Συμβόλαια 40 δισεκατομμυρίων ευρώ (!) έκλεισε για λογαριασμό των γαλλικών επιχειρήσεων στο Ριάντ ο  Νικολά Σαρκοζύ. «Τα πράγματα εξελίσσονται καλά στη Σαουδική Αραβία. Πρόκειται για τεράστια συμβόλαια στο στρατιωτικό και το μη στρατιωτικό τομέα», δήλωσε ο γάλλος πρόεδρος.

Λίγο μετά την ανακοίνωση του ποσού αυτού, ο Σαρκοζύ προσφέρθηκε να βοηθήσει τη Σαουδική Αραβία να αποκτήσει πυρηνική ενέργεια και κατόπιν, σε συνέντευξή του στην Αλ Χάγιατ είπε πως «ο μουσουλμανικός κόσμος δεν έχει λιγότερα δικαιώματα από τον υπόλοιπο κόσμο όσον αφορά τη χρήση της πυρηνικής ενέργειας για να καλύψει τις ενεργειακές ανάγκες του, σεβόμενος τις υποχρεώσεις που απορρέουν από το διεθνές δίκαιο».

Λίγο καιρό προτού συναντηθεί με τον Αμπντάλλα όμως και κλείσει τα συμβόλαια αυτά (ως μέτρο σύγκρισης, το μέγεθός τους ανέρχεται στο ένα έκτο του ελληνικού ΑΕΠ…) ο Σαρκοζύ δια του εκπροσώπου του Νταβίντ Μαρτινόν δήλωνε πως «η Γαλλία δεν πιστεύει τον ιρανό πρόεδρο Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ όταν αυτός βεβαιώνει ότι οι δραστηριότητες της χώρας του στον πυρηνικό τομέα είναι ειρηνικές».

Άραγε, αν έκλεινε και στην Τεχεράνη συμβόλαια 40 δισεκατομμυρίων ευρώ, θα τα έλεγε αυτά ή θα επαναλάμβανε τα λόγια που λέει σε κάθε χώρα όπου κλείνει σημαντικά συμβόλαια για… καλά πυρηνικά (π.χ. Αλγερία) και θα αποκαλούσε πρέσβυ της ειρήνης τον Αχμαντινεζάντ όπως τον «δημοκράτη» Αμπντάλλα;