Ένα νέο ερώτημα προκύπτει από χθες για τον Hugo Chávez Frias: Αλλάζει ρότα στην πολιτική του; Και αν ναι, γιατί; Προτίθεται μήπως να βάλει ιδεολογικό «νερό στο κρασί του» μετά τις τελευταίες πολιτικές ήττες του ή μήπως γίνεται περισσότερο πραγματιστής;

Το ερώτημα αυτό δεν τίθεται χωρίς λόγο. Μια είδηση που κάνει από σήμερα τα ξημερώματα τον γύρο του κόσμου, είναι ο ανασχηματισμός της κυβέρνησης Chávez,  καθώς επέρχονται 13 αλλαγές στη σύνθεση του υπουργικού συμβουλίου. Η κίνηση αυτή ερμηνεύεται ως ανταπόκριση στην ετυμηγορία των Βενεζουελάνων ψηφοφόρων κατά το πρόσφατο δημοψήφισμα, η οποία ανέκοψε τις προθέσεις του Chávez για συνταγματικές μεταρρυθμίσεις.

Το σημαντικό όμως δεν είναι τόσο οι ίδιες οι αλλαγές των προσώπων, όσο ότι αυτές σηματοδοτούν κατά τα φαινόμενα και μεταβολές στις προτεραιότητες της πολιτικής που εφαρμόζει το Caracas και ήδη προκύπτει θέμα μετατόπισης από ριζοσπαστικές θέσεις σε τρόπον τινά… ρεφορμιστικές.

Ο Chávez λοιπόν έκανε χθες κάποιες δηλώσεις. Τι είπε; Ότι χρειάζονται λιγότερα λόγια και περισσότερο έργο και να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα του  κόσμου διεξοδικότερα  (”Yo creo que la campaña electoral nuestra tiene que montarse sobre … los problemas concretos de la gente. Menos teoria quizas y mas praxis” είπε ο  Chávez τηλεφωνικά στο κρατικό κανάλι VΤV). Μέχρι εδώ, διαφαίνεται μια πρόθεση συνέχισης της ασκούμενης πολιτικής με περισσότερη αποτελεσματικότητα. Στη συνέχεια όμως, ο Chávez είπε πως  στόχος του είναι να κάνει ανοίγματα η κυβερνητική παράταξη στα μεσαία στρώματα της κοινωνίας, που συχνά θεωρείται ότι απομακρύνονται από την κυβέρνηση λόγω του ότι εστιάζει την πολιτική της στην υποστήριξη των φτωχών («…Chavez said it was important to reach out to middle class and other sectors of society often alienated by his pro-poor policies…» μεταδίδουν με έμφαση και με κάποια «χαιρεκακία» τα διεθνή ΜΜΕ διαβάζοντας στη δήλωση αυτή διαφαινόμενη ιδεολογική μετατόπιση). Τα διεθνή ΜΜΕ το πήγαν ακόμη πιο μακριά καθώς ερμήνευσαν ανάλογα και τη δήθεν «απολογητική» δήλωσή του στην κρατική τηλεόραση «Δεν είμαστε εξτρεμιστές»  ως  βαρύνουσα «δήλωση» ιδεολογικού αναπροσανατολισμού. Προφανώς, ξεχνούν πως ο Chávez χρησιμοποιεί συχνά αυτή τη φράση. Και για του λόγου το ασφαλές, ιδού ένα απόσπασμα από την ομιλία του στον ΟΗΕ, από το Fox News (Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου 2006): -«The imperialists see extremists everywhere. No, we aren’t extremists,» Chavez said in his speech. «What’s happening is the world is waking up.» He said many in the world now subscribe to the battle cry: «Yankee empire, go home!».

Εν πάση περιπτώσει, τα κεντρικά πρόσωπα στον ανασχηματισμό που αποφάσισε ο πρόεδρος της Βενεζουέλας, είναι:

1. Ο απερχόμενος αντιπρόεδρος Jorge Rodriguez τον οποίο πολλοί «chavistas» τον θεωρούν υπεύθυνο για την ήττα στο δημοψήφισμα του Δεκεμβρίου.

