν αυριο βγει ο Ιερώνυμος θα πρέπει να γράψω το μεσημέρι κάποιο κείμενο για τους αναγνώστες μου.
Στην περίπτωση που βγει ο Σπάρτης θα γράψω για τον Πατριάρχη Σερβίας Παύλο. Αυτός μάλιστα είναι ιεράρχης, σεμνός και ταπεινός, σεβάσμιος από φίλους και αντιπάλους.
exeisminima,
καθώς έχω απόψεις αυστηρά προσωπικές για ό,τι υπηρετούν (ή ισχυρίζονται ότι υπηρετούν) τα ιερατεία, φρονώ πως ο επίσκοπος Αθηνών (αρχιεπίσκοπος) διαδραματίζει ρόλο και κοινωνικό και πολιτικό, έστω και υπό την ευρεία έννοια ο δεύτερος. Ως εκ τούτου, αν και δεν με αφορά άμεσα η εκλογή ως «ράσο», θα προτιμούσα να εκλεγεί σήμερα κάποιος ο οποίος δεν έχει σχέσεις με αδελφότητες/παραεκκλησιαστικές οργανώσεις (τίθεται θέμα διαφάνειας για κάτι που αφορά κάθε πολίτη εφόσον δεν υπάρχει διαχωρισμός κράτους εκκλήσίας) ούτε με οικονομικά συμφέροντα ούτε με διαπλοκές κάθε είδους (π.χ. καναλάρχες, κόμματα, κ.λπ.). Και το κυριότερο: να μην είναι φοβική προσωπικότητα, απέναντι σε Βαλκάνιους, Ευρωπαίους, Καθολικούς, Εβραίους…
Μεσα έπεσες, εντελώς, μα εντελώς…. τωρα να δουμε αν θα μπορέσει να μαζεψει τα του Οικου του και να κρατήσει την εκκλησια μακριά από την πολιτική . Οι διακριτοί ρολοι ειναι αναγκαίοι για την ευρυθμη λειτουργία του συστήματος…. Θα μου πεις, τί ειναι αυτό που λειτουργεί ευρυθμα; ε, ενταξει…ας πιάσουμε από καπου το νή,α
ριτς, οι οιωνοί είναι αίσιοι για διακριτούς ρόλους οι οποίοι σαν πολύ να είχαν μπερδευτεί τα τελευταία χρόνια. Ωστόσο, ο Ιερώνυμος έχει απέναντί του ένα βαθύ κράτος δύσκολα αντιμετωπίσιμο. Για να δούμε…