2. Ο διαδεχόμενος τον 43χρονο ψυχίατρο (και γιο αγωνιστή που βασανίστηκε μέχρι θανάτου από την αστυνομία το 1970) Rodriguez, ως τώρα υπουργός Οικισμού Ramon Carrizales.

Η συγκεκριμένη επιλογή σχολιάσθηκε ιδιαίτερα από τα «έγκυρα» διεθνή ΜΜΕ πως συμπίπτει με γενικότερες αλλαγές, όπως λ.χ. χαρακτηριστικά: «…in recent days, an apparently humbled Chavez has dropped his grandiose revolutionary speeches and has instead promised to tackle issues like crime and garbage collection that more directly affect his grass roots supporters» προσθέτοντας τη μεταφρασμένη δήλωσή του «»We are not extremists and we cannot be. We have to look for alliances with the middle classes,» Ο απερχόμενος Rodriguez ήταν ο ιθύνων νους για τις εθνικοποιήσεις των τελευταίων ετών οι οποίες ήταν και το όχημα για τον «Σοσιαλισμό του 21ου αιώνα» στον οποίο συχνά αναφερόταν ο Chávez και η αντικατάστασή του συμπίπτει με τις αλλαγές που διαπιστώνονται. Αναφέρει σχετικά το  aljazeera.net (UPDATED ON:
FRIDAY, JANUARY 04, 2008
9:42 MECCA TIME, 6:42 GMT): «…the president said he had no plans to eliminate private property, a fear of many of his opponents… In a further conciliatory measure he declared a pardon on New Year’s Eve that is expected to free from jail hundreds of people who took part in a coup that briefly removed him from power in 2002…». Άνοιγμα λοιπόν στους «νοικοκυραίους» και «συγχωροχάρτι» στους πραξικοπηματίες του 2002;

Είναι προφανές, πως η αδυναμία του πλέον μετά το τελευταίο δημοψήφισμα να επιμηκύνει τη θητεία του πέραν του 2012, ωθεί τον πρόεδρο της Βενεζουέλας σε επιτάχυνση του έργου του και σε καταπολέμηση της διαφθοράς όπως είπε και ο ίδιος ως παρακαταθήκη για τη διάδοχη κατάσταση εφόσον δεν απικρατήσει η αντιπολίτευση. Έτσι, προτιμά να «θυσιάσει» έναν πολιτικό που είναι «κόκκινο πανί» για κάθε μη «τσαβίστα», καθώς ο Rodriguez εθεωρείτο φανατικός και υπεύθυνος για τον διχασμό των Βενεζουελάνων, π.χ. με τις συχνές κόντρες του κατά των ιδιωτικών σταθμών τηλεόρασης (καθόλου τυχαίο που ο Chavez άλλαξε και τους υψηλόβαθμους υπευθύνους για την κρατική τηλεόραση).

Τη ρεφορμιστική αντίληψη σε αντίθεση με την επαναστατική φύση του απερχόμενου προέδρου, εκφράζουν και κάποια σχέδια για τα οποία έχουν συνεννοηθεί και στο παρελθόν ο Chavez με τον νέο αντιπρόεδρο Ramon Carrizales, όπως π.χ. για την «Σοσιαλιστική πόλη» που σχεδιάζει να οικοδομήσει μέσα στις ορεινές δασώδεις περιοχές του τροπικού Βορρά.

Μετά τον Lula στη Βραζιλία που τα βρήκε με τον ΔΝΤ για τους όρους αποπληρωμής του εξωτερικού χρέους και για συνέχιση των ιδιωτικοποιήσεων, τον Tabare Vazquez στην Ουρουγουάη που παραχωρεί άδεια σε φινλανδική εταιρία παρά τις προειδοποιήσεις των ακτιβιστών από την Αργεντινή για κίνδυνο ανεπανόρθωτης οικολογικής ζημιάς στον υδροφόρο ορίζοντα ή τις παλινωδίες του Evo Morales στις κρατικοποιήσεις, το τελευταίο που θα ικανοποιούσε την αριστερά παγκοσμίως θα ήταν να βαδίσει στα χνάρια τους και ο Chavez. Δύσκολο μάλλον να συμβεί αυτό, αλλά ποτέ δεν ξέρει κανείς